الحق المبين في تحقيق كيفية التفقه فیالدين: تفاوت میان نسخهها
جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ الحق المبين في تحقيق كيفية التفقه في الدين را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به [[الحق المبين في تحقيق كيفية التفقه فی...) |
جز (جایگزینی متن - '==معرفی اجمالی==' به '') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR01343J1.jpg | |||
| عنوان =الحق المبین فی تحقیق کیفیه التفقه فی الدین | |||
| | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآوران = | |||
| | [[فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی]] (نويسنده) | ||
| | |||
[[محدث، جلالالدین]] (مصحح) | [[محدث، جلالالدین]] (مصحح) | ||
| زبان =عربی | |||
|زبان | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | |||
|کد کنگره | | ناشر = | ||
سازمان چاپ دانشگاه | |||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
|موضوع | | سال نشر = 1349 ش | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE1343AUTOMATIONCODE | |||
|ناشر | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10942 | |||
|مکان نشر | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | |||
| | | پیش از = | ||
| | }} | ||
| | |||
| | |||
|کد | |||
| | |||
خط ۶۱: | خط ۵۰: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
نسخهٔ ۱۲ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۳۰
الحق المبین فی تحقیق کیفیه التفقه فی الدین | |
---|---|
پدیدآوران | فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی (نويسنده) محدث، جلالالدین (مصحح) |
ناشر | سازمان چاپ دانشگاه |
مکان نشر | تهران - ایران |
سال نشر | 1349 ش |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الحق المبين في كيفيت التفقه فىالدين رسالهاى است مختصر از ملا محسن فيض كاشانى 1091ق كه به زبان عربى نوشته شده است. فيض اين رساله را در زمينهى كيفيت فراگيرى دين، در يك مقدمه، مقصد و خاتمه به سال 1068 به نگارش درآورده است.
ساختار
شامل يك مقدمه، مقصد و يك خاتمه است.
گزارش محتوا
فيض در فهرست خودنوشت دوم دربارهى اين رساله مىنويسد: «والحقّ المبين في بيان كيفيّة التفقّه فىالدين بخلاف ما عليه جمهور المتأخّرين».
محدث ارموى در معرفى اين رساله كه به ضميمه كتاب «الأصول الأصيلة» تصحيح و به چاپ رسانده است، آورده است كه مهمّات اين رساله نفيس، به عينه در اوايل كتاب «حقائق» فيض آمده است. بهطورى كه مىتوان گفت، آنچه از اين كتاب در «حقائق» آمده، نسخه ديگرى از همين رساله است. هر چند در رساله، موارد مفيدى نيز اضافه شده؛ از جمله خاتمه و عبارات كوتاهى كه در اثناء مقدمه و مقصد درج شده است. مصنف در اواخر رساله صريحاً به ملاقات خود با مولى محمد امين استرآبادى در مكه اشاره كرده و اقرار به اين دارد كه عالم مذكور در اين «سبيل هدايت» بر او پيشى گرفته و اين باب را بر وى گشوده است.
منابع مقاله
متن و مقدمه كتاب