۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مبارك' به 'مبارک'
جز (جایگزینی متن - '== ساختار == ' به '== ساختار == ') |
جز (جایگزینی متن - 'مبارك' به 'مبارک') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
در سال 1300 هجرى حاج ميرزا حسن رشديه تبريزى، پس از طى دوره دو ساله تهيه معلم دار المعلمين بيروت براى استفاده از سازمان و تشكيلات روسيه در تحت حمايت و سرپرستى برادر مادريش حاج آخوند مقيم ايروان، اولين مدرسه ايرانى را در ايروان تاسيس و تا پنج سال داير داشت. در سال 1305ق به دامن مادر وطن گراييده، به ميمنت و | در سال 1300 هجرى حاج ميرزا حسن رشديه تبريزى، پس از طى دوره دو ساله تهيه معلم دار المعلمين بيروت براى استفاده از سازمان و تشكيلات روسيه در تحت حمايت و سرپرستى برادر مادريش حاج آخوند مقيم ايروان، اولين مدرسه ايرانى را در ايروان تاسيس و تا پنج سال داير داشت. در سال 1305ق به دامن مادر وطن گراييده، به ميمنت و مبارکى اولين مدرسه را در تبريز تاسيس و تا ده سال مقيم آن جا بود؛ و نه بار مدرسه گشود و دستخوش حوادث شده است. در سال 1315 به كوشش شادروان حاج ميرزا على‌خان امين‌الدوله به امر پادشاه وقت به تهران احضار شده، اولين مدرسه را در پايتخت به نام «رشديه» به گشود. و به دنبال او نيك‌انديشان و امناى مدرسه رشديه و ساير خدمت‌گزاران مدرسه‌ها تأسيس كرده، روز به روز به رونق بازار علم و ادب افزودند. | ||
فصل اول در طفوليت و جوانى رشديه است. حاج ميرزا حسن رشديه، فرزند آخوند ملامهدى تبريزى است كه از زهاد و مجتهدين گوشه‌نشين تبريز و مورد ارادت و احترام فراوان آشنايان بود. مادر رشديه سارا خانم، نوه صادق‌خان شقاقى بود كه با فرزندانش به امر فتحعلى شاه شهيد شدند. | فصل اول در طفوليت و جوانى رشديه است. حاج ميرزا حسن رشديه، فرزند آخوند ملامهدى تبريزى است كه از زهاد و مجتهدين گوشه‌نشين تبريز و مورد ارادت و احترام فراوان آشنايان بود. مادر رشديه سارا خانم، نوه صادق‌خان شقاقى بود كه با فرزندانش به امر فتحعلى شاه شهيد شدند. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
پس از آن كه بساط مدرسه رشديه از ايروان برچيده شد و به تبريز افتاد، غيرمستقيم مساعدت‌هاى او باز به مدرسه رشديه مى‌رسيد. | پس از آن كه بساط مدرسه رشديه از ايروان برچيده شد و به تبريز افتاد، غيرمستقيم مساعدت‌هاى او باز به مدرسه رشديه مى‌رسيد. | ||
در فصل چهارم، درباره رشديه در تهران و تاسيس مدرسه سخن گفته مى‌شود. به ميمنت و | در فصل چهارم، درباره رشديه در تهران و تاسيس مدرسه سخن گفته مى‌شود. به ميمنت و مبارکى اولين مدرسه در تهران در سال 1315ق، در باغ كربلايى عباسعلى افتتاح، و لوحه مدرسه رشديه بر سردر آن نصب شده و مورد استقبال فراوان قرار گرفت. امين‌الدوله مقرر فرمود، چهل نفر از ايتام را به خرج دولت به مدرسه رشديه سپردند، و حمايت دولت از رشديه رسميت يافت. چون مدرسه سر و صورتى گرفت، امين‌الدوله با هيئت دولت به مدرسه آمده، پس از بازديد و امتحانات لازم ناظم و معلمان را مورد تفقد و عنايت قرار داده، تعلق خاطر همايونى را به مدرسه اظهار و مساعدت‌هاى شاهانه را به مدير وعده داده وسايل دلگرمى ويرا فراهم فرمود. | ||
مدرسه دارالفنون از روزى كه به همت شادروان نابغه عظيم‌الشأن شرق ميرزا تقى‌خان اميركبير به سال 1266 با برنامه دارالفنون وين تاسيس شده بود، مختص خواص و اعيان‌زادگان بود و تدريس دروس عادى و ابتدايى با مكتب‌خانه‌هاى سرگذر بود كه وضع آن‌ها در صفحات اول بيان شد. | مدرسه دارالفنون از روزى كه به همت شادروان نابغه عظيم‌الشأن شرق ميرزا تقى‌خان اميركبير به سال 1266 با برنامه دارالفنون وين تاسيس شده بود، مختص خواص و اعيان‌زادگان بود و تدريس دروس عادى و ابتدايى با مكتب‌خانه‌هاى سرگذر بود كه وضع آن‌ها در صفحات اول بيان شد. | ||