ابن ابی‌جامع، علی بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'محى الدين' به 'محى‌الدين') |
(غنی سازی متن) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR02742.jpg|بندانگشتی|ابن‌ابی‌جامع، علی بن حسین]] | [[پرونده:NUR02742.jpg|بندانگشتی|ابن‌ابی‌جامع، علی بن حسین]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ابن‌ابی‌جامع، علی بن حسین | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |شيخ حسين بن محى‌الدين | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1070ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |خلف آباد خوزستان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1135ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[الوجیز فی تفسیر القرآن العزیز]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE2742AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''على بن حسين بن محى‌الدين بن ابى‌جامع عاملى''' (1070-1135ق)، فقیه، مفسر، محدث، از [[جزایری، نعمت‌الله|سید نعمت‌الله جزایری]] اجازه روایت داشته است. | |||
== ولادت == | |||
تولد ایشان حدود سال 1070 ق بوده است. | |||
ايشان محدثى بزرگوار، مفسرى ارجمند و فقيه و اصولى دقيق النظرى بوده كه تبار وى به علماى بزرگوار جبل عامل مى‌رسد. جدّ اول ايشان محى‌الدين، شيخ‌الاسلام تستر (شوشتر) بوده و [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] در خاتمۀ [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك]] مى‌فرمايد: والد او شيخ حسين بن محى‌الدين را به فضل و علم ستوده‌اند. | |||
مفسر مدتى در شهر «خلف آباد»(از شهرهاى استان خوزستان) مقيم بوده و وظايف شرعى را كه پدران ايشان انجام مى‌داده، به عهده گرفته است، ايشان از پدرش حسين از جدش محى الدين و او از پدر خود عبداللطيف از [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] روايت نقل كرده و اجازۀ روايت داشته‌اند. | |||
== | كثرت تأليفات و وفور آثار ارزنده‌اش بر بسيارى علم و فضيلت وى گواهى مى‌دهد. | ||
علامۀ بزرگوار، شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در مقدمۀ خود بر اين تفسير دربارۀ مؤلف آن مى‌نويسد: «تأليفات گرانقدر او، نامش را زنده نگه داشته و آثار به جا مانده از وى، دلالت بر فضل و دانش او دارد و مى‌رساند كه وى علامه‌اى بوده است جامع منقول و معقول كه در تفسير، حديث، فقه، اصول، نحو، منطق، رياضى، هيأت، ادب و شعر، زبردستى و مهارت بسيار داشته است.» | |||
== وفات == | |||
وفات ايشان حدود 1135 هجرى ذكر شده است. | |||
==آثار== | |||
نسخهٔ ۱۹ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۰۲
| نام | ابن‌ابی‌جامع، علی بن حسین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | شيخ حسين بن محى‌الدين |
| متولد | 1070ق |
| محل تولد | خلف آباد خوزستان |
| رحلت | 1135ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | الوجیز فی تفسیر القرآن العزیز |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2742AUTHORCODE |
على بن حسين بن محى‌الدين بن ابى‌جامع عاملى (1070-1135ق)، فقیه، مفسر، محدث، از سید نعمت‌الله جزایری اجازه روایت داشته است.
ولادت
تولد ایشان حدود سال 1070 ق بوده است.
ايشان محدثى بزرگوار، مفسرى ارجمند و فقيه و اصولى دقيق النظرى بوده كه تبار وى به علماى بزرگوار جبل عامل مى‌رسد. جدّ اول ايشان محى‌الدين، شيخ‌الاسلام تستر (شوشتر) بوده و محدث نورى در خاتمۀ مستدرك مى‌فرمايد: والد او شيخ حسين بن محى‌الدين را به فضل و علم ستوده‌اند.
مفسر مدتى در شهر «خلف آباد»(از شهرهاى استان خوزستان) مقيم بوده و وظايف شرعى را كه پدران ايشان انجام مى‌داده، به عهده گرفته است، ايشان از پدرش حسين از جدش محى الدين و او از پدر خود عبداللطيف از شيخ بهائى روايت نقل كرده و اجازۀ روايت داشته‌اند.
كثرت تأليفات و وفور آثار ارزنده‌اش بر بسيارى علم و فضيلت وى گواهى مى‌دهد.
علامۀ بزرگوار، شيخ آقا بزرگ تهرانى در مقدمۀ خود بر اين تفسير دربارۀ مؤلف آن مى‌نويسد: «تأليفات گرانقدر او، نامش را زنده نگه داشته و آثار به جا مانده از وى، دلالت بر فضل و دانش او دارد و مى‌رساند كه وى علامه‌اى بوده است جامع منقول و معقول كه در تفسير، حديث، فقه، اصول، نحو، منطق، رياضى، هيأت، ادب و شعر، زبردستى و مهارت بسيار داشته است.»
وفات
وفات ايشان حدود 1135 هجرى ذكر شده است.
آثار
1-الوجيز في التفسير (تفسير مورد بحث)
2-شرح اربعين حديث در طهارت(حاوى شرح 21 حديث)
3-توقيف السائل على دلائل المسائل(در فقه).
4-الافاده السنية في فهم الصلوات اليومية
5-ارجوزة في اصول الفقه
6-ارجوزة في النحو
7-تحفة المبتدى في المنطق(منظوم همراه با شرح مؤلف)
8-ارشاد المتعلم الى الطريق(در منطق)
9-شرح حاشية مولى عبدالله شاه آبادى
10-رسالة في ان النسبة ثلاثية او رباعية
11-أرجوزة في علم الفلك به نام «تبصرة المبتدى»