آموزگار، حبیبالله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ش' به 'ش') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type='authorbirthDate'|1269 | |data-type='authorbirthDate'|1269 ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type='authorDeathDate'|1359 | |data-type='authorDeathDate'|1359 ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
نسخهٔ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۳۳
| نام | آموزگار، حبیبالله |
|---|---|
| نام‌های دیگر | آموزگار اص‍طه‍ب‍ان‍ات‍ی، حبیبالله |
| نام پدر | |
| متولد | 1269 ش |
| محل تولد | اصطهبانات فارس |
| رحلت | 1359 ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | خلاصه تفسیر ادبی و عرفانی قرآن مجید بفارسی از كشف الاسرار |
| کد مؤلف | AUTHORCODE5268AUTHORCODE |
ولادت
حبيب الله آموزگار در سال 1269ش در اصطهبانات فارس متولد شد.
کسب علم و دانش
وی در 12 سالگى براى تحصيل علوم دينى به شيراز رفت و مقدمات فقه، اصول و فلسفه را در آنجا فراگرفت. در سال 1290 به تهران آمد. وى از معلمى مدارس شروع كرد و با تدريس در مدرسه آليانس (درس عربى)، ترجمه مطلب براى نشريات (از عربى به فارسى) و مديريت قسمت فارسى و ادبيات عرب مدرسه سيروس كار خود را ادامه داد.
در 1297ش وكلاى شيراز آموزگار را به وزير معارف وقت معرفى كردند وى نيز او را به رياست مدرسه ادب رسانيد. اين رياست شش سال به طول انجاميد و سپس در كابينه سردار سپه، وزير معارف (محتشم السلطنه) آموزگار را به رياست معارف فارس انتخاب كرد، آموزگار خود مى‌گويد: «در اين دو سال مدارس تأسيس كردم و ورزش را در مدارس معمول كردم».
1306ش با روى كار آمدن على‌اكبر داور و تغيير وزارت عدليه به دادگسترى، آموزگار از افرادى بود كه از وزارت معارف به دادگسترى منتقل شد. ابتدا عضو استيناف اصفهان بود. پس از چندى آموزگار درخواست انتقال به تهران كرد كه مورد مخالفت داور قرار گرفت و گويا همين اختلاف باعث مى‌شود كه آموزگار شش ماه انفصال از خدمت بشود و مجدداً به مشاغل فرهنگى خود روى آورد.
سال 1310ش مجدداً توسط داور به عنوان بازرس قضايى به ديوان كشور دعوت شد. در كابينه حسين علا در 1329ش، به وزارت فرهنگ رسيد.
آموزگار پس از دوره وزارت، جزء كميسيون تقسيم املاك سلطنتى بود و همچنين مسئوليت بانك عمران نيز كه در همين راستا بود به وى واگذار شد (1331ش).
با تشكيل مجلس سنا، وى در دوره دوم و سوم به عنوان سناتور انتصابى از شيراز به نمايندگى رسيد (اسفند 1332ش- ارديبهشت 1340ش).
همچنين سردبيرى و دبيرى چندين نشريه از جمله اطلاعات آفتاب، صداى ايران، رهنما، علم و اخلاق، جهان آينده و دموكرات ايران بر عهده وى بوده است.
آثار
وى به تأليف و ترجمه كتب‌هاى بسيار مانند اصلاحات اجتماعى، عالم ارواح، زن در جامعه، فرهنگ آموزگار و كتب درسى مدارس پرداخته است.
کتاب «سياست طالبى» را نيز به تشويق استاد خود حاج سيد ابراهيم شيرازى براى اولين بار در ايران به چاپ رسانيد.
خلاصه تفسير ادبى و عرفانى كشف‌الاسرار تألیف خواجه عبدالله انصارى به زبان فارسى از ديگر آثار اوست.
وفات
وى در فروردين 1359ش درگذشت.