۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
لینک درون متنی
جز (جایگزینی متن - 'گزیده ناسخ التواریخ' به 'گزیده ناسخ التواريخ') |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR01522.jpg|بندانگشتی|سپهر، محمدتقی بن محمدعلی]] | [[پرونده:NUR01522.jpg|بندانگشتی|سپهر، محمدتقی بن محمدعلی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |سپهر، محمدتقی بن محمدعلی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | سپهر کاشانی، محمد ت‍ق‍ی | ||
کاشانی، محمد ت‍ق‍ی بن محمد علی | کاشانی، محمد ت‍ق‍ی بن محمد علی | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |ملا محمد علی کاشانی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1216ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |کاشان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1297ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE1522AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدتقى | '''میرزا''' '''محمدتقى مستوفی''' (1216-1297ق)، مورخ، ادیب، شاعر عصر قاجار، نویسنده ناسخ التواریخ | ||
== ولادت == | |||
او فرزند ملا محمدعلى کاشانی، ملقب به لسان‌الملک و متخلص به سپهر بوده و به لسان‌الملک سپهر اشتهار دارد. | |||
او در سال 1216ق در كاشان متولد شد و تحصيلات خود را در همان شهر به انجام رسانيد. وى از مورخان، اديبان و شاعران عصر قاجار است كه عمده شهرت او به خاطر تأليف كتاب "ناسخ التواريخ" است. | |||
مى‌گويند سپهر قصيده‌اى در مدح ملك الشعراى صبا سرود و چون ملك الشعرا طبع وى را آماده ديد وى را تشويق كرد و دختر خود را به همسرى وى درآورد و با پسر خويش به كاشان فرستاد و ميرزا محمدتقى تا وفات ملك الشعراء در كاشان بود تا پس از درگذشت او با پسرش، محمدحسین خان عندليب، به تهران آمد پس از چندى به كاشان بازگشت و به دستگاه شاهزاده محمود ميرزا، حاكم نهاوند و مضافات راه يافت و ديوانى در مدح او ساخت. | |||
سپهر در سال 1248ه.ق به همراه يوسف خان سپهدار كه از طرف فتحعلى شاه براى رسيدگى و حل اختلاف ميان حسام السلطنة و حشمت الدولة در لرستان پديد آمده بود راهى لرستان شد. | |||
در 1250 در ركاب فتحعلى شاه به فارس رفت و پس از آن به كاشان بازگشت.در زمان محمد شاه، سپهر به تهران احضار و به منصب استيفا گمارده شد. بعد از جلوس ناصرالدين شاه، مأمور كاشان و تا سال 1267ه.ق در آنجا بود و هنگام مراجعت ناصرالدين شاه از عراق و اصفهان در ركاب وى به تهران بازگشت. در دربار ناصرالدين شاه خواندن دستخطهاى شاه و فرامين او بر شغل سابق وى افزوده شد و در سال 1272 لقب لسان الملك يافت و بعدها جزء اعضاى مصلحت خانه درآمد. در سال 1291 ه.ق كه اعتضاد السلطنة رياست اداره "تربيت مجالس تنظيمات حسنه در ولايات ممالك محروسه" را يافت، سپهر مستوفى اول شد و به لقب خانى مفتخر گرديد | |||
== وفات == | |||
تا آنكه در ربيع‌الآخر سال 1297 ق در تهران درگذشت و جنازه‌اش به نجف اشرف حمل و در آنجا به خاک سپرده شد. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||