ترجمه جلد هفتم بحارالانوار: بخش امامت: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مى باشد' به 'می‌باشد'
جز (جایگزینی متن - '| پس از = | پیش از = }} ' به '| پس از = | پیش از = }}')
جز (جایگزینی متن - 'مى باشد' به 'می‌باشد')
خط ۲۶: خط ۲۶:
'''ترجمه جلد هفتم بحارالانوار: بخش امامت''' از مجموعه‌ى بيست و پنج جلدى، و مطابق جلدهاى 23 تا 27 از مجموعه‌ى 110 جلدى بحارالانوار [[علامه مجلسى]] مى‌باشد كه توسط آقاى موسى خسروى به زبان فارسى طى پنج جلد ترجمه شده است.وى اين پنج جلد را در سال 1359ش به پايان رسانيده است.
'''ترجمه جلد هفتم بحارالانوار: بخش امامت''' از مجموعه‌ى بيست و پنج جلدى، و مطابق جلدهاى 23 تا 27 از مجموعه‌ى 110 جلدى بحارالانوار [[علامه مجلسى]] مى‌باشد كه توسط آقاى موسى خسروى به زبان فارسى طى پنج جلد ترجمه شده است.وى اين پنج جلد را در سال 1359ش به پايان رسانيده است.


جلد هفتم از بحار الانوار درباره‌ى احوال ائمه(ع) و دلائل امامت آنها و فضائل و مناقب و كارهاى شگفت انگيز و معجزات ايشان مى باشد.
جلد هفتم از بحار الانوار درباره‌ى احوال ائمه(ع) و دلائل امامت آنها و فضائل و مناقب و كارهاى شگفت انگيز و معجزات ايشان می‌باشد.


== ساختار و محتواى كتاب ==
== ساختار و محتواى كتاب ==




كتاب با مقدمه اى از مترجم در يك صفحه، شروع مى شود. علامه در جلد هفتم از كتابش تمام احاديثى را كه درباره زندگانى، فضيلت و عجائب و معجزات ائمه اطهار و مناظرات و مقام علمى امامان معصوم مى باشد، جمع كرده است.
كتاب با مقدمه اى از مترجم در يك صفحه، شروع مى شود. علامه در جلد هفتم از كتابش تمام احاديثى را كه درباره زندگانى، فضيلت و عجائب و معجزات ائمه اطهار و مناظرات و مقام علمى امامان معصوم می‌باشد، جمع كرده است.


جلد اول كتاب امامت، بيست و دو بخش دارد كه در مورد مباحثى چون ضرورت احتياج به حجت، اتصال اوصياء از زمان آدم تا آخر، در لزوم شناخت امام، در فضائل اهل بيت، آياتى كه درباره ائمه نازل گشته، تاويل تعدادى از آيات الهى و ديگر مسائلى از اين قبيل مى باشد.
جلد اول كتاب امامت، بيست و دو بخش دارد كه در مورد مباحثى چون ضرورت احتياج به حجت، اتصال اوصياء از زمان آدم تا آخر، در لزوم شناخت امام، در فضائل اهل بيت، آياتى كه درباره ائمه نازل گشته، تاويل تعدادى از آيات الهى و ديگر مسائلى از اين قبيل می‌باشد.


جلد دوم شروع آن با بخش بيست و سوم در مورد اينكه ائمه عليهم‌السلام از ابرارند، و متقين اصحاب يمين به حساب مى آيند، و فجار اصحاب شمال مى باشد. اين جلد داراى چهل و پنج بخش مى باشد كه درباره صفات و ویژگی‌هاى ائمه و غيره، سخن مى گويد.
جلد دوم شروع آن با بخش بيست و سوم در مورد اينكه ائمه عليهم‌السلام از ابرارند، و متقين اصحاب يمين به حساب مى آيند، و فجار اصحاب شمال می‌باشد. اين جلد داراى چهل و پنج بخش می‌باشد كه درباره صفات و ویژگی‌هاى ائمه و غيره، سخن مى گويد.


جلد سوم داراى دو بخش عمده كه بخش اول آن در مورد آفرينش و سرشت و ارواح ائمه عليهم‌السلام طى چهار بخش مى باشد، مباحث اين باب، بخشى در مورد ابتداى ارواح و انوار و طينت ائمه و اين كه تمام آنها يك نورند، بخشى در ولادت ائمه و انعقاد نطفه ايشان و احوال آنها در رحم و هنگام ولادت و بركت هاى ولادت آنها و برخى از معجزات، بخشى در مورد روحهايى كه در ائمه هست و آنها مؤيد به روح القدسند، و بخشى هم در احوال و سنين زندگى آنان مى‌باشد.اما بخش دوم از جلد سوم كه شامل سيزده بخش مى‌باشد، درباره علامات امام و صفات و شرايط امامت مى‌باشد.
جلد سوم داراى دو بخش عمده كه بخش اول آن در مورد آفرينش و سرشت و ارواح ائمه عليهم‌السلام طى چهار بخش می‌باشد، مباحث اين باب، بخشى در مورد ابتداى ارواح و انوار و طينت ائمه و اين كه تمام آنها يك نورند، بخشى در ولادت ائمه و انعقاد نطفه ايشان و احوال آنها در رحم و هنگام ولادت و بركت هاى ولادت آنها و برخى از معجزات، بخشى در مورد روحهايى كه در ائمه هست و آنها مؤيد به روح القدسند، و بخشى هم در احوال و سنين زندگى آنان مى‌باشد.اما بخش دوم از جلد سوم كه شامل سيزده بخش مى‌باشد، درباره علامات امام و صفات و شرايط امامت مى‌باشد.


جلد چهارم نيز از دو بخش تشكيل يافته است اما قبل از آن در طى بيست صفحه در ابتداى كتاب، علامه چند حديث مستقل نقل كرده و پيرامون آن گفته است كه: مرحوم پدرم نقل كرد كه در كتابى قديمى كه يكى از محدثين اصحاب جمع كرده بود اين روايت را در فضائل [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] ديده است من خود نيز همين روايت را در يك كتاب قديمى كه مشتمل بر اخبار زيادى بود ديدم. و مى گويد اين اخبار را جدا آوردم به جهت صحيح نبودن سند آنها و بعيد بودن مضمون اين اخبار، لذا ما حكم به صحت يا بطلان آن نمى‌كنيم و علم آنها را بر مي‌گردانيم به خود ائمه عليهم‌السّلام.
جلد چهارم نيز از دو بخش تشكيل يافته است اما قبل از آن در طى بيست صفحه در ابتداى كتاب، علامه چند حديث مستقل نقل كرده و پيرامون آن گفته است كه: مرحوم پدرم نقل كرد كه در كتابى قديمى كه يكى از محدثين اصحاب جمع كرده بود اين روايت را در فضائل [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] ديده است من خود نيز همين روايت را در يك كتاب قديمى كه مشتمل بر اخبار زيادى بود ديدم. و مى گويد اين اخبار را جدا آوردم به جهت صحيح نبودن سند آنها و بعيد بودن مضمون اين اخبار، لذا ما حكم به صحت يا بطلان آن نمى‌كنيم و علم آنها را بر مي‌گردانيم به خود ائمه عليهم‌السّلام.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش