۶٬۵۹۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مى كرد' به 'میكرد') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
بصير احمد دولت‌آبادى نويسنده معاصر افغانى شرح حال خود را چنين بيان می‌كند: «در سال 1345ش وارد مكتب ابتدايى قريه شدم. پس از ختم دوره ابتدايى آن زمان كه 6 سال بود، براى ادامه تحصيل به شهر مزارشريف رفته، سه سال دوره متوسطه را در مكتب نادرشاهى واقع در عزيز آباد عقب باغ حضور به پايان رساندم. در سال 1354ش به تخنيكم نفت و گاز وارد شده و در رشته استخراج معادن جامد تا صنف 14 درس خواندم. لازم به ياد آورى است كه در صنف 12 به لحاظ مشكلات اقتصادى كه خانه ما در روستا بود و ما به شكل نهارى- با خرج خود درس مى‌خوانديم- دو سال ترك تحصيل كردم و در اين فرصت مدتى در مدرسه دينى دولت آباد صرف و نحو خواندم و بر خلاف ديگران كه محضر فلان عالم را درك مى‌كنند! من محضر كسى را درك نكردم، فقط زمينه‌اى شد كه با نهج‌البلاغه آشنا شوم و اين كتاب را بخوانم. چقدر اين كتاب را فهميدم و چه تاثيرى رويم گذاشت، بايد بگويم كه بارها اين كتاب را خواندم و هنوز هم مى‌خوانم. | '''بصير احمد دولت‌آبادى''' نويسنده معاصر افغانى شرح حال خود را چنين بيان می‌كند: «در سال 1345ش وارد مكتب ابتدايى قريه شدم. پس از ختم دوره ابتدايى آن زمان كه 6 سال بود، براى ادامه تحصيل به شهر مزارشريف رفته، سه سال دوره متوسطه را در مكتب نادرشاهى واقع در عزيز آباد عقب باغ حضور به پايان رساندم. در سال 1354ش به تخنيكم نفت و گاز وارد شده و در رشته استخراج معادن جامد تا صنف 14 درس خواندم. لازم به ياد آورى است كه در صنف 12 به لحاظ مشكلات اقتصادى كه خانه ما در روستا بود و ما به شكل نهارى- با خرج خود درس مى‌خوانديم- دو سال ترك تحصيل كردم و در اين فرصت مدتى در مدرسه دينى دولت آباد صرف و نحو خواندم و بر خلاف ديگران كه محضر فلان عالم را درك مى‌كنند! من محضر كسى را درك نكردم، فقط زمينه‌اى شد كه با نهج‌البلاغه آشنا شوم و اين كتاب را بخوانم. چقدر اين كتاب را فهميدم و چه تاثيرى رويم گذاشت، بايد بگويم كه بارها اين كتاب را خواندم و هنوز هم مى‌خوانم. | ||
در سال 1358ش دوباره به تخنيكم برگشته از صنف 12 شروع كردم. در اواخر سال 1360ش بدون اينكه از پايان‌نامه‌ام دفاع كنم، نظر به شرايط، كشور را ترك گفته مثل ميلونها هموطن ديگر، آواره شدم. در هجرت و آوارهگى، به كارهاى فرهنگى مشغول شدم. تمام تحصيلات و پشت ميز درس‌نشنى و به حر ف استاد گوش دادن من همين مقدار بود به اضافه يك دوره كوتاه آموزش روزنامه نگارى. | در سال 1358ش دوباره به تخنيكم برگشته از صنف 12 شروع كردم. در اواخر سال 1360ش بدون اينكه از پايان‌نامه‌ام دفاع كنم، نظر به شرايط، كشور را ترك گفته مثل ميلونها هموطن ديگر، آواره شدم. در هجرت و آوارهگى، به كارهاى فرهنگى مشغول شدم. تمام تحصيلات و پشت ميز درس‌نشنى و به حر ف استاد گوش دادن من همين مقدار بود به اضافه يك دوره كوتاه آموزش روزنامه نگارى. | ||