التفسير الكبير (طبرانی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
كتاب با مقدمه مفصلى از نويسنده آغاز شده و مطالب در شش جلد جاى گرفته است. | كتاب با مقدمه مفصلى از نويسنده آغاز شده و مطالب در شش جلد جاى گرفته است. | ||
طبرانى در تفسير آيات، استفاده فراوانى از سنت نبوى و قول صحابه و تابعين پيرامون معناى مراد از آيه داشته و شايد بتوان تفسير او را، تفسير قرآن به سنت ناميد. | [[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانى]] در تفسير آيات، استفاده فراوانى از سنت نبوى و قول صحابه و تابعين پيرامون معناى مراد از آيه داشته و شايد بتوان تفسير او را، تفسير قرآن به سنت ناميد. | ||
وى به معناى لغوى آيات نيز توجه زيادى داشته و از اشعار عرب در توضيح لغات، استفاده زيادى كرده است. | وى به معناى لغوى آيات نيز توجه زيادى داشته و از اشعار عرب در توضيح لغات، استفاده زيادى كرده است. | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
در مقدمه محقق كه به عنوان مقدمه‌اى بر علم تفسير نوشته شده، ابتدا به توضيح مفهوم قرآن پرداخته شده و سپس مسأله جمع قرآن و تاريخ آن مورد بررسى قرار گرفته است. در ادامه به موضوع اعجاز قرآن، تفسير و تأويل آن، تاريخ شروع تفسير و اسباب آن، روش مفسرين در تفسير، مصادر تفسير و نياز امت به مفسرين پرداخته شده و سپس زندگى‌نامه مختصرى از نويسنده، ارائه گرديده است<ref>مقدمه، ج1، ص9- 78</ref> | در مقدمه محقق كه به عنوان مقدمه‌اى بر علم تفسير نوشته شده، ابتدا به توضيح مفهوم قرآن پرداخته شده و سپس مسأله جمع قرآن و تاريخ آن مورد بررسى قرار گرفته است. در ادامه به موضوع اعجاز قرآن، تفسير و تأويل آن، تاريخ شروع تفسير و اسباب آن، روش مفسرين در تفسير، مصادر تفسير و نياز امت به مفسرين پرداخته شده و سپس زندگى‌نامه مختصرى از نويسنده، ارائه گرديده است<ref>مقدمه، ج1، ص9- 78</ref> | ||
در پايان مقدمه محقق، به بحث پيرامون نسخ موجود از كتاب و انتساب آن به نويسنده پرداخته شده و مذهب و عقيده طبرانى و نيز روش وى در تفسير، مورد مطالعه قرار گرفته و اقدامات تحقيقى صورت گرفته در كتاب، توضيح داده شده است. شرح حال مختصر و آثار محقق پايان بخش مقدمه تحقيقى اوست <ref>همان، ص79- 96</ref> | در پايان مقدمه محقق، به بحث پيرامون نسخ موجود از كتاب و انتساب آن به نويسنده پرداخته شده و مذهب و عقيده [[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانى]] و نيز روش وى در تفسير، مورد مطالعه قرار گرفته و اقدامات تحقيقى صورت گرفته در كتاب، توضيح داده شده است. شرح حال مختصر و آثار محقق پايان بخش مقدمه تحقيقى اوست <ref>همان، ص79- 96</ref> | ||
تفسير سوره حمد و بقره، در جلد اول جاى گرفته است و تفسير سوره آل عمران، نساء و مائده در جلد دوم. جلد سوم، از سوره انعام تا يوسف را در خود جاى داده و از سوره رعد تا شعرا، در جلد چهارم آمده است. جلد پنجم دربردارنده تفسير سوره نمل تا جاثيه بوده و در آخرين جلد، تفسير سوره احقاف تا آخر قرآن آمده است. | تفسير سوره حمد و بقره، در جلد اول جاى گرفته است و تفسير سوره آل عمران، نساء و مائده در جلد دوم. جلد سوم، از سوره انعام تا يوسف را در خود جاى داده و از سوره رعد تا شعرا، در جلد چهارم آمده است. جلد پنجم دربردارنده تفسير سوره نمل تا جاثيه بوده و در آخرين جلد، تفسير سوره احقاف تا آخر قرآن آمده است. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
به دليل فوق، نويسنده از شواهد شعرى نيز به خوبى براى نشان دادن وجوه نحوى و بلاغى و دلالاتى كه دربردارنده معنى مراد هستند، استفاده كرده است و لذا خواننده در اين كتاب، با انبوهى از اشعار عرب در توضيح معانى الفاظ قرآنى، روبرو خواهد شد<ref>همان</ref> | به دليل فوق، نويسنده از شواهد شعرى نيز به خوبى براى نشان دادن وجوه نحوى و بلاغى و دلالاتى كه دربردارنده معنى مراد هستند، استفاده كرده است و لذا خواننده در اين كتاب، با انبوهى از اشعار عرب در توضيح معانى الفاظ قرآنى، روبرو خواهد شد<ref>همان</ref> | ||
