جابر بن حیان: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'جابر بن حيان' به 'جابر بن حیان'
جز (جایگزینی متن - ' های ' به '‎های ')
جز (جایگزینی متن - 'جابر بن حيان' به 'جابر بن حیان')
خط ۴۴: خط ۴۴:
درباره اين مطلب كه آيا جابر از شاگردان [[امام صادق]](ع) بوده يا نه، بحث‌هاى زيادى شده است. در مهم‌ترين منابع، نخستين رجال شيعه، مانند [[کشی، محمد بن عمر|كشى]]، [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] كه آثارشان به دست ما رسيده، نامى از جابر نمى‌برند، چه برسد به اين‌كه او را در ميان اصحاب [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] ذكر كنند، ولى عده‌اى از مؤلف ان از جمله [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن نديم]]، سيد طاوس، [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] و تسترى و پاره منابع متاخره مانند حسين بن محمد زيدى حسينى مؤلف دستورالمنجمين و ديگران، تصريح دارند بر اين‌كه او از شاگردان امام جعفر صادق(ع) بود. البته بايد اين ارتباط كوتاه مدت باشد، زيرا شهادت [[امام صادق]](ع) حدود 20 سال بعد از تولد جابر اتفاق افتاد.
درباره اين مطلب كه آيا جابر از شاگردان [[امام صادق]](ع) بوده يا نه، بحث‌هاى زيادى شده است. در مهم‌ترين منابع، نخستين رجال شيعه، مانند [[کشی، محمد بن عمر|كشى]]، [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] كه آثارشان به دست ما رسيده، نامى از جابر نمى‌برند، چه برسد به اين‌كه او را در ميان اصحاب [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] ذكر كنند، ولى عده‌اى از مؤلف ان از جمله [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن نديم]]، سيد طاوس، [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] و تسترى و پاره منابع متاخره مانند حسين بن محمد زيدى حسينى مؤلف دستورالمنجمين و ديگران، تصريح دارند بر اين‌كه او از شاگردان امام جعفر صادق(ع) بود. البته بايد اين ارتباط كوتاه مدت باشد، زيرا شهادت [[امام صادق]](ع) حدود 20 سال بعد از تولد جابر اتفاق افتاد.


جابر بن حيان نخستين شيمى‌دان عرب است. اولين فردى كه به اين علم، معروف شد و بى شك، اول مسلمانى است كه شايستگى كسب عنوان شيميدان را دارد. ظاهراً همين بلندى مقام و دانش عظيم او باعث شد كه بعضعى او را مورد قدردانى و ستايش و بعضى مورد حسادت و كينه‌توزى خود قرار دهند.
جابر بن حیان نخستين شيمى‌دان عرب است. اولين فردى كه به اين علم، معروف شد و بى شك، اول مسلمانى است كه شايستگى كسب عنوان شيميدان را دارد. ظاهراً همين بلندى مقام و دانش عظيم او باعث شد كه بعضعى او را مورد قدردانى و ستايش و بعضى مورد حسادت و كينه‌توزى خود قرار دهند.


انواع گوناگونى از وسايل آزمايشگاهى، از جمله عنبيق به اسم او ثبت شده‌است. كشف مواد شيميايى متعددى همچون هيدروكلريك اسيد، نيتريك اسيد، تيزاب (مخلوطى از دو اسيد ياد شده كه از جمله اندك موادى است كه طلا را در خود حل مى‌كند)، سيتريك اسيد (جوهر ليمو) و استيك اسيد (جوهر سركه)، همچنين معرفى فرايندهاى تبلور و تقطير كه هر دو سنگ بناى شيمى امروزى به‌شمار مى‌آيند، از جمله يافته‌هاى اوست. او همچنين يافته‌هاى ديگرى درباره روش‌هاى استخراج و خالص‌سازى طلا، جلوگيرى از زنگ زدن آهن، حكاكى روى طلا، رنگرزى و نم‌ناپذير كردن پارچه‌ها و تجزيه مواد شيميايى ارائه داد. از جمله اختراع‌هاى ديگر او، قلم نورى است. قلمى كه جوهر آن در تاريكى نيز نور مى‌دهد.
انواع گوناگونى از وسايل آزمايشگاهى، از جمله عنبيق به اسم او ثبت شده‌است. كشف مواد شيميايى متعددى همچون هيدروكلريك اسيد، نيتريك اسيد، تيزاب (مخلوطى از دو اسيد ياد شده كه از جمله اندك موادى است كه طلا را در خود حل مى‌كند)، سيتريك اسيد (جوهر ليمو) و استيك اسيد (جوهر سركه)، همچنين معرفى فرايندهاى تبلور و تقطير كه هر دو سنگ بناى شيمى امروزى به‌شمار مى‌آيند، از جمله يافته‌هاى اوست. او همچنين يافته‌هاى ديگرى درباره روش‌هاى استخراج و خالص‌سازى طلا، جلوگيرى از زنگ زدن آهن، حكاكى روى طلا، رنگرزى و نم‌ناپذير كردن پارچه‌ها و تجزيه مواد شيميايى ارائه داد. از جمله اختراع‌هاى ديگر او، قلم نورى است. قلمى كه جوهر آن در تاريكى نيز نور مى‌دهد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش