السلفيون و الشيعة نحو علاقة أفضل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==معرفی اجمالی==' به '') |
جز (جایگزینی متن - ' {{جعبه اطلاعات کتاب' به '{{جعبه اطلاعات کتاب') |
نسخهٔ ۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۰۴
| السلفيون و الشيعة نحو علاقة أفضل | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صفار، حسن موسی (نويسنده) |
| ناشر | مؤسسة الإنتشار العربي |
| مکان نشر | لبنان - بيروت |
| سال نشر | مجلد1: 2007م |
| چاپ | 2 |
| شابک | 978-9953-476-46-9 |
| موضوع | اسلام - عقايد
اسلام - فرقهها سلفيه - عقايد شيعه - عقايد |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 207/5 /ص7س8 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
السلفيون و الشيعة نحو علاقة أفضل اثر حسن موسی صفار، رساله‌ای است مختصر پیرامون رابطه میان سلفیون و شیعه که به زبان عربی و در دوران معاصر نوشته شده است.
ساختار
کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب بدون تبویب و فصل‌بندی خاصی، در یک مدخل و هشت عنوان سامان یافته است.
گزارش محتوا
در مقدمه، به این نکته اشاره شده است که بسیاری، امکان ارتباط و رابطه میان سلفیه و شیعه را به دلیل اختلافات و تضاد آن دو در مسائل حساس عقیدتی و نیز وجود تاریخ پرکشمکش و پر از مخاطره میان آن دو، امری بعید و دور از تصور می‌دانند درحالی‌که به عقیده وی، شاید بتوان میان آن دو، رابطه و ارتباطی را تصور نمود.[۱]
نویسنده در مدخل به بیان این نکته پرداخته که تاریخ اسلام، همواره شاهد اختلافات و درگیری‌های فکری و مذهبی بوده که در بسیاری از آن‌ها، انگیزه‌های سیاسی دخیل بوده‌اند و تعصب مذهبی، به معنی سعی در فرض رأی خود و رفض و تکفیر رأی مخالف آن، نتیجه برخی از این درگیری‌ها بوده است. به نظر وی این تعدد مذاهب و اختلاف آراء، امری طبیعی و عادی بوده که چاره‌ای از آن نیست.[۲]
مطالب کتاب، با پاسخ به این سؤال آغاز شده که آیا ارتباط میان سلفیه و شیعه، ارتباطی نیکو و صحیح است یا نه؟ به اعتقاد نویسنده، بدون شک، وجود حالت تشنج و نزاع داخلی میان امت اسلامی، هیچ نتیجه‌ای جز تضعیف قدرت آن در مقابله با تهدیدات خارجی و سوءاستفاده دشمنان ندارد.[۳]
وی در ادامه، ضمن اشاره به نمونه‌های از ارتباط میان سلفیه و شیعه.[۴] به توضیح این نکته پرداخته که با توجه به زندگی هر دو گروه در منطقه‌ای واحد و مسلم بودن حق زندگی انسان‌ها و اشتراک آن‌ها در حق حیات، هیچ جایگزینی برای همزیستی مسالمت‌آمیز میان این دو گروه، وجود ندارد.[۵]
در پایان کتاب، ضمن ذکر گفتگو با یکی از شیعیان به نام حسن صفار، پیرامون ارتباط میان شیعه و سلفیه.[۶]، به معرفی اجمالی و کوتاه مقالاتی که در این زمینه به رشته تحریر درآمده، پرداخته شده است. این مقالات عبارتند از: «نحو علاقة أفضل بين السلفيين و الشيعة» نوشته احمد زمان.[۷]؛ «نحو تقارب أفضل بين دعاة السلفية و الشيعة و الأباضية» اثر عبدالله آل سیف.[۸] و «مقالة الشيخ الصفار ردّ التحية بمثلها» اثر عبدالحمید انصاری.[۹]
وضعیت کتاب
فهرست مطالب، در ابتدای کتاب آمده است.
در پاورقی‌ها به ذکر منابع پرداخته شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.