ابن ازرق، ابراهیم بن عبدالرحمن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابراهيم بن عبدالرحمان بن ابى‌بكر''' مشهور به ازرق يمنى، پزشك و نويسنده قرن نهم هجرى است. از جزئيات زندگى او آگاهى بسيارى در دست نيست، به جز اشاره‌هايى كه در تنها کتابش از احوال خود به دست داده و از آنجا معلوم مى‌شود كه وى در يمن زاده شده و همان‌جا زيسته است. بنابراين نه از اساتيد او آگاهى‌اى داريم و نه از محل تحصيل او و چگونگى آن. | '''ابراهيم بن عبدالرحمان بن ابى‌بكر''' مشهور به ازرق يمنى، پزشك و نويسنده قرن نهم هجرى است. از جزئيات زندگى او آگاهى بسيارى در دست نيست، به جز اشاره‌هايى كه در تنها کتابش از احوال خود به دست داده و از آنجا معلوم مى‌شود كه وى در يمن زاده شده و همان‌جا زيسته است. بنابراين نه از اساتيد او آگاهى‌اى داريم و نه از محل تحصيل او و چگونگى آن. | ||
نسخهٔ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۳۶
| نام | ابن‌ازرق، ابراهیم بن عبدالرحمن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ازرق یمنی، ابراهیم بن عبدالرحمن |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 890 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | تسهيل المنافع في الطب و الحکمة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2993AUTHORCODE |
ابراهيم بن عبدالرحمان بن ابى‌بكر مشهور به ازرق يمنى، پزشك و نويسنده قرن نهم هجرى است. از جزئيات زندگى او آگاهى بسيارى در دست نيست، به جز اشاره‌هايى كه در تنها کتابش از احوال خود به دست داده و از آنجا معلوم مى‌شود كه وى در يمن زاده شده و همان‌جا زيسته است. بنابراين نه از اساتيد او آگاهى‌اى داريم و نه از محل تحصيل او و چگونگى آن.
اين آثار به او نسبت داده شده است:
- «تسهيل المنافع في الطب والحكمة». البته در بعضى از فهارس اين کتاب به ابن ازرقى نسبت داده شده، ولى اين سخنى ناسنجيده و اشتباه است، چرا كه ابن ازرقى معروف شخصى با نام محمد بن عبدالله بن أحمد بن محمد بن وليد بن عقبه است و در سال 204ق فوت كرده است.
- «مغنى اللبيب حيث لا يوجد الطبيب» كه به نظر مى‌رسد تقليدى از محمد بن زكرياى رازى در نگاشتن کتاب «من لا يحضره الطبيب» باشد.
وفات
ابن ازرق بر اساس يادداشتى كه كاتب يكى از نسخه‌هاى خطى «تسهيل المنافع» در صفحه پايانى نسخه خود نوشته، شب دوشنبه 9 شعبان 877ق درگذشته است. اما به گفته بغدادى، او تا 890ق در قيد حيات بوده است. با اين‌كه مأخذ سخن بغدادى روشن نيست، بيشتر محققان معاصر سخن او را پذيرفته‌اند.