رجب‌زاده، هاشم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ايرانشناس' به 'ايران‌شناس')
    جز (جایگزینی متن - ' های ' به '‎های ')
    خط ۵: خط ۵:
    ! نام!! data-type='authorName'|رجب‌زاده، هاشم
    ! نام!! data-type='authorName'|رجب‌زاده، هاشم
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'|  
    |data-type='authorOtherNames'|  
    |-
    |-
    خط ۷۱: خط ۷۱:
    [[بيان الحقايق: مجموعه هفده رساله]]  
    [[بيان الحقايق: مجموعه هفده رساله]]  


    [[مجموعه رشیدیه (شامل کتاب های توضیحات رشیدی، مفتاح التفاسیر، سلطانیه، لطایف الحقایق)]]  
    [[مجموعه رشیدیه (شامل کتاب‎های توضیحات رشیدی، مفتاح التفاسیر، سلطانیه، لطایف الحقایق)]]  


    [[مفتاح التفاسیر (کتاب دوم از مجموعه رشیدیه)]]  
    [[مفتاح التفاسیر (کتاب دوم از مجموعه رشیدیه)]]  

    نسخهٔ ‏۲۴ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۴۶

    رجب‌زاده، هاشم
    نام رجب‌زاده، هاشم
    نام‎های دیگر
    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت
    اساتید
    برخی آثار سفرنامه کازاما
    کد مؤلف AUTHORCODE9083AUTHORCODE


    هاشم رجب‌زاده در سال 1320ش در شهر تهران به دنيا آمد. رجب‌زاده بعد از طى مدارج رسمى تحصيلى در دوره متوسطه در تهران، با گرايش تاريخ به دانشگاه مى‌رود و تحصيلات دانشگاهى‌اش را تا دريافت درجه دكترا با گرايش تاريخ ايلخانان و تاريخ ايران ادامه مى‌دهد. پايان نامه دكتراى او درباره سياست و كشوردارى رشيدالدين فضل‌الله بوده است.

    رجب‌زاده بعد از تحصيلات دانشگاهى به عنوان وابسته فرهنگى ايران به ژاپن سفر مى‌كند. اين آغاز يك ارتباط پيوسته با تاريخ و فرهنگ ژاپن مى‌شود. بار اول در سال 1352ش بود كه به ژاپن رفت و مدت چهار سال به عنوان وابسته سفارت و نماينده فرهنگى ايران فعاليت داشت. بعد از آن، دو سال را در ايران گذراند. بعد از انقلاب هم از طرف وزارت امور خارجه به مأموريت استراليا رفت و حدود دو سال در كانبرا بود. در همين هنگام تدريس در دانشگاه ژاپن را پذيرفت و دوباره به آن كشور بازگشت. وى در مجموع 24 سال در ژاپن زندگى كرد. رجب‌زاده سال‌هاست كه در دانشگاه اوساكاى ژاپن ادبيات فارسى و ايران‌شناسى درس مى‌دهد. در اين سال‌ها او از مهمترين منابع شناخت فرهنگ و تمدن ژاپن بوده و تأليفات و ترجمه‌هايش نيز در راستاى اين مرجعيت شكل گرفته است.

    هاشم رجب‌زاده همچنين در معرفى ادبيات و فرهنگ ايران در ژاپن نيز نقش مهمى دارد. او آثارى از ادبيات ايران به زبان ژاپنى ترجمه و منتشركرده است، وى دراين‌باره مى‌گويد: «ادبيات كلاسيك ايران چون در سال‌هاى گذشته در ژاپن شناخته شده و مطرح بود، همچنان مطرح است. اما من ابتدا به رباعيات خيام پرداختم. سابقه صد ساله ادبيات معاصر ايران را در مقالاتى در آنجا معرفى كردم. به غير از اين موارد مطالبى درباره خيام‌شناسى، سعدى‌شناسى و فردوسى‌شناسى نوشته‌ام. در ژاپن بيش از همه خيام محبوب است كه تا كنون 14 ترجمه از رباعيات او در آنجا منتشر شده و بعد از خيام، حكيم نظامى بيشترين محبوبيت را دارد. به دليل گيرايى منظومه‌هاى عاشقانه‌اش، علاقه عجيبى به آثارش ديده مى‌شود».

    بسيارى از ايرانيان در سال‌هاى اخير اگر شناختى از فرهنگ و تاريخ ژاپن به دست آورده‌اند، يا به ادبيات ژاپنى و نيز شعر آن ديار دلبستگى يافته‌اند، اين شناخت و دلبستگى را مديون آثار رجب زاده نيز هستند. همچنين در سالها اقامت رجب‌زاده در ژاپن ارتباط نشريات داخلى با او هرگز گسسته نشده و در بسيارى از مجلات و نشريات تخصصى ايران‌شناسى يا تاريخ و فرهنگ، مقالات پربارى را در حوزه‌هاى كارى‌اش به چاپ رسانده است. از آن جمله است سلسله يادداشت‌هاى او در مجله بخارا با نام يادداشت‌هايى از ژاپن كه چندين سال در هر شماره به چاپ مى‌رسيد.

    علاوه بر اين رجب‌زاده حوزه تأليف و ترجمه كتاب را نيز با جديت دنبال كرده و آثار ويژه‌اى از زبان ژاپنى به فارسى برگردانده است. بخشى از آثارى است كه در كارنامه او به ثبت رسيده‌اند. درباره تاريخ دوران ميانه، و به‌طور اختصاصى پيرامون تاريخ ايلخانيان كاركرده است. درمورد فضل‌الله تحقيقات و مطالعات گسترده اى دارد كه انتشارات طرح نو يكى از اين كتاب‌ها را كه پيرامون زندگى و آثارش بود، منتشر كرد.

    آثار

    1. آيين كشوردارى در عهد وزارت رشيدالدين فضل‌الله همدانى.
    2. ترجمه سفرنامه فوروكاوا.
    3. انديشه و احساس در شعر معاصر ژاپن.
    4. سفرنامه كازاما.
    5. بيان الحقايق، مجموعه هفت رساله.
    6. ترجمه سفرنامه‌هاى ژاپنى بوتجان.
    7. ترجمه سفرنامه و خاطرات آشى كاگا.
    8. جستارها.
    9. چنين گفت بودا.
    10. سفرنامه فوكوشيما ياسوماسا.
    11. نگاهى به تاريخ اسلام در ژاپن.
    12. سفرنامه ماساجى.
    13. سفرنامه يوشيدا ماساهارو.
    14. قصه‌هاى ژاپنى.
    15. گل صدبرگ (گزينه‌اى از اشعار كهن ژاپنى).
    16. مفتاح التفاسير.


    وابسته‌ها