ابن امین، ابواسحاق ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
جز (جایگزینی متن - ' {{' به '{{') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها=={{وابسته‌ها}} | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[الاستدراک علی الاستیعاب]] | [[الاستدراک علی الاستیعاب]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ ۲ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۱۹
| نام | ابن امین، ابواسحاق ابراهیم |
|---|---|
| نام‌های دیگر | قرطبی، ابیاسحاق ابراهیم بن یحیی
طلیطلی، ابواسحاق ابراهیم بن یحیی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 544 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE6387AUTHORCODE |
ابن امين، ابواسحاق ابراهيم بن يحيى بن ابراهيم بن سعيد، فقيه، محدث، مورخ و لغت‌شناس، در سال 489ق در قرطبه (كردوا) كه در آن ايام مركز تجمع دانشمندان، فقيهان و محدثان بود، به دنيا آمد. وى از ابومحمد عبدالرحمان بن عتاب، ابوبكر ابن عربى، ابوالوليد بن رشد، ابوالحسن بن عفيف، ابوالقاسم بن صواب و ابوالوليد بن طريف حديث شنيد. بين او و ابوعلى حسين بن محمد صدفى دوستى استوارى برقرار بوده و هر يك از آن دو به ديگرى حديث آموخته و از هم روايت كرده‌اند و نيز چنان‌كه پيداست، ابن بشكوال نزد ابن امين درس خوانده و اين يك نيز به نوبه خود- چنان‌كه در قديم عادت دانشمندان بوده و تاكنون در بسيارى از دانشگاه‌هاى اسلامى و حوزه‌هاى علمى دينى مرسوم است- دروسى از او فراگرفته است. ابن امين از لحاظ روايت، درايت، صحت ضبط و استوارىِ سند، از بزرگان علم حديث بوده و به رجال سند نيك واقف و آگاه بوده است.
به موجب روايت ابن ابار، وى امامت نماز را در مسجد عبيدالله بن ادهم در قرطبه به عهده داشته است و اين سمت را جز به كسانى كه به زهد و پرهيزگارى متصف و مشهور بوده‌اند، نمى‌داند. وى در اواخر زندگانى خود به فتنه‌اى كه در قرطبه روى داد- و مصامده پس از قيام ابوجعفر بن حمدين بدان شهر درآمدند- دچار شد. فتنه مزبور آن بود كه لمتونيان (مرابطون) در 540ق، به سردارى يحيى بن غانيه در قرطبه با ابن حمدين جنگيدند و ابن حمدين شكست خورد و قرطبه را ترك كرد. در اين واقعه يكى از سپاهيان بربر ابن امين را تعقيب كرد و او خود را از بام به صحن خانه‌اى افكند كه بگريزد، اما در چاهى افتاد و بدين‌گونه نجات يافت و سپس به لبله رفت. او 4 سال پايان عمر خود را در همان‌جا به سر برد تا در سال 544ق درگذشت. او به هنگام وفات، 55 سال داشت.
آثار
از وى دو تأليف باقى است:
1. الاِعلام بالخيره الاعلام من اصحاب النبى(ع)؛
2. تأليفى درباره کتاب الموطأ مالك كه شايد شرحى بر آن کتاب باشد[۱].
پانویس
- ↑ موسوی آل طعمه، محمداحمد، ج3، ص43
منابع مقاله
موسوی آل طعمه، محمداحمد، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374
==وابسته‌ها==