الهداية القرآنية إلی الولاية الإمامية: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله == ' به '== منابع مقاله == ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
<references /> | <references /> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
#مقدمه و متن كتاب. | #مقدمه و متن كتاب. | ||
#عظيمى، محمدجواد، «آشنايى با بنياد بعثت»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه: آينه پژوهش، آذر و دى 1370، شماره 10. | #عظيمى، محمدجواد، «آشنايى با بنياد بعثت»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه: آينه پژوهش، آذر و دى 1370، شماره 10. | ||
نسخهٔ ۷ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۲۴
| الهدایة القرآنیة إلی الولایة الإمامیة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بحرانی، هاشم بن سلیمان (نويسنده) |
| ناشر | ذوی القربی |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1386 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-518-201-2 |
| موضوع | تفاسیر شیعه - قرن 12ق. تفاسیر ماثوره - شیعه امامیه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | BP 97/3 /ب3ﻫ4 |
الهداية القرآنية إلى الولاية الإمامية اثر سيد هاشم حسينى بحرانى (متوفى 1107ق)، از جمله تفاسير موضوعى قرآن كريم درباره ولايت و امامت ائمه(ع) است. كتاب با تحقيق سيد فلاح شريفى و فارس حسّون كريم به زبان عربى نگارش شده است.
ساختار
كتاب با دو مقدمه از محقق و نويسنده آغاز و مطالب در دو جلد ارائه گرديده است.
مؤلف در اين اثر، 250 مورد قرآنى را با احاديث اهل بيت(ع) از كتب روايى، مانند كتب اربعه و... استخراج كرده و بر اساس سوره‌ها، تنظيم نموده و ذيل آيات، روايات را بدون هيچ‌گونه اظهار نظرى، آورده است.[۱]
در تحقيق كتاب، آيات و روايات استخراج شده و روايت با ارجاع به كهن‌ترين منابع، ثبت و ضبط شده است. توضيح رجال اسناد، واژه‌هاى ديرياب متن احاديث و ويرايش و تنظيم دقيق متن نيز از جمله تلاش‌هاى محققان است.[۲]
اين تفسير در استفاده از آيات قرآنى درباره ولايت ائمه(ع)، شيوه‌اى نو و جذاب دارد.[۳]
گزارش محتوا
در مقدمه محقق، ضمن ذكر زندگى‌نامه مفصلى از نويسنده، اقدامات صورت گرفته از سوى محققان، توضيح داده شده است.[۴]
در مقدمه نويسنده، به مكتوب بودن و تصريح شدن به ولايت اميرالمؤمنين(ع) در صحف تمامى انبياء و اين‌كه خداوند پيامبرى را مبعوث نكرده است مگر به ولايت اهل‌بيت(ع).[۵]
نويسنده در ارائه تطبيق و تفسير آيات به ائمه بزرگوار شيعه از طرف خاص و عام، اگرچه تلاش كرده تا سخنان خود را بر پايه روايات مأثور اثبات كند، اما هيچ‌گونه توجهى به صحت و سقم روايات نكرده و گويا همه آن‌ها را تلقى به قبول كرده است.[۶]
وضعيت كتاب
فهرست مطالب هر جلد، در انتهاى همان جلد آمده است. پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است.
پانويس
منابع مقاله
- مقدمه و متن كتاب.
- عظيمى، محمدجواد، «آشنايى با بنياد بعثت»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه: آينه پژوهش، آذر و دى 1370، شماره 10.
- «پژوهش‌هاى در آستانه نشر»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه: آينه پژوهش، خرداد و تير 1370، شماره 7.
- «پيامبر(ص) و اهل بيت(ع)»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه: كتاب‌هاى اسلامى، پاييز 1383، شماره 18.