۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''طبقات مفسران شيعه''' نوشتۀ [[عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم|عبدالرحيم عقيقى بخشايشى]]، قرآن‌پژوه معاصر و به زبان فارسى است.اين كتاب محصول پنج سال تلاش و كوشش مؤلف است | '''طبقات مفسران شيعه''' نوشتۀ [[عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم|عبدالرحيم عقيقى بخشايشى]]، قرآن‌پژوه معاصر و به زبان فارسى است.اين كتاب محصول پنج سال تلاش و كوشش مؤلف است. | ||
در اين اثر ارزشمند شرح‌حال دو هزار تن از مفسران شيعه آمده است. نويسنده از مطالعه كتاب ارزشمند«تفسير و تفاسير جديد» تأليف آقاى بهاءالدين خرمشاهى را كه در زمينۀ تفاسير قرآن مجيد در عصر حاضر مى‌باشد به عنوان انگيزه نگارش اين اثر ياد مى‌كند بدين هدف كه با نگارش آن حلقۀ اتصال بين تفاسير گذشته و حال ايجاد شود. | وى كتاب را از مفسران قرن اول هجرى آغاز كرده و تاقرن حاضر ادامه داده است.اين كتاب تقريبا به صورت جامع و كامل و به‌ترتيب قرون به معرفى مفسران شيعه و تفاسير آنان پرداخته است و در واقع نشانگر تلاش و توجه عالمان شيعى در طول قرون و اعصار به معارف قرآنى مى‌باشد. | ||
در اين اثر ارزشمند شرح‌حال دو هزار تن از مفسران شيعه آمده است. نويسنده از مطالعه كتاب ارزشمند«تفسير و تفاسير جديد» تأليف [[خرمشاهی، بهاءالدین|آقاى بهاءالدين خرمشاهى]] را كه در زمينۀ تفاسير قرآن مجيد در عصر حاضر مى‌باشد به عنوان انگيزه نگارش اين اثر ياد مى‌كند بدين هدف كه با نگارش آن حلقۀ اتصال بين تفاسير گذشته و حال ايجاد شود. | |||
مؤلف ابتدا به بيان نقش قرآن در اصلاح جوامع بشرى پرداخته و معارضات صورت گرفته با قرآن را يادآور مى‌شود.پس از آن احاديثى از معصومان عليهم‌السلام دربارۀ قرآن كريم مطرح و از نخستين مفسر قرآن كه شخص پيامبر اكرم(ص) باشد نام برده مى‌شود. | مؤلف ابتدا به بيان نقش قرآن در اصلاح جوامع بشرى پرداخته و معارضات صورت گرفته با قرآن را يادآور مى‌شود.پس از آن احاديثى از معصومان عليهم‌السلام دربارۀ قرآن كريم مطرح و از نخستين مفسر قرآن كه شخص پيامبر اكرم(ص) باشد نام برده مى‌شود. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۳: | ||
در آغاز ورود به موضوع اصلى نويسنده با اشاره به اينكه پيشوايان معصوم شيعه خود در قلّۀ هرم و سرچشمۀ تفسير و مفسران قرار دارند نه در عرض و هم‌سطح ديگر مفسران و تقاريرشان نمى‌تواند مورد مقايسه و سنجش با ديگر آراء و نظرات معمولى قرار گيرد از اين‌رو به عنوان تيمن و تبرك مواردى از تفاسير قرآنى آن بزرگواران را بازگو مى‌كند و براى هريك از ايشان فصلى را اختصاص مى‌دهد، سپس به ادامه و تعقيب بحث مفسران شيعه از دوران [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] به بعد مى‌پردازد. | در آغاز ورود به موضوع اصلى نويسنده با اشاره به اينكه پيشوايان معصوم شيعه خود در قلّۀ هرم و سرچشمۀ تفسير و مفسران قرار دارند نه در عرض و هم‌سطح ديگر مفسران و تقاريرشان نمى‌تواند مورد مقايسه و سنجش با ديگر آراء و نظرات معمولى قرار گيرد از اين‌رو به عنوان تيمن و تبرك مواردى از تفاسير قرآنى آن بزرگواران را بازگو مى‌كند و براى هريك از ايشان فصلى را اختصاص مى‌دهد، سپس به ادامه و تعقيب بحث مفسران شيعه از دوران [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] به بعد مى‌پردازد. | ||
در قرن اول هجرى كه سرