الرسالة الفخرية في معرفة النية: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الرسالة الفخرية في معرفة النية''' تألیف [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] فرزند بزرگوار [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] از فقهاى سرشناس و نام آور شيعه. | '''الرسالة الفخرية في معرفة النية''' تألیف [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] فرزند بزرگوار [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] از فقهاى سرشناس و نام آور شيعه. | ||
نسخهٔ ۲۳ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۵۷
الرساله الفخریه فی معرفه النیه | |
---|---|
پدیدآوران | فخرالمحققین، محمد بن حسن (نويسنده) بصری، صفاءالدین (محقق) |
ناشر | آستانة الرضوية المقدسة، مجمع البحوث الإسلامية |
مکان نشر | مشهد مقدس - ایران |
سال نشر | 1370 ش |
چاپ | 1 |
موضوع | فقه جعفری - قرن 8ق. |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 182/3 /ف3ر5 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الرسالة الفخرية في معرفة النية تألیف فخر المحققين فرزند بزرگوار علامه حلى از فقهاى سرشناس و نام آور شيعه.
وى عمر خود را در تدوين و جمعآورى و شرح كتابهاى پدر بزرگوارشان علامه حلى صرف نمودند و كمتر كتابى از خود به جايى نهادهاند
درباره كتاب
اين كتاب از معدود كتابهاى ارزشمندى از فقه شيعه در قرن هشتم به شمار مىآيد كه از ايشان به جاى مانده است.
فخر المحققين اين كتاب را براى شيخ فخرالدين حيدر بن سعيد مرحوم شرفالدين على بن محمد بن ابراهيم بيهقى نوشتهاند و ظاهرا به همين دليل نام كتاب را «رسالۀ فخريه» نهادهاند زيرا نام ايشان شيخ فخرالدين بوده است، نه به خاطر نام مؤلف كه فخر المحققين است.
مؤلف در آغاز، مباحث كتاب را به سه بخش تقسيم مىنمايد:
بخش اول:در حقيقت نيست ولى ديگر به بخشهاى دوم و سوم اشارهاى نمىكند و فقط به بخش اول مىپردازد.
فخر المحققين در اين كتاب به مباحث فقهى از ديدگاه نيت مىپردازد و فقط ابواب عبادات را مطرح نمودهاند مانند:كتاب طهارت، صلات، زكات، خمس، صوم، حج، جهاد، امر به معروف و نهى از منكر.
نسخههاى كتاب
- نسخهاى در كتابخانه آستان قدس رضوى
- نسخهاى در كتابخانه دانشگاه تهران
- نسخهاى ديگر در كتاب خانه آیتالله صدر كه به خط شيخ زينالدين على بن فضلالله بن هيكل حلى شاگرد ابن فهد حلى مىباشد.و تاريخ نگارش آن 837 هجرى است.
- نسخهاى كه در تاريخ 937 هجرى به خط مولى محمود ميبدى نگارش شده است.