ويژگى ديگر اين اثر، استفاده زياد نويسنده از اقوال علماى سلف همچون فراء، ابن نحاس، زجاج، اخفش و... مى‌باشد. همچنين در اين تفسير، عباراتى همچون: «قال المفسرون»، «قال بعض المفسرين»، «قال اهل التفسير» و... زياد به چشم مى‌خورد كه نشان دهنده استفاده طبرانى از اقوال ديگر مفسرين است <ref>ر.ک: همان</ref> | ويژگى ديگر اين اثر، استفاده زياد نويسنده از اقوال علماى سلف همچون فراء، [[ابن نحاس، محمد بن ابراهیم|ابن نحاس]]، زجاج، [[اخفش، سعید بن مسعده|اخفش]] و... مى‌باشد. همچنين در اين تفسير، عباراتى همچون: «قال المفسرون»، «قال بعض المفسرين»، «قال اهل التفسير» و... زياد به چشم مى‌خورد كه نشان دهنده استفاده [[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانى]] از اقوال ديگر مفسرين است <ref>ر.ک: همان</ref> | ||
طبرانى همچنين به اختلاف قرائات و اختلاف تفسير آيات نيز توجه زيادى داشته است <ref>همان، ص90</ref> | [[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانى]] همچنين به اختلاف قرائات و اختلاف تفسير آيات نيز توجه زيادى داشته است <ref>همان، ص90</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:25 مرداد الی 24 شهریور]] | [[رده:25 مرداد الی 24 شهریور]] | ||
نسخهٔ ۲۲ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۲۱:۱۷
| التفسیر الکبیر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | طبرانی، سلیمان بن احمد (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | تفسیر القرآن العظیم |
| ناشر | دار الکتاب الثقافي |
| مکان نشر | اربد - اردن |
| سال نشر | 2008 م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-9957-492-02-1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 6 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تفسير الكبير اثر ابوالقاسم سليمان بن احمد بن ايوب طبرانى (260- 360ق)، با تحقيق و تصحيح هشام بن عبدالكريم بدرانى موصلى، كتابى است پيرامون علم تفسير كه به زبان عربى و حدوداً در اوايل قرن سوم هجرى نوشته شده است.
ساختار
كتاب با مقدمه مفصلى از نويسنده آغاز شده و مطالب در شش جلد جاى گرفته است.
طبرانى در تفسير آيات، استفاده فراوانى از سنت نبوى و قول صحابه و تابعين پيرامون معناى مراد از آيه داشته و شايد بتوان تفسير او را، تفسير قرآن به سنت ناميد.
وى به معناى لغوى آيات نيز توجه زيادى داشته و از اشعار عرب در توضيح لغات، استفاده زيادى كرده است.
گزارش محتوا
در مقدمه محقق كه به عنوان مقدمه‌اى بر علم تفسير نوشته شده، ابتدا به توضيح مفهوم قرآن پرداخته شده و سپس مسأله جمع قرآن و تاريخ آن مورد بررسى قرار گرفته است. در ادامه به موضوع اعجاز قرآن، تفسير و تأويل آن، تاريخ شروع تفسير و اسباب آن، روش مفسرين در تفسير، مصادر تفسير و نياز امت به مفسرين پرداخته شده و سپس زندگى‌نامه مختصرى از نويسنده، ارائه گرديده است[۱]
در پايان مقدمه محقق، به بحث پيرامون نسخ موجود از كتاب و انتساب آن به نويسنده پرداخته شده و مذهب و عقيده طبرانى و نيز روش وى در تفسير، مورد مطالعه قرار گرفته و اقدامات تحقيقى صورت گرفته در كتاب، توضيح داده شده است. شرح حال مختصر و آثار محقق پايان بخش مقدمه تحقيقى اوست [۲]
تفسير سوره حمد و بقره، در جلد اول جاى گرفته است و تفسير سوره آل عمران، نساء و مائده در جلد دوم. جلد سوم، از سوره انعام تا يوسف را در خود جاى داده و از سوره رعد تا شعرا، در جلد چهارم آمده است. جلد پنجم دربردارنده تفسير سوره نمل تا جاثيه بوده و در آخرين جلد، تفسير سوره احقاف تا آخر قرآن آمده است.
از جمله ويژگى‌هاى اين كتاب، استفاده نويسنده از احاديث نبوى در تفسير آيات و بررسى دلالت الفاظ نص بر معهود زبان عرب و مفردات لغوى آن، البته نه بر طبق روش و اسلوب اهل حديث (وقوف بر ظاهر نص) و نه به اسلوب اهل كلام (تعامل جدلى با ديگر آراء)، بلكه به اسلوب مفسرى متفكر مى‌باشد [۳]
به دليل فوق، نويسنده از شواهد شعرى نيز به خوبى براى نشان دادن وجوه نحوى و بلاغى و دلالاتى كه دربردارنده معنى مراد هستند، استفاده كرده است و لذا خواننده در اين كتاب، با انبوهى از اشعار عرب در توضيح معانى الفاظ قرآنى، روبرو خواهد شد[۴]
ويژگى ديگر اين اثر، استفاده زياد نويسنده از اقوال علماى سلف همچون فراء، ابن نحاس، زجاج، اخفش و... مى‌باشد. همچنين در اين تفسير، عباراتى همچون: «قال المفسرون»، «قال بعض المفسرين»، «قال اهل التفسير» و... زياد به چشم مى‌خورد كه نشان دهنده استفاده طبرانى از اقوال ديگر مفسرين است [۵]
طبرانى همچنين به اختلاف قرائات و اختلاف تفسير آيات نيز توجه زيادى داشته است [۶]
وضعيت كتاب
فهرست مطالب هر جلد، در انتهاى آن آمده است.
پاورقى‌ها توسط محقق نوشته شده و در آن‌ها علاوه بر منابع، توضيح برخى لغات و شرح‌حال بعضى از اعلام ذكر شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.