۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
(لینک درون متنی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR06282.jpg|بندانگشتی|ابنابیضیاف، احمد]] | [[پرونده:NUR06282.jpg|بندانگشتی|ابنابیضیاف، احمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ابنابیضیاف، احمد | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | احمد بن ابیالضیاف | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |حاج ابىالضياف | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1219ق-1802 م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |تونس | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1291 ق یا 1874 م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |سيد بشير زواوى | ||
احمد بن خوجه، اسماعيل تميمى، محمد بحرى، ابن ملوكه | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[إتحاف أهل الزمان بأخبار ملوک تونس و عهد الأمان]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE6282AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابن ابى الضّيّاف، ابوالعباس احمد بن حاج | '''ابن ابى الضّيّاف، ابوالعباس احمد بن حاج ابىالضياف محمد''' (1219-1291ق)، واقعهنگار تونسى، منشى و مشاور بايهاى (اميران حسينى) تونس، در سال 1219ق در تونس زاده شد. اصل وى از قبيله اولاد عون بود، اما در شجرهنامهاى كه يكى از اخلاف وى ساخته، اصل او را از يمن دانسته است. پدرش كاتب وزير يوسف مُهردار (صاحب الطابع) بود و وى در حُسنِ تربيت فرزند خود كوشيد. احمد قرآن را در مدرسه سيد احمد بن عروس ازبر كرد و هنوز خردسال بود كه سيد بشير زواوى تفسير ابن فرس را به او آموخت و دانشهاى ديگر را از احمد بن خوجه، اسماعيل تميمى، محمد بحرى، ابن ملوكه، شيخ الاسلام محمد بيرم سوم، محمد مناعى و احمد اَبىّ فراگرفت. | ||
در 1237ق، در نوجوانى، سمت قضا (خطة العدالة) كه از مقامات والاى آن روزگار بود، از جانب حسين باى به او سپرده شد و در 1242ق به سمت منشىگرى (خطة الکتابة) ارتقا يافت. وى منشى مخصوص (كاتب السِّرّ) حسين باى و همكار وزير ابومحمد شاكير مُهردار گرديد. | در 1237ق، در نوجوانى، سمت قضا (خطة العدالة) كه از مقامات والاى آن روزگار بود، از جانب حسين باى به او سپرده شد و در 1242ق به سمت منشىگرى (خطة الکتابة) ارتقا يافت. وى منشى مخصوص (كاتب السِّرّ) حسين باى و همكار وزير ابومحمد شاكير مُهردار گرديد. |
ویرایش