ابن ابی‌جامع، علی بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== ' به '==') |
جز (جایگزینی متن - ' ==' به '==') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
كثرت تأليفات و وفور آثار ارزنده‌اش بر بسيارى علم و فضيلت وى گواهى مى‌دهد.علامۀ بزرگوار، شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در مقدمۀ خود بر اين تفسير دربارۀ مؤلف آن مى‌نويسد: «تأليفات گرانقدر او، نامش را زنده نگه داشته و آثار به جا مانده از وى، دلالت بر فضل و دانش او دارد و مى‌رساند كه وى علامه‌اى بوده است جامع منقول و معقول كه در تفسير، حديث، فقه، اصول، نحو، منطق، رياضى، هيأت، ادب و شعر، زبردستى و مهارت بسيار داشته است.» | كثرت تأليفات و وفور آثار ارزنده‌اش بر بسيارى علم و فضيلت وى گواهى مى‌دهد.علامۀ بزرگوار، شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در مقدمۀ خود بر اين تفسير دربارۀ مؤلف آن مى‌نويسد: «تأليفات گرانقدر او، نامش را زنده نگه داشته و آثار به جا مانده از وى، دلالت بر فضل و دانش او دارد و مى‌رساند كه وى علامه‌اى بوده است جامع منقول و معقول كه در تفسير، حديث، فقه، اصول، نحو، منطق، رياضى، هيأت، ادب و شعر، زبردستى و مهارت بسيار داشته است.» | ||
==تأليفات == | ==تأليفات== | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
==وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[الوجیز فی تفسیر القرآن العزیز]] | [[الوجیز فی تفسیر القرآن العزیز]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ ۲۷ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۰۷
| نام | ابن‌ابی‌جامع، علی بن حسین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1135 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | الوجیز فی تفسیر القرآن العزیز |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2742AUTHORCODE |
ولادت عالم بزرگوار، على بن حسين بن محى الدين بن ابى جامع عاملى حدود 1070 هجرى و وفات ايشان حدود 1135 هجرى ذكر شده است.
ايشان محدثى بزرگوار، مفسرى ارجمند و فقيه و اصولى دقيق النظرى بوده كه تبار وى به علماى بزرگوار جبل عامل مى‌رسد. جدّ اول ايشان محى الدين، شيخ الاسلام تستر (شوشتر) بوده و محدث نورى در خاتمۀ مستدرك مى‌فرمايد:والد او شيخ حسين بن محى الدين را به فضل و علم ستوده‌اند.
مفسر مدتى در شهر «خلف آباد»(از شهرهاى استان خوزستان) مقيم بوده و وظايف شرعى را كه پدران ايشان انجام مى‌داده، به عهده گرفته است، ايشان از پدرش حسين از جدش محى الدين و او از پدر خود عبداللطيف از شيخ بهائى روايت نقل كرده و اجازۀ روايت داشته‌اند.
كثرت تأليفات و وفور آثار ارزنده‌اش بر بسيارى علم و فضيلت وى گواهى مى‌دهد.علامۀ بزرگوار، شيخ آقا بزرگ تهرانى در مقدمۀ خود بر اين تفسير دربارۀ مؤلف آن مى‌نويسد: «تأليفات گرانقدر او، نامش را زنده نگه داشته و آثار به جا مانده از وى، دلالت بر فضل و دانش او دارد و مى‌رساند كه وى علامه‌اى بوده است جامع منقول و معقول كه در تفسير، حديث، فقه، اصول، نحو، منطق، رياضى، هيأت، ادب و شعر، زبردستى و مهارت بسيار داشته است.»
تأليفات
1-الوجيز في التفسير (تفسير مورد بحث)
2-شرح اربعين حديث در طهارت(حاوى شرح 21 حديث)
3-توقيف السائل على دلائل المسائل(در فقه).
4-الافاده السنية في فهم الصلوات اليومية
5-ارجوزة في اصول الفقه
6-ارجوزة في النحو
7-تحفة المبتدى في المنطق(منظوم همراه با شرح مؤلف)
8-ارشاد المتعلم الى الطريق(در منطق)
9-شرح حاشية مولى عبدالله شاه آبادى
10-رسالة في ان النسبة ثلاثية او رباعية
11-أرجوزة في علم الفلك به نام «تبصرة المبتدى»