ابوداود، سلیمان بن اشعث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها=={{وابسته‌ها}}' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{اشتباه نشود|ابن ابی‌داود، عبدالله بن سلیمان}} | |||
'''ابوداود سليمان بن اشعث سجستانى'''، (متولد در سال 202ق)، براى اخذ و استماع حديث به بلاد خراسان، شام، مصر و حجاز مسافرت كرد و اخيراً در بصره سكنا گزيد و در همان جا به سال 275ق، درگذشت. وى نزد [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، يحيى بن معين، محمد بن عيسى بن نجيح و ابراهيم بن خالد تلمذ كرده و جمعى از بزرگان از جمله دو تن از صاحبان صحاح (ترمذى و نسائى) از وى اخذ حديث كرده‌اند. | '''ابوداود سليمان بن اشعث سجستانى'''، (متولد در سال 202ق)، براى اخذ و استماع حديث به بلاد خراسان، شام، مصر و حجاز مسافرت كرد و اخيراً در بصره سكنا گزيد و در همان جا به سال 275ق، درگذشت. وى نزد [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، يحيى بن معين، محمد بن عيسى بن نجيح و ابراهيم بن خالد تلمذ كرده و جمعى از بزرگان از جمله دو تن از صاحبان صحاح (ترمذى و نسائى) از وى اخذ حديث كرده‌اند. | ||
نسخهٔ ۱۹ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۲۰:۵۷
| نام | ابوداود، سلیمان بن اشعث |
|---|---|
| نام‌های دیگر | اب‍و داود، سلیمان بن الاش‍ع‍ث
ابوداود س‍ج‍س‍ت‍ان‍ی س‍ج‍س‍ت‍ان‍ی، اب‍و داود |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 275 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | سنن أبي داود |
| کد مؤلف | AUTHORCODE21126AUTHORCODE |
ابوداود سليمان بن اشعث سجستانى، (متولد در سال 202ق)، براى اخذ و استماع حديث به بلاد خراسان، شام، مصر و حجاز مسافرت كرد و اخيراً در بصره سكنا گزيد و در همان جا به سال 275ق، درگذشت. وى نزد احمد بن حنبل، يحيى بن معين، محمد بن عيسى بن نجيح و ابراهيم بن خالد تلمذ كرده و جمعى از بزرگان از جمله دو تن از صاحبان صحاح (ترمذى و نسائى) از وى اخذ حديث كرده‌اند.
ابوداود کتاب سنن خود را از مسموعات خويش از ثقات جمع كرد و به نظر احمد بن حنبل رسانيد. احمد از آن به‌شايستگى تجليل كرد. ابوداود گويد: پانصد هزار حديث نوشتم و از آنها کتاب السنن را انتخاب كردم و در آن چهارهزاروهشتصد حديث صحيح و مشابه گرد آوردم، چنان‌كه هيچ‌يك از سنن نبوى در آن فروگذار نشده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: مدير شانه‌چى، كاظم، ص43
منابع مقاله
مدير شانه‌چى، كاظم، «تاريخ حديث»، تهران، سازمان مطالعه و تدوين كتب علوم انسانى، چاپ هشتم، 1388.