تمهيد المباني: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '== وضعيت كتاب == ' به '== وضعيت كتاب == ')
    جز (جایگزینی متن - '== ساختار == ' به '== ساختار == ')
    خط ۳۶: خط ۳۶:


    == ساختار ==
    == ساختار ==
    كتاب با مقدمه مفصلى از نويسنده آغاز و مطالب در نه باب، در دو جلد، تنظيم شده است.
    كتاب با مقدمه مفصلى از نويسنده آغاز و مطالب در نه باب، در دو جلد، تنظيم شده است.



    نسخهٔ ‏۱۷ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۰۱:۴۲

    تمهید المبانی
    تمهيد المباني
    پدیدآورانرضانژاد، غلامحسین (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرتفسیر کبیر بر سوره سبع المثانی
    ناشرالزهرا(س)
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1383 ش
    چاپ1
    شابک964-6069-31-2
    موضوعتفاسیر (سوره فاتحه)

    تفاسیر شیعه - قرن ۱۴

    تفسیر - تاریخ

    قرآن - اعجاز
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏102‎‏/‎‏12‎‏ ‎‏/‎‏ر‎‏6‎‏م‎‏7
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تمهيد المباني يا تفسير كبير بر سورۀ سبع المثاني، اثر غلامحسين رضانژاد (نوشين)، از تفاسير شيعه است كه با رويكردى عرفانى، فلسفى، كلامى و ادبى درباره تفسير سوره حمد ارائه شده است.

    كتاب به زبان فارسى و در سال 1382ش، نوشته شده است.

    انگيزه نويسنده از تأليف اين اثر، رؤياى صادقه‌اى بوده كه در اين زمينه، ديده است[۱]

    ساختار

    كتاب با مقدمه مفصلى از نويسنده آغاز و مطالب در نه باب، در دو جلد، تنظيم شده است.

    اين تفسير، با احاديث و روايات مختلف، تدوين شده است. نويسنده در تفسير، ابتدا مفردات و كلمات آيات را از لحاظ لغوى و اصطلاحى معنا كرده و سپس، ضمن تفسير آيه، واژه‌ها و كلمات آن را از لحاظ عرفانى و عقلى، بررسى نموده است.

    گزارش محتوا

    در مقدمه، ابتدا به رؤوس ثمانيه در علم تفسير (كه عبارتند از: تعريف؛ موضوع؛ غرض؛ منفعت؛ سِمَت؛ معلم و تقسيم علم تفسير) اشاره شده و سپس سه باب و هر باب در چند فصل، به شرح زير آمده است:

    در باب اول مقدمه، كه داراى هفت فصل مى‌باشد، در فصل اول و دوم، ضمن تعريفى از علم تفسير و موضوع و غايت آن، به بررسى علوم لازم براى تفسير و تأويل آيات قرآنى پرداخته شده و به لزوم آشنايى با هفده نوع علم براى اين منظور، اشاره شده است. اين علوم عبارتند از: علم لغت، تصريف، نحو و اشتقاق، معانى، بيان، بديع، قرائات، اصول دين، اصول فقه، اسباب نزول و قصص، ناسخ و منسوخ، فقه، حديث، ظاهر و باطن، وجوه و نظاير و محكم و متشابه[۲]

    در فصول بعدى، لزوم حكمت متعاليه در تفسير قرآن، موارد و نحوه كاربرد حكمت در تفسير قرآن، وحدت حقه واجب‌الوجود و بساطت او، لزوم مبانى عرفان در تفسير قرآن و وجوه مختلف اعجاز، بيان شده است[۳]

    باب دوم مقدمه داراى پنج فصل مى‌باشد و مباحث مطرح‌شده در آن، عبارتند از: نزول و انزال دفعى قرآن، جمع‌آورى آيات آن به‌وسيله حضرت على(ع) و عثمان، حجيت ظواهر قرآن، تبيان كل شيء بودن و عظمت قرائت آن[۴]

    در آخرين باب مقدمه، از حكمت عملى قرآن سخن به ميان آمده و مباحث آن عبارتند از: حقيقت ايمان، اخلاص، توكل، تسليم، تقوا، محاسبه و مراقبه نفس و توبه[۵]

    نويسنده قبل از شروع به تفسير، خطبه مختصرى را به زبان عربى، مشتمل بر حمد و ثناى پروردگار و درود بر پيامبر(ص) و اهل‌بيت(ع)، به‌ويژه على(ع) و حضرت مهدى(عج) و پيروان راستين آن حضرات ذكر كرده است[۶]

    جلد اول، باب اول و دوم را در خود جاى داده است.

