منهاج سراج، عثمان بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سبك' به 'سبک '
جز (جایگزینی متن - 'جالدين' به 'ج‌الدين')
جز (جایگزینی متن - 'سبك' به 'سبک ')
خط ۳۴: خط ۳۴:
ابوعمرو عثمان بن محمد جوزجانى مؤلف كتاب طبقات ناصرى با نام‌هاى ديگرى چون منهاج‌الدين يا منهاج سراج و به اختصار به «جوزجانى» شهرت يافته است. وى در بخش‌هايى از اين كتاب دربارۀ زندگانى خود و خاندانش مطالبى را آورده است كه گزيده‌اى از اين مطالب را در پى مى‌آوريم.
ابوعمرو عثمان بن محمد جوزجانى مؤلف كتاب طبقات ناصرى با نام‌هاى ديگرى چون منهاج‌الدين يا منهاج سراج و به اختصار به «جوزجانى» شهرت يافته است. وى در بخش‌هايى از اين كتاب دربارۀ زندگانى خود و خاندانش مطالبى را آورده است كه گزيده‌اى از اين مطالب را در پى مى‌آوريم.


از اشارات جوزجانى در طبقات چنين برمى‌آيد كه دودمان وى از اوايل ورود به غزنه در ميان درباريان و رجال بزرگ آن عصر به ديدۀ احترام نگريسته مى‌شده و اجداد وى مناصب و مشاغل رسمى و حكومتى داشته‌اند. جد سوم او عبدالخالق جوزجانى در عهد سلطان ابراهيم يكى از شاهان آن سبكتگين به غزنه آمد و در پى خوابى كه ديده بود با دختر پادشاه ازدواج كرد. از اينكه مؤلف نام اين نياى خود را با تعبير امام ياد كرده است مى‌توان گفت وى شخص عالم و با تقوايى بوده است. پدر بزرگ مؤلف كه هم نام اوست در زمان مستضيئى (خليفه عباسى) به حج رفت و در بغداد مورد استقبال وى قرار گرفت.
از اشارات جوزجانى در طبقات چنين برمى‌آيد كه دودمان وى از اوايل ورود به غزنه در ميان درباريان و رجال بزرگ آن عصر به ديدۀ احترام نگريسته مى‌شده و اجداد وى مناصب و مشاغل رسمى و حكومتى داشته‌اند. جد سوم او عبدالخالق جوزجانى در عهد سلطان ابراهيم يكى از شاهان آن سبک تگين به غزنه آمد و در پى خوابى كه ديده بود با دختر پادشاه ازدواج كرد. از اينكه مؤلف نام اين نياى خود را با تعبير امام ياد كرده است مى‌توان گفت وى شخص عالم و با تقوايى بوده است. پدر بزرگ مؤلف كه هم نام اوست در زمان مستضيئى (خليفه عباسى) به حج رفت و در بغداد مورد استقبال وى قرار گرفت.


پدرش سراج‌الدين محمد جوزجانى از رجال درباره فيروز كوه و غور بود. وى در سال 582 ه‍.قاضى لشكر هند بود و سلطان بهاءالدين سام همۀ مناصب شرعى اين شهر را به وى واگذار كرده بود.
پدرش سراج‌الدين محمد جوزجانى از رجال درباره فيروز كوه و غور بود. وى در سال 582 ه‍.قاضى لشكر هند بود و سلطان بهاءالدين سام همۀ مناصب شرعى اين شهر را به وى واگذار كرده بود.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش