۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</div> ' به '</div> ') |
جز (جایگزینی متن - 'روحاني' به 'روحانی') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
تدريس را از دبيرستان از سالهاى 1316ش شروع كرد و بعدها در دانشسراى مقدماتى پسران، به تدريس اشتغال ورزيد و به تربيت مربيان و معلمان مشغول شد. از سال 1337 به دعوت دانشكده معقول و منقول مشهد در آن مؤسسه عالى هم تدريس مىكرد. مرحوم عاملى در تاريخ 42/6/1 از آموزش و پرورش باز نشسته شد و كار مطالعاتى و تحقيقاتى گسترده خود را در زمينه قرآن و تفسير دنبال كرد. او ضمن مطالعه و تحقيق، با براه انداختن جلسات علمى گوناگون به اين نشاط، شور و شوق مىبخشيد. استاد محمدرضا حكيمى نويسنده متعهد و نامدار معاصر در يادداشتى كه به درخواست راقم سطور در معرفى مفسر و يادآورى خاطراتى از مرحوم عاملى نوشتهاند، چنين آوردهاند: | تدريس را از دبيرستان از سالهاى 1316ش شروع كرد و بعدها در دانشسراى مقدماتى پسران، به تدريس اشتغال ورزيد و به تربيت مربيان و معلمان مشغول شد. از سال 1337 به دعوت دانشكده معقول و منقول مشهد در آن مؤسسه عالى هم تدريس مىكرد. مرحوم عاملى در تاريخ 42/6/1 از آموزش و پرورش باز نشسته شد و كار مطالعاتى و تحقيقاتى گسترده خود را در زمينه قرآن و تفسير دنبال كرد. او ضمن مطالعه و تحقيق، با براه انداختن جلسات علمى گوناگون به اين نشاط، شور و شوق مىبخشيد. استاد محمدرضا حكيمى نويسنده متعهد و نامدار معاصر در يادداشتى كه به درخواست راقم سطور در معرفى مفسر و يادآورى خاطراتى از مرحوم عاملى نوشتهاند، چنين آوردهاند: | ||
«ايشان از سالهاى دور، شبهاى پنجشنبه محفلى ترتيب داده بودند و جمعى از دوستان ايشان گرد مىآمدند و غالب آنان اهل فضل و فرهنگ بودند، بعضى روحانى و بعضى دانشگاهى و فرهنگى. اين محفل، انجمن ادبى از نوع انجمنهاى ادبى مشهد مانند «انجمن ادبى فردوسى» نبود، بلكه محفلى بود بيشتر با بحثهايى دربارۀ مسائل كلامى، حديثى، عقايدى، تفسيرى و به مناسبت آن بحثها گاه بحثهاى لغوى هم مطرح مىگشت، و چون ايشان مشغول نوشتن تفسير خود بودند، گاه آياتى را نيز مطرح مىكردند و مورد نظرخواهى قرار مىدادند، به خصوص اگر از علما و | «ايشان از سالهاى دور، شبهاى پنجشنبه محفلى ترتيب داده بودند و جمعى از دوستان ايشان گرد مىآمدند و غالب آنان اهل فضل و فرهنگ بودند، بعضى روحانى و بعضى دانشگاهى و فرهنگى. اين محفل، انجمن ادبى از نوع انجمنهاى ادبى مشهد مانند «انجمن ادبى فردوسى» نبود، بلكه محفلى بود بيشتر با بحثهايى دربارۀ مسائل كلامى، حديثى، عقايدى، تفسيرى و به مناسبت آن بحثها گاه بحثهاى لغوى هم مطرح مىگشت، و چون ايشان مشغول نوشتن تفسير خود بودند، گاه آياتى را نيز مطرح مىكردند و مورد نظرخواهى قرار مىدادند، به خصوص اگر از علما و روحانیون كسى در محفل حضور داشت. | ||
از كسانى كه گاه به اين محفل مىآمدند مرحوم آيتاللّه حاج شيخ محمد كاظم مهدوى دامغانى (م 1360 ش) بودند، از مدرسان مشهور مشهد و از شاگردان مرحوم آميرزا مهدى اصفهانى (م 1365 ق) و آقا زاده بزرگ (حاج ميرزا محمّد آقا زاده) (م 1356 ق) و حاج آقا حسين قمى (م 1366 ق). همچنين از ديگر علماى مشهد كه در اين محفل، بسيار شركت مىكرد مرحوم شيخ هادى كدكنى بودند كه با مرحوم موثق عاملى مأنوس بودند و از شاگردان مرحوم آقا بزرگ حكيم شهيدى مشهدى (م 1355 ق). مرحوم، دكتر احمد على رجايى بخارايى (م 1357 ش) صاحب فرهنگ لغات قرآن خطى آستان قدس نيز گاه به اين محفل مىآمد، وى چند سالى سرپرست كتابخانۀ آستان قدس رضوى بود و آثارى هم از خود به جاى گذاشت، از جمله ترجمۀ موزون قرآن كريم كه از روى نسخههاى خطى كتابخانه آستان قدس تهيه كردند. ديگر از شخصيتهاى فرهنگى مشهد كه در اين محفل شركت مىكردند، اسماعيل آموزگار و تقى بينش (سردبير مجله فرهنگ) و مرحوم سيد حسين خديو جم بودند. خديو جم كه سالها به تهران مهاجرت كرده بود، هر وقت به مشهد مىآمد گاه سرى به اين محفل مىزد. | از كسانى كه گاه به اين محفل مىآمدند مرحوم آيتاللّه حاج شيخ محمد كاظم مهدوى دامغانى (م 1360 ش) بودند، از مدرسان مشهور مشهد و از شاگردان مرحوم آميرزا مهدى اصفهانى (م 1365 ق) و آقا زاده بزرگ (حاج ميرزا محمّد آقا زاده) (م 1356 ق) و حاج آقا حسين قمى (م 1366 ق). همچنين از ديگر علماى مشهد كه در اين محفل، بسيار شركت مىكرد مرحوم شيخ هادى كدكنى بودند كه با مرحوم موثق عاملى مأنوس بودند و از شاگردان مرحوم آقا بزرگ حكيم شهيدى مشهدى (م 1355 ق). مرحوم، دكتر احمد على رجايى بخارايى (م 1357 ش) صاحب فرهنگ لغات قرآن خطى آستان قدس نيز گاه به اين محفل مىآمد، وى چند سالى سرپرست كتابخانۀ آستان قدس رضوى بود و آثارى هم از خود به جاى گذاشت، از جمله ترجمۀ موزون قرآن كريم كه از روى نسخههاى خطى كتابخانه آستان قدس تهيه كردند. ديگر از شخصيتهاى فرهنگى مشهد كه در اين محفل شركت مىكردند، اسماعيل آموزگار و تقى بينش (سردبير مجله فرهنگ) و مرحوم سيد حسين خديو جم بودند. خديو جم كه سالها به تهران مهاجرت كرده بود، هر وقت به مشهد مىآمد گاه سرى به اين محفل مىزد. |
ویرایش