    باب اول، داراى چهارده فصل بوده و در آن، تفسير «بسم الله» از نظر عرفانى، بيان شده است. از جمله موضوعات مطرح‌شده در اين باب، عبارتند از: پيدايش و تركيب و جهر و متعلقات بسمله، مكى يا مدنى بودن و اسامى سوره فاتحه و اهميت آن، كاربرد باء بسمله و وضع اسم بر حضرت حق تعالى، تعريف اسم و تقسيم آن به توفيقى و غير توفيقى و تفسير هر بسمله در آغاز هر سوره، در ظهور موجودات از باء بسمله و اسرار آن، حدودث اسماء و اسم اعظم، احصاء اسماء الله و تقسيم آن‌ها به حسنى و اعظم بودن، اسماء ذاتى و صفاتى و افعالى و جلالى و جمالى و كمالى و تخلّق يا تحقق بدانها، مراتب اسماء الله و تشكيك و تواطؤ آن و اسم مستأثر و مكنون، شناخت اسماء و صفات واجب‌الوجود از دو سلسله نزول و صعود، تحقق در حركات و انواع و موضوع آنها در قوس صعود، در فرق بين اسماء و صفات و تحقيق در صفات حق، نظريه حكماى متأله شيعه در صفات حق تعالى و تقسيمى جامع‌تر از اسماء الله و صفات او و اعيان ثابته[۷]

    باب دوم، در تفسير كلمه «الله» مى‌باشد. اين باب، داراى دوازده فصل بوده و موضوعات بررسى‌شده در آن، عبارتند از: معنى هويت حق و اشتقاق اسم الله تعالى؛ الوهيت و متعلقات آن و نظريه غزالى؛ ذات حق تعالى يا وجود مطلق و مراتب ظهور او؛ انيت و واحديت حضرت حق؛ تنزيه و تشبيه حق تعالى؛ ازل، ابد، قديم، دهر و سرمد بودن خداوند؛ حيات حضرت حق؛ علم حق تعالى و عالم و معلوم و اتحاد آن‌ها؛ اراده، داعى و غرض در خداوند؛ قدرت حق تعالى و جبر و اختيار؛ كلام حضرت حق و سميع و بصير بودن خداوند[۸]

    باب سوم تا آخر، در جلد دوم جاى گرفته است. باب سوم، در تفسير «الرحمن و الرحيم» بوده و داراى پنج فصل است. نويسنده در اين باب، ابتدا معنا و اشتقاق اين دو اسم را بررسى نموده و پس از تحقيق وافى و عقلى در اين دو اسم، سريان رحمت رحمانى بر ذات حق تعالى و كل وجود را بحث كرده است. در پايان، به حقيقت رحمت رحيمى از ديدگاه عرفانى و علمى، نگريسته است[۹]

    باب چهارم، داراى يازده فصل بوده و در آن، به تفسير «الحمد لله رب العالمين» ، پرداخته شده است. موضوعات مطرح‌شده در اين باب، عبارتند از: تعريف حمد و فرق آن از مدح و شكر و كاربرد هريك؛ تحقيق كلامى در «الحمد لله»؛ در حمد ملائك و انبياء و رسل و كل عوالم امرى و خلقى؛ حقيقت حمد و شكر و امتناع استيفاء حق آن از حامد و شاكر؛ ملاحظات عقلى و حكمى حمد و حمد حضرت حق از ذات خود؛ حمد عرفانى از نظر ابن عربى؛ تحقيق تفصيلى در مراتب حمد به اعتبار حامدان؛ خارج بودن حمد از مقولات ده‌گانه عرضى؛ تفسير «رب العالمين» ؛ اضافه و نسبت حمد به «رب العالمين» و تحقيقات عرفانى در حقيقت حمد[۱۰]

    باب پنجم، در تفسير «الرحمن الرحيم» بوده و در آن، ابتدا از تكرار يا عدم تكرار آيه مزبور بحث شده و سپس، ادله عقلى و نقلى در صفات فعل بودن رحمان و رحيم پس از «حمدله» بررسى شده است[۱۱]

    باب ششم، در تفسير «مالك يوم‌الدين» بوده و مباحث مطرح‌شده در نه فصل آن، عبارتند از: معنى لغوى «مالك و مَلِك»؛ احكام متفرعه بر دو اسم «مالك و مَلِك»؛ انزال يا تنزيل بودن «مالك و مَلِك»؛ كاربرد «مالك و مَلِك» در آيات قرآن و مشتقات آن‌ها و برهان هريك؛ اخبار و روايات اين دو قرائت و حقيقت «يوم‌الدين» و معانى مربوط به آن[۱۲]

    در باب هفتم، در سه بخش، به تفسير «إياك نعبدو إياك نستعين» پرداخته شده[۱۳]و باب هفتم، در هفده فصل، به تفسير «اهدنا الصراط المستقيم» اختصاص يافته است. برخى از مباحث مطرح‌شده در اين باب، عبارتند از: معانى مختلف هدايت در قرآن كريم؛ بحث و تحقيق عقلى در هدايت موجودات؛ هدايت انسان در مراتب كمال؛ اقسام هدايت براى انواع طالبان؛ مراتب هدايت و مهتدى از نظر عرفانى؛ حقيقت صراط و استقامت از نظر حكما؛ تحقيق در معنى صراط در قيامت كبرى؛ تحليل عقلى و عرفانى دعا و اجابت و زمان و مكان آن و صراط مستقيم بودن قرآن، پيامبر(ص) و ائمه(ع)[۱۴]

    تفسير آيه «صراط الذين أنعمت عليهم» در قالب شش فصل، در باب هشتم آمده است. عنوان برخى از اين فصول، عبارتند از: تفسير نعمت و گستره فراگير و شمول آن؛ معنى و حد نعمت و تفسير آن به ولايت؛ تحقيق در نعمت حقيقى و صورت و روح و سر آن و موارد كاربرد نعمت در قرآن[۱۵]

    در آخرين باب، به تفسير «غير المغضوب عليهم و لا الضالين» پرداخته شده است. در اين باب، ابتدا معنى لغوى و اصطلاحى «غضب» بررسى و سپس به اين امر پرداخته شده كه «مغضوبين» و «ضالين» چه كسانى مى‌باشند. از ديگر مباحث اين باب، عبارتند از: تحقيق عقلى و فلسفى در مسئله غضب الهى؛ معنى لغت و اصطلاح كفر و انواع كافر نعمت در قرآن؛ تحليل عقلى و عرفانى در ضلالت و مراتب آن؛ تفسير عرفانى «مغضوب» و «ضال»؛ وجه تقدم «مغضوب عليهم» بر «ضالين» و نسبت دادن غضب و اراده انتقام به حضرت حق تعالى[۱۶]

    وضعيت كتاب

    فهرست مطالب جلد اول، در ابتداى جلد اول و فهرست مطالب جلد دوم و منابع و مآخذ مورد استفاده نويسنده، در انتهاى جلد دوم آمده است.

    در پاورقى‌ها به ذكر منابع و توضيح برخى از كلمات و عبارات متن، پرداخته شده است.

    پانويس

    1. مقدمه، ص10
    2. ج 1، ص3 - 53
    3. همان، ص55 - 112
    4. همان، ص115 - 141
    5. همان، ص149 - 191
    6. همان، ص193
    7. همان، ص196 - 410
    8. همان، ص413 - 583
    9. ج 2، ص588 - 635
    10. همان، ص640 - 719
    11. همان، ص726 - 732
    12. همان، ص738 - 836
    13. همان، ص840
    14. همان، ص921 - 1043
    15. همان، ص1051 - 1103
    16. همان، ص1106 - 1145

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب.

    پانويس