درمانگری با قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۸ اوت ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'مبارك' به 'مبارک'
جز (جایگزینی متن - '== ساختار == ' به '== ساختار == ')
جز (جایگزینی متن - 'مبارك' به 'مبارک')
خط ۳۶: خط ۳۶:
ايشان معتقد است بيماريى‌هايى هست كه اگر در وجود انسان بماند و جا خوش كند و انسان هم آن‌ها را درك نكند، قطعاً سبب هلاكت ابدى انسان شده و او را در قيامت، به عذاب الهى دچار خواهد كرد كه در رأس همه اين بيمارى‌ها، به فرموده پيامبر(ص)، جهل است<ref>همان، ص13</ref>
ايشان معتقد است بيماريى‌هايى هست كه اگر در وجود انسان بماند و جا خوش كند و انسان هم آن‌ها را درك نكند، قطعاً سبب هلاكت ابدى انسان شده و او را در قيامت، به عذاب الهى دچار خواهد كرد كه در رأس همه اين بيمارى‌ها، به فرموده پيامبر(ص)، جهل است<ref>همان، ص13</ref>


ايشان عدم درمان جهل را مايه عذاب اخروى دانسته و در اين زمينه، به آياتى از سوره مباركه تبارك اشاره كرده كه در آن، از اهل دوزخ در قيامت سؤال مى‌شود كه به چه سبب به عذاب الهى گرفتار گشته‌ايد و چه عاملى باعث گرفتار شدن شما در عذاب جهنم شده است؟ به نظر ايشان، جوابى كه اهل جهنم مى‌دهند، ريشه و مادر همه جواب‌هاست، زيرا آن‌ها نمى‌گويند چون بى‌نماز بوديم، روزه ماه رمضان را خورديم، حج نرفتيم، با مال خودمان برخورد درستى نداشتيم و به مردم ستم كرديم، سبب شد كه ما به جهنم بياييم، بلكه مى‌گويند اگر زمانى كه در دنيا بوديم، اگر سخن حق را گوش كرده و انديشيده بوديم، و بررسى باطنى نسبت به خود و جهان داشتيم، امروز اهل آتش نبوديم<ref>همان، ص13- 14</ref>
ايشان عدم درمان جهل را مايه عذاب اخروى دانسته و در اين زمينه، به آياتى از سوره مبارکه تبارك اشاره كرده كه در آن، از اهل دوزخ در قيامت سؤال مى‌شود كه به چه سبب به عذاب الهى گرفتار گشته‌ايد و چه عاملى باعث گرفتار شدن شما در عذاب جهنم شده است؟ به نظر ايشان، جوابى كه اهل جهنم مى‌دهند، ريشه و مادر همه جواب‌هاست، زيرا آن‌ها نمى‌گويند چون بى‌نماز بوديم، روزه ماه رمضان را خورديم، حج نرفتيم، با مال خودمان برخورد درستى نداشتيم و به مردم ستم كرديم، سبب شد كه ما به جهنم بياييم، بلكه مى‌گويند اگر زمانى كه در دنيا بوديم، اگر سخن حق را گوش كرده و انديشيده بوديم، و بررسى باطنى نسبت به خود و جهان داشتيم، امروز اهل آتش نبوديم<ref>همان، ص13- 14</ref>


در اين فصل، با اهميت نماز نزد انبياء و اهل‌بيت(ع) نيز اشاره شده است. نويسنده معتقد است آنقدر انبياء به نماز اهميت مى‌دادند كه خداوند وقتى در قرآن مجيد مى‌خواهد آن‌ها را معرفى كند، آن‌ها را با يكى از اوصاف بارز كه صفت به‌پا داشتن نماز از سوى آنان است، معرفى مى‌كند و در روايات نيز تعابير زيبايى در اين زمينه آمده است از جمله آن‌كه: اهل‌بيت(ع) خود حقيقت نمازند<ref>همان، ص17</ref>
در اين فصل، با اهميت نماز نزد انبياء و اهل‌بيت(ع) نيز اشاره شده است. نويسنده معتقد است آنقدر انبياء به نماز اهميت مى‌دادند كه خداوند وقتى در قرآن مجيد مى‌خواهد آن‌ها را معرفى كند، آن‌ها را با يكى از اوصاف بارز كه صفت به‌پا داشتن نماز از سوى آنان است، معرفى مى‌كند و در روايات نيز تعابير زيبايى در اين زمينه آمده است از جمله آن‌كه: اهل‌بيت(ع) خود حقيقت نمازند<ref>همان، ص17</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش