ابن مالک، محمد بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'جمال‌ الدين' به 'جمال‌الدين'
جز (جایگزینی متن - 'شهاب‌ الدين' به 'شهاب‌الدين')
جز (جایگزینی متن - 'جمال‌ الدين' به 'جمال‌الدين')
خط ۴۰: خط ۴۰:
|}
|}
</div>
</div>
'''اِبْن مالِك، ابوعبدالله جمال‌ الدين محمد بن عبدالله بن مالك طائى جَيّانى'''، نحوى، لغوى، اديب و ناظم عصر موحدون در اندلس و اواخر عصر ايوبيان و اوايل عصر مماليك در مصر بود. وى در سال 600ق از قبيله طى برخاست، كه پس از فتح اسلامى، به اندلس كوچيده و در حوالى قُرطُبه، اشبيليه و مرسيه متوطن شده بودند.
'''اِبْن مالِك، ابوعبدالله جمال‌الدين محمد بن عبدالله بن مالك طائى جَيّانى'''، نحوى، لغوى، اديب و ناظم عصر موحدون در اندلس و اواخر عصر ايوبيان و اوايل عصر مماليك در مصر بود. وى در سال 600ق از قبيله طى برخاست، كه پس از فتح اسلامى، به اندلس كوچيده و در حوالى قُرطُبه، اشبيليه و مرسيه متوطن شده بودند.


با اين‌كه درباره وى اطلاعات نسبتاً فراوانى در دست است، هنوز گوشه‌هايى از زندگى او بر ما پوشيده مى‌باشد، از جمله از دوران كوتاه زندگى او در اندلس اطلاع چندانى نداريم و نيز از افراد خاندان او جز فرزندش، بدر الدين، معروف به ابن ناظم، اطلاعى در دست نيست.
با اين‌كه درباره وى اطلاعات نسبتاً فراوانى در دست است، هنوز گوشه‌هايى از زندگى او بر ما پوشيده مى‌باشد، از جمله از دوران كوتاه زندگى او در اندلس اطلاع چندانى نداريم و نيز از افراد خاندان او جز فرزندش، بدر الدين، معروف به ابن ناظم، اطلاعى در دست نيست.
خط ۱۳۷: خط ۱۳۷:
25. وفاق الاستعمال في الاعجام و الاهمال
25. وفاق الاستعمال في الاعجام و الاهمال


26. همزية جمال‌ الدين
26. همزية جمال‌الدين


ج- آثار يافت نشده:  
ج- آثار يافت نشده:  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش