مسند الإمام الجواد أبي‌جعفر محمد بن علي الرضا عليهماالسلام

مسند الإمام الجواد أبي جعفر محمد بن علي الرضا عليهما السلام

نام کتاب	مسند الإمام الجواد أبي جعفر محمد بن علي الرضا عليهما السلام
نام های دیگر کتاب
پدیدآورندگان	عطاردی قوچانی، عزیزالله (نويسنده)
زبان	عربی
کد کنگره	‏BP‎‏ ‎‏136‎‏/‎‏9‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏6‎‏م‎‏5‎‏ ‎‏1368‎‏الف
موضوع	احادیث شیعه - قرن 14 محمد بن علی (ع)، امام نهم، 195 - 220ق.
ناشر	المؤتمر العالمي للإمام الرضا (عليه السلام)
مکان نشر	مشهد مقدس - ایران
سال نشر	1368 هـ.ش
کد اتوماسیون	AUTOMATIONCODE1004AUTOMATIONCODE

مؤلف

شيخ بهاءالدين ابو الفضائل محمد بن حسين بن عبد الصمد بن محمد بن على بن حسن بن محمد بن صالح حارثى همدانى عاملى جبعى (شيخ بهائى)

متن كتاب

كتاب من لا يحضره الفقيه يكى از چهار كتاب جامع حديثى معتبر شيعى است كه شيخ ابو جعفر بن بابويه قمى معروف به صدوق (متوفى 381 ه. ق) تاليف نموده است.

اهميت اين كتاب تا حدى است كه عده‌اى از علماء همچون والد شيخ طريحى و... آنرا به خط خود نوشته‌اند.

حاشيه شيخ بهايى

حاشيه فقهى محتصر و در عين حال بسيار با اهميت است كه تحقيقات بسياز خوبى را در بر دارد.

اين حاشيه از اول فقه تا احكام منزوحات بئر از كتاب طهارت تا ص 21 ج اول من لا يحضره الفقيه در اوست.

شيخ آقا بزرگ تهرانى در بعضى نوشته‌هاى خود از اين حاشيه به شرح تعبير كرده است.

نسخه‌هاى خطى كه در تحقيق اين كتاب مورد استفاده قرار گرفته عبارتند از:

1 - تصوير نسخ خطى كه در مركز احياء تراث اسلامى به شماره 295 ، و شماره فهرست 1/349 نگهدارى مى‌شود. كه اصل آن در كتابخانه آيت الله مرعشى نجفى به شماره 1769 و شماره فهرست 5/150 موجود است. اين نسخه خطى در 42 صقحه بخط نسخ نوشته شده. صفحه حاوى 21 سطر است و كاتب آن عبد اللطيف بن الحارث المنصورى در نجف اشرف بوده است كه با حرف ع به آن اشاره مى‌شود. و حرف رمز آن (ع) مى‌باشد.

2 - تصوير نسخه خطى كه در مجموعه شماره 7466 كتاب دوم در كتابخانه آيت الله نجفى مرعشى در قم محفوظ و در فهرست كتابخانه شماره 19/265 موجود است.

اين نسخه به خط نسخ در 30 صفحه نگاشته شده و تاريخ نگارش آن 1075 ه. ق در مشهد مقدس و توسط محمد حسين بن منصور سبزوارى مى‌باشد.

حرف رمز اين نسخه ( ش )مى‌باشد.

روش تحقيق اين كتاب

1 - درج متن كتاب من لا يحضره الفقيه در بالاى صفحه.

2 - استنساخ نسخه ع و عرضه آن بر نسخه اش و نوشته نص تلفيقى (از دو نسخه) متون بقدر وسع و امكان.

3 - درج آنجه فقط در يكى از دو نسخه موجود بوده بين پرانتز.

4 - اشاره به مواضع اختلاف بين دو نسخه در حاشيه.

5 - قرار دادن مطالب اضافه شده از منابع بين پرانتز.

6 - اعراب آيات شريفه طبق قرآن كريم.

7 - ارجاع احاديث شريفه به مصادرشان.

8 - ارجاع اقوال و فتاواى علما به تأليفاتشان.