۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(لینک درون متنی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
بخش اول، در چند فصل، به توجيه امامت و نبوت در كودكى پرداخته است: | بخش اول، در چند فصل، به توجيه امامت و نبوت در كودكى پرداخته است: | ||
#امامت و نبوت كودك در قرآن: نويسنده تأكيد دارد كه امامت، نبوت و ولايت در كودكى نه تنها امرى ناممكن نيست، بلكه قرآن آشكارا به اعطا كردن امامت و ولايت در سنين كودكى به برخى تصريح دارد مانند يحيى بن زكريا(ع) و عيسى بن مريم(ع). | |||
#امامت كودك از ديدگاه تاريخى: كه به دو نمونه از امامت و رهبرى كودك، اشاره شده است: خلافت و وزارت [[امام على(ع)]] و جريان مباهله پيامبر(ص) همراه حسنين(ع). | |||
#گسترش قدرت خداوند؛ نويسنده معتقد است، آن چه قدرت خداوند بر آن تعلق نمى‌گيرد، محال ذاتى و وقوعى است، نه عادى و خداوند قادر است در يك كودك، تمام شرايط رسالت و امامت را قرار دهد. | |||
#رشد عقلى كودك؛ كه مؤلف اثبات مى‌كند براى رشد عقلى، سن معينى وجود ندارد. | |||
#اطمينان شيعيان به امامت كودك كه نويسنده در پى اثبات اين مطلب است كه بر اساس شواهد تاريخى، مسئله عهده‌دارى امامت در كودكى، از حضرت جواد(ع) شروع شده است. | |||
#اعتراف دشمنان و خلفاى معاصر به فضايل اخلاقى و كمالات معنوى امامان(ع) در سنين كودكى. | |||
#نص بر امامت، توسط امام سابق كه يكى از راه‌هاى اثبات امامت است، به دو روش: نص عام و خاص. | |||
دوم، به فضايل و كمالاتى كه در امام جواد(ع) و حضرت مهدى(عج) وجود داشته كه باعث يقين به امامت و ولايت ايشان در كودكى مى‌شود، اختصاص دارد. | دوم، به فضايل و كمالاتى كه در امام جواد(ع) و حضرت مهدى(عج) وجود داشته كه باعث يقين به امامت و ولايت ايشان در كودكى مى‌شود، اختصاص دارد. | ||
| خط ۶۱: | خط ۵۵: | ||
سوم، به نقد و بررسى برخى شبهات مطرح پيرامون امامت در كودكى پرداخته است؛ از جمله: | سوم، به نقد و بررسى برخى شبهات مطرح پيرامون امامت در كودكى پرداخته است؛ از جمله: | ||
#ممنوع بودن تصرف كودك در اموال | |||
#امامت طفل در حالى كه تكليف ندارد. | |||
#امامت در اختفا و... | |||
در شبه‌اى مطرح شده است كه امامت طفل با قاعده لطف، سازگارى ندارد، زيرا لطف مقرب آن است كه خداوند هر عملى كه در راستاى اهداف خلقت براى رسيدن به كمال مؤثر است، انجام دهد و عطا كردن امامت به طفل، از آن جا كه مورد ترديد برخى از افراد خواهد شد، خلاف لطف است. | در شبه‌اى مطرح شده است كه امامت طفل با قاعده لطف، سازگارى ندارد، زيرا لطف مقرب آن است كه خداوند هر عملى كه در راستاى اهداف خلقت براى رسيدن به كمال مؤثر است، انجام دهد و عطا كردن امامت به طفل، از آن جا كه مورد ترديد برخى از افراد خواهد شد، خلاف لطف است. | ||
| خط ۸۷: | خط ۷۹: | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده: مباحث خاص کلامی]] | [[رده: مباحث خاص کلامی]] | ||
[[رده:25 خرداد الی 24 تیر]] | |||