طب الكسور: تفاوت میان نسخهها
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR12556J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
|
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۳۸
نام کتاب | طب الکسور |
---|---|
نام های دیگر کتاب | کتاب طب الکسور |
پدیدآورندگان | کعدان، عبدالناصر (نويسنده)
اصفهانی، محمدمهدی (مقدمه نويس) |
زبان | عربی |
کد کنگره | R 128/3 /ک7ط2 |
موضوع | پزشکی اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 |
ناشر | دانشگاه علوم پزشكی ايران، موسسه مطالعات تاريخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل |
مکان نشر | تهران - ایران |
سال نشر | 1386 هـ.ش |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE12556AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى:
«طب الكسور» تأليف دكتر عبدالناصر كعدان از جمله كتب طبى است كه موضوع شكستهبندى را مورد مطالعه قرار داده است.
مبحث كسر و جبر و يا به اصطلاح امروزى شكستهبندى و ارتوپدى از جمله مباحث تخصصى رشته پزشكى است. اين رشته پزشكى از كهنترين مباحث مطرح شده در علم پزشكى است. اولين كسى كه به تأليف در اين زمينه دست زده بقراط است كه كتابى با عنوان «الكسر و الجبر» به او نسبت داده شده است. (عيون الابناء فى طبقات الاطباء، ص55)
كتاب حاضر از جمله نگاشتههايى است كه به اين مبحث از ديدگاه تاريخى پرداخته است. مؤلف در اين تأليف سعى كرده هر آنچه از شواهد و مطالب درباره اهتمام مكاتب مختلف ادبى و اطباى بزرگ در منابع تاريخى و طبى بوده جمعآورى كند.
ساختار:
اين اثر مشتمل بر يك پيشگفتار و دوازده فصل است. در ميان فصول كتاب، فصل يازدهم مهمترين و گستردهترين فصل كتاب است. مؤلف در اين فصل از سه طبيب مشهور، محمد بن زكريا رازى، ابوعلى سينا و ابوالقاسم زهراوى و نظريات آنها در باب شكستهبندى و مسائل پيرامون آن و نوآورىهاى آنها در اين زمينه به تفصيل سخن گفته است. وى نظريات رازى را از كتاب الحاوى، نظريات ابن سينا را از كتاب القانون فى الطب و نظريات ابوالقاسم زهراوى را از كتاب التصريف لمن عجز عن التأليف استخراج كرده است.
گزارش محتوا:
همانگونه كه گفتيم مباحث شكستهبندى از كهنترين مباحث پزشكى است. اين مباحث از ديرباز مورد توجه پزشكان قرار گرفته است و نگاشتههايى نيز دراينباره به رشته تحرير در آمده است.
كتاب طب الكسور از جمله آثارى است كه به مبحث تاريخى شكستهبندى اختصاص دارد.اهميت مباحث تاريخ پزشكى از آن جهت است كه:
اولاً سير پيدايش مباحث علمى و تكامل علوم را به خوبى براى دانشجويان پزشكى روشن مىكند.
ثانياً براى آن دسته از دانشجويانى كه قصد تحقيق پيرامون مسائل پزشكى دارند، سرنخهاى سودمند و مفيدى را به دست مىدهد.
كتاب مورد بحث نيز به خوبى از عهده اين امر برآمده و حتى نشان داده بسيارى از نظرياتى كه در زمينه ارتوپدى به عنوان اكتشافات دنياى غرب مطرح است يا بالكل در طب سنتى مطرح بوده و يا پيش زمينههايى از آن را مىتوان در كلمات قدماء پيدا نمود. (رك: طب الكسور، ص15-16).
در اين كتاب نكات ارزشمندى از دانشمندان دوران تمدن اسلامى (و حتى قبل از اسلام) آمده است، اما جاى يك گله و انتقاد هميشگى وجود دارد كه متأسفانه تعصبات قومى و ذكر نام پزشكان ايرانى به عنوان پزشكان عرب صرفاً به لحاظ نوشتن آثار به زبان عربى در اين كتاب نيز ديده مىشود. البته اين به آن مىماند كه در زمان حاضر كه بسيارى از مقالات طبى به زبان انگليسى نوشته ميشود همه نويسندگان مقالات مذكور را انگليسى يا آمريكايى بدانيم. در باب تاريخ ارتوپدى نزد ايرانيان قبل از اسلام نيز به يك صفحه آن هم با تأكيداتى از قبيل استفاده از پزشكان و دانش غير ايرانيان در اين كتاب اكتفاء شده است كه جاى گله ديگر دارد.
وضعيت كتاب:
افست اين اثر توسط مؤسسه مطالعات تاريخ پزشكى، طب اسلامى و مكمل دانشگاه علوم پزشكى ايران در بهمن ماه سال 1386ش با مقدمهاى كوتاه به قلم آقاى دكتر محمد مهدى اصفهانى منتشر شده است.
فهرست مطالب در ابتدا و فهرست منابع در انتهاى كتاب آمده است. آدرس منابع مطالب كتاب نيز در پاورقى ذكر شده است.
منابع مقاله:
مقدمه و متن كتاب
پیوندها