۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهل‌بيت'
جز (جایگزینی متن - '</div> «' به '</div> «') |
جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهل‌بيت') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
«سيد امير محمد كاظمى قزوينى» در سال 1335ق در كويت در بيت علم و تقوا ديده به جهان گشود. پدر وى، مرحوم آيت‌الله آقا سيد محمد مهدى نيز از علماى كويت بوده كه اولين استاد وى به شمار مى‌رفته است. | «سيد امير محمد كاظمى قزوينى» در سال 1335ق در كويت در بيت علم و تقوا ديده به جهان گشود. پدر وى، مرحوم آيت‌الله آقا سيد محمد مهدى نيز از علماى كويت بوده كه اولين استاد وى به شمار مى‌رفته است. | ||
ايشان دوران كودكى را با فراگيرى قرآن مجيد در كويت پشت سر نهاد. هشت ساله بود (1343ق) كه همراه پدر به بصره كوچيد و به تحصيل علوم ادبى و متون فقهى دست يازيد. در هجده سالگى، در سال 1353ق، به شوق فراگيرى دانش | ايشان دوران كودكى را با فراگيرى قرآن مجيد در كويت پشت سر نهاد. هشت ساله بود (1343ق) كه همراه پدر به بصره كوچيد و به تحصيل علوم ادبى و متون فقهى دست يازيد. در هجده سالگى، در سال 1353ق، به شوق فراگيرى دانش اهل‌بيت(ع) به شهر نجف روى آورد و پس از تكميل سطح، به فراگيرى خارج فقه و اصول پرداخت و در محضر بزرگان و اساتيد حوزه نجف، همچون حضرات آيات: [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، سيد حسين حمّامى و شيخ محمدرضا آل ياسين، زانوى ادب به زمين زد و بهره‌ها برگرفت. | ||
پس از گذشتِ زمانى چند، آنگاه كه سى ساله شده بود، به دريافت اجازات متعدد اجتهاد از بزرگان حوزه نجف مانند: حضرات آيات عظام: [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمدحسین اصفهانى]]، [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]]، سيد عبدالهادى شيرازى، شيخ محمدحسن مظفر، [[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شيخ محمدحسین كاشف الغطا]] ء، شيخ مرتضى آل ياسين، سيد محمد جواد طباطبايى تبريزى و [[حسینی شاهرودی، محمود|سيد محمود شاهرودى]] نائل آمد. | پس از گذشتِ زمانى چند، آنگاه كه سى ساله شده بود، به دريافت اجازات متعدد اجتهاد از بزرگان حوزه نجف مانند: حضرات آيات عظام: [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمدحسین اصفهانى]]، [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]]، سيد عبدالهادى شيرازى، شيخ محمدحسن مظفر، [[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شيخ محمدحسین كاشف الغطا]] ء، شيخ مرتضى آل ياسين، سيد محمد جواد طباطبايى تبريزى و [[حسینی شاهرودی، محمود|سيد محمود شاهرودى]] نائل آمد. | ||
پس از وفات پدرش به بصره آمد و به تبليغ مذهب | پس از وفات پدرش به بصره آمد و به تبليغ مذهب اهل‌بيت(ع) از طريق تدريس، منبر، تأليف، امامت جماعت و مناظره با منحرفان پرداخت و در اين راه سر از پاى نشناخت و از هيچ كس نهراسيد و اين همه، انگيزه بدخواهى مخالفان و دشمنان و فشارهاى بسيار رژيم بعث گرديد تا بدان‌جا كه قصد كشتن او و آتش زدن خانه‌اش را در سر پرورانيدند و او به ناچار در ذيقعده 1391ق، بصره را به سوى كويت ترك نمود و در آنجا به راهنمايى مردم و بزرگداشت كلمه حق و از ميان بردن باطل كوشيد. | ||
تأليفات ارزنده وى بيشتر در زمينه‌هاى دانش فقه، اصول، كلام و تاريخ بوده و همه نشانگر دانش سرشار وى و كوشش ارزنده‌اش در حمايت از دين، دفاع از مذهب، پاسخ‌گويى به مخالفان و حلّ مشكلات فكرى مردم است. | تأليفات ارزنده وى بيشتر در زمينه‌هاى دانش فقه، اصول، كلام و تاريخ بوده و همه نشانگر دانش سرشار وى و كوشش ارزنده‌اش در حمايت از دين، دفاع از مذهب، پاسخ‌گويى به مخالفان و حلّ مشكلات فكرى مردم است. | ||