ابن همام، محمد بن عبدالواحد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌همام، محمد بن عبدالواحد' به 'ابن همام، محمد بن عبدالواحد') |
جز (جایگزینی متن - 'المسايرة في علم الکلام، و العقائد التوحيدية المنجية في الآخرة' به 'المسايرة في علم الكلام و العقائد التوحيدية المنجية في الآخرة') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|data-type='authorWritings'|[[شرح فتح القدیر]] | |data-type='authorWritings'|[[شرح فتح القدیر]] | ||
[[المسايرة في علم | [[المسايرة في علم الكلام و العقائد التوحيدية المنجية في الآخرة]] | ||
[[تيسير التحرير]] | [[تيسير التحرير]] | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
[[شرح فتح القدیر]] | [[شرح فتح القدیر]] | ||
[[المسايرة في علم | [[المسايرة في علم الكلام و العقائد التوحيدية المنجية في الآخرة]] | ||
[[تيسير التحرير]] | [[تيسير التحرير]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ ۲۲ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۴۶
| نام | ابن همام، محمد بن عبدالواحد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابنالهمام، کمالالدین
ابنالهمام، محمد بن عبدالواحد اسکندری قاهری، محمد بن همامالدین عبدالواحد سیواسی، محمد بن عبدالواحد کمال بن همام |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | اسکندریه |
| رحلت | 861 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | شرح فتح القدیر
المسايرة في علم الكلام و العقائد التوحيدية المنجية في الآخرة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE17097AUTHORCODE |
ولادت
«محمد بن همام‌الدين عبدالواحد سيواسى»، متولد اسكندريه، و رشد يافته در قاهره مصر، حنفى مذهب، ملقب به كمال‌الدين و مشهور به ابن همام مى‌باشد.
سيوطى درباره وى مى‌گويد: «وى در حدود سال 790ق متولد و برخى گفته‌اند در سال 788ق و يا 799ق متولد شده است.»
او در خانواده‌اى اهل علم و فرهنگ به دنيا آمد و پس از آن كه در طفوليت پدرش را از دست داد، سرپرستى و كفالت وى را مادر بزرگش كه زنى عالم، فقيه، و خبير در علوم اصول، حديث و علوم عربى بود به عهده گرفت.
ابن همام در سال 861ق در شهر قاهره وفات يافت و در قرافه و مقبره ابن عطاء الله اسكندرى مدفون شد.
اساتيد و شاگردان
ابن همام اساتيد بسيارى داشته است كه ذكر تمام آنها ميسر نيست اما مشهورترين آنها عبارتند از:
- زين‌الدين ابوبكر بن حسين عثمانى مراغى شافعى (متوفاى 816ق)؛
- محمد بن احمد بهنسى شافعى (متوفاى 815ق)؛
- ابوالوليد محمد بن محمود بن غازى ابن شحنه، (متوفاى 815ق)؛
- محمد بن احمد بن عثمان طائى بساطى صاحب، (متوفاى 832ق)؛
و كسانى همچون ابوزرعه عراقى (826ق)، ابن ظهيره (817ق)، زراتيتى (825ق)، جمال حميدى (821ق).
شاگردان
شاگردان وى نيز بسيار بوده‌اند كه مهم‌ترين آنها عبارتند از:
- بدر‌الدين مالكى، متوفاى 870ق؛
- ابن دّيرى، متوفاى 867ق؛
- شرف‌الدين مناوى، متوفاى 871ق؛
آثار
ابن همام تأليفات متعدد و ارزشمندى داشته كه به علت برخوردارى از دقت و حسن گردآورى از وزانت و سطح علمى بالايى برخوردار مى‌باشد كه از مهم‌ترين آنها موارد ذيل است:
- المسايرة في العقائد المنجية في الاخرة
- التحرير في اصول الفقه، مجموعه‌اى از اصطلاحات شافعى و حنفى.
- زاد الفقير.
- فتح القدير للعاجز الفقير في الفقه، شرح کتاب «الهداية» مرغينانى.
- شرح بديع النظام الجامع بين اصول البزدوى و الاحكام از ابن ساعاتى در اصول فقه.
- رساله‌اى در تجزيه و تركيب حديث: «كلمتان خفيفتان» در لغت.
.[۱]
پانويس
- ↑ در رابطه با شرح حال ابن همام مراجعه شود به: شذرات الذهب: ج 7، ص113، الكواكب الدريّة، مناوى، ج 3، ص207، بغية الوعاة، ج 1، ص166، الضوء الامع، ج 8، ص127و ج 1، ص130