إعراب القرآن الكريم (دعاس): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '| پس از = | پیش از = ' به '| پس از = | پیش از =') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به 'ق') |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
دار الفارابي للمعارف | دار الفارابي للمعارف | ||
| مکان نشر =دمشق - سوریه | | مکان نشر =دمشق - سوریه | ||
| سال نشر = 1425 | | سال نشر = 1425 ق یا 2004 م | ||
| کد اتوماسیون =1392 | | کد اتوماسیون =1392 |
نسخهٔ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۲۰
اعراب القرآن الکریم (دعاس) | |
---|---|
پدیدآوران | حمیدان، احمد محمد (نويسنده)
قاسم، اسماعیل محمود (نويسنده) دعاس، احمد عببد (نويسنده) |
ناشر | دار الفارابي للمعارف |
مکان نشر | دمشق - سوریه |
سال نشر | 1425 ق یا 2004 م |
چاپ | 1 |
موضوع | قرآن - اعراب قرآن - صرف و نحو |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 3 |
کد کنگره | BP 82/8 /د7الف6 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
إعراب القرآن الكريم، تأليف احمد عبيد الدعّاس، احمد محمد حميدان و اسماعيل محمود القاسم، به زبان عربى است. در اين کتاب كليه آيات قرآن كريم به لحاظ نحوى مورد مطالعه قرار گرفته است.
ساختار
کتاب در سه جلد ارائه شده است كه به ترتيب در جلد اول اعراب قرآن كريم از سوره فاتحه تا سوره توبه، در جلد دوم از سوره يونس تا عنكبوت و در جلد سوم باقى سورههاى قرآن كريم از سوره روم تا آخر قرآن بيان شده است. شيوه نويسنده بدينگونه است كه نص چند آيه از قرآن كريم را ذكر مىكند و سپس به بررسى اعراب آنها مىپردازد.
گزارش محتوا
نويسندگان کتاب سعى داشتهاند كه شيوهاى را به كار برند كه خواننده در كمترين زمان بتواند اطلاعات مورد نيازش را به دست آورد؛ لذا در مقدمه کتاب مىخوانيم: كتب فراوانى پيرامون اعراب قرآن كريم نگارش شده و در آنها بسيارى از وجوه تفسير و بلاغت و لغتى كه خواننده امروز به تمامى آنها نيازمند نيست ذكر شده است؛ بدينجهت تصميم به تأليف اين کتاب گرفتيم، تا در آن اعراب بهگونه مختصر بيان شود و شيوه ما در اختصار به اين صورت است كه:
- بهجاى به كار بردن لفظ «الفعل الماضى» يا «الفعل المضارع» يا... از لفظ «ماضٍ» يا «مضارع» يا... بدون واژه «فعل» استفاده كردهايم.
- به جهت اعتماد به معلومات اوليه خواننده، غالباً حركت اعراب و بناء را حذف كردهايم.
- گاه كلمه «جار و مجرور» را حذف كرده و به لفظ «مُتَعَلِّقانِ» يا به عبارت «جار و مجرور، خبر يا صفت يا حال است» [بهجاى اينكه بگوييم فلان چيز جار و مجرور و متعلق به خبر محذوف است] بسنده كردهايم.
- گاه اسم اشاره و اسم موصول را نام نبرده و به ذكر اعراب محلى آن دو اكتفا كردهايم.
- در مواردى كه به واو عطف و جمله معطوف يا واو استيناف و جمله مستأنفه برخورد كردهايم، بهجاى آنكه بگوييم: «واو، عاطفه و جمله، معطوفه يا واو، استيناف و جمله، مستأنفه است»، گفتهايم: «جمله، معطوفه يا مستأنفه است».
- گاه اعراب ضمائر متصله را به جهت وضوحش ذكر نمىكنيم و.[۱]
وضعيت کتاب
فهرست مطالب هريك از جلدهاى کتاب در انتهاى آن آمده است. کتاب، فاقد پاورقى است.
پانويس
- ↑ برگرفته از مقدمه کتاب، ص5 و 6
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.