آداب کوی جانان (آداب زیارت حسینی علیه‌السلام): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهل‌بيت') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
الف) شناخت تكليف: بزرگ‌مردان تاريخ ازآن‌رو به قله‌هاى كمال دست يافتند كه به تناسب استعداد و زمان خويش، تكليف خود را شناختند و تكاليف خود را در لحظه و زمان خود با تمام وجود به انجام رساندند؛ مترجم معتقد است علامه نيز همواره درصدد شناخت تكليف بود تا نقشى تازه بر ايوان هستى به يادگار نهد و شعرى جديد از حق و عدالت و فضيلت بسرايد و چه نيكو سرود شعر همواره تاريخ، شعر حقيقت انسان، شعر كمال‌طلبى بشر و شعر حماسه «[[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» را.<ref>نمتن کتاب، ص23</ref> | الف) شناخت تكليف: بزرگ‌مردان تاريخ ازآن‌رو به قله‌هاى كمال دست يافتند كه به تناسب استعداد و زمان خويش، تكليف خود را شناختند و تكاليف خود را در لحظه و زمان خود با تمام وجود به انجام رساندند؛ مترجم معتقد است علامه نيز همواره درصدد شناخت تكليف بود تا نقشى تازه بر ايوان هستى به يادگار نهد و شعرى جديد از حق و عدالت و فضيلت بسرايد و چه نيكو سرود شعر همواره تاريخ، شعر حقيقت انسان، شعر كمال‌طلبى بشر و شعر حماسه «[[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» را.<ref>نمتن کتاب، ص23</ref> | ||
ب) عشق به | ب) عشق به اهل‌بيت(ع): علامه امينى، فانى در عشق آل الله(ع) بود. ايشان، پروانه‌اى پرسوخته در آتش عشق بودند كه هيچ‌گاه از تلاش و پويش، تا آخرين دم حيات، دست نكشيد تا سوخت و فانى و وجه‌اللهى شد و باقى ماند (همان، ص28). به اعتقاد مترجم، آثار علامه، همه گواه عشق سوزان ايشان است؛ «[[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» با فرياد حقيقت‌طلبى، افشاى رازهاى ناگفته و شعرهاى ناخوانده، امت اسلام را به دريافت حقيقت و وحدت صفوف اسلامى، تحت لواى آل محمد(ص) فرا مى‌خواند و آن اجابت امت اسلام، بلكه همه انسان‌هاى آزاده از هر مذهب و دينى، به نداى جاودانه اين رادمرد علوى است.<ref>نهمان، ص33</ref> | ||
ج) عشق به قرآن كريم و امور معنوى: مترجم به اين نكته اصرار دارد كه لحظه‌لحظه از سرزمين عمر علامه امينى، روشن از آفتاب عشق و مهر معنويت و قرآن و | ج) عشق به قرآن كريم و امور معنوى: مترجم به اين نكته اصرار دارد كه لحظه‌لحظه از سرزمين عمر علامه امينى، روشن از آفتاب عشق و مهر معنويت و قرآن و اهل‌بيت(ع) بود كه اگر جز اين بود، ساقى كوثر از شراب طهور در كام جانش فرو نمى‌ريخت و او را سرمست نمى‌كرد و او را از هر چه جز خداست، تطهير نمى‌نمود.<ref>نهمان، ص46-47</ref> | ||
د) حضور سياسى و اصلاح دينى: غيرت شيعى علامه و تيزبينى و فراست مؤمنانه او هيچ انحراف و اهانتى را تاب نمى‌آورد و همواره با انحراف و تحريف، در هر شكل و قالبى، مبارزه مى‌كرد و با دشمنان ولايت در هر مقام، به ستيزه مى‌پرداخت.<ref>همان، ص49</ref> | د) حضور سياسى و اصلاح دينى: غيرت شيعى علامه و تيزبينى و فراست مؤمنانه او هيچ انحراف و اهانتى را تاب نمى‌آورد و همواره با انحراف و تحريف، در هر شكل و قالبى، مبارزه مى‌كرد و با دشمنان ولايت در هر مقام، به ستيزه مى‌پرداخت.<ref>همان، ص49</ref> | ||
نسخهٔ ۱۲ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۲۰:۲۲
| آداب کوی جانان (آداب زیارت حسینی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | امینی، عبدالحسین (نويسنده) رجبی، محسن (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | (آداب زیارت حسینی) ادب الزائر لمن یمم الحائر. فارسی |
| ناشر | مشعر |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1387 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-540-110-6 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
آداب كوى جانان (آداب زيارت حسينى) ترجمه فارسى کتاب ادب الزائر لمن يَمَّم الحائر اثر علامه امينى نويسنده کتاب شريف الغدير مى‌باشد كه به قلم محسن رجبى در سال 1385ش ترجمه و تحقيق شده است.
مترجم ترجمه‌اى سليس و روان ارائه داده است. وى سعى در حفظ امانت در ترجمه داشته و هر كجا بناى بر افزودن مطلبى توضيحى به متن داشته آن را در كروشه آورده است.
علاوه بر ترجمه، مصادر، منابع روايات، ادعيه، زيارات و ديگر مطالب مطرح شده در کتاب مورد تحقيق قرار گرفته و تعليقات توضيحى و بحث‌هاى مستقلى به آن افزوده شده است. همچنين براى نكوداشت نام و ياد علامه، فصلى در ابتداى کتاب با عنوان «جامى از صهباى غدير» افزوده شده كه بيان سيره مؤلف کتاب، علامه امينى است.[۱]
در فصل اول کتاب ابتدا حيات علامه امينى و آثار او بررسى شده است. پس از آن شخصيت علامه امينى در چهار بخش زير، ترسيم گرديده است:
الف) شناخت تكليف: بزرگ‌مردان تاريخ ازآن‌رو به قله‌هاى كمال دست يافتند كه به تناسب استعداد و زمان خويش، تكليف خود را شناختند و تكاليف خود را در لحظه و زمان خود با تمام وجود به انجام رساندند؛ مترجم معتقد است علامه نيز همواره درصدد شناخت تكليف بود تا نقشى تازه بر ايوان هستى به يادگار نهد و شعرى جديد از حق و عدالت و فضيلت بسرايد و چه نيكو سرود شعر همواره تاريخ، شعر حقيقت انسان، شعر كمال‌طلبى بشر و شعر حماسه «الغدير» را.[۲]
ب) عشق به اهل‌بيت(ع): علامه امينى، فانى در عشق آل الله(ع) بود. ايشان، پروانه‌اى پرسوخته در آتش عشق بودند كه هيچ‌گاه از تلاش و پويش، تا آخرين دم حيات، دست نكشيد تا سوخت و فانى و وجه‌اللهى شد و باقى ماند (همان، ص28). به اعتقاد مترجم، آثار علامه، همه گواه عشق سوزان ايشان است؛ «الغدير» با فرياد حقيقت‌طلبى، افشاى رازهاى ناگفته و شعرهاى ناخوانده، امت اسلام را به دريافت حقيقت و وحدت صفوف اسلامى، تحت لواى آل محمد(ص) فرا مى‌خواند و آن اجابت امت اسلام، بلكه همه انسان‌هاى آزاده از هر مذهب و دينى، به نداى جاودانه اين رادمرد علوى است.[۳]
ج) عشق به قرآن كريم و امور معنوى: مترجم به اين نكته اصرار دارد كه لحظه‌لحظه از سرزمين عمر علامه امينى، روشن از آفتاب عشق و مهر معنويت و قرآن و اهل‌بيت(ع) بود كه اگر جز اين بود، ساقى كوثر از شراب طهور در كام جانش فرو نمى‌ريخت و او را سرمست نمى‌كرد و او را از هر چه جز خداست، تطهير نمى‌نمود.[۴]
د) حضور سياسى و اصلاح دينى: غيرت شيعى علامه و تيزبينى و فراست مؤمنانه او هيچ انحراف و اهانتى را تاب نمى‌آورد و همواره با انحراف و تحريف، در هر شكل و قالبى، مبارزه مى‌كرد و با دشمنان ولايت در هر مقام، به ستيزه مى‌پرداخت.[۵]
در فصل دوم، ترجمه کتاب «ادب الزائر» آورده شده است.
فهرست مطالب در ابتدا و کتابنامه منابع، در انتهاى کتاب آمده است.
مترجم در خصوص احاديث و زيارات دوگونه عمل كرده است: از ذكر متن احاديث خوددارى كرده و تنها ترجمه احاديث را آورده است؛ اما درباره زيارات تنها متن اعراب‌گذارى شده آمده و ترجمه‌اى ارائه نشده است.
در پاورقى‌ها، علاوه بر ذكر منابع، به توضيح برخى از كلمات و عبارات متن پرداخته شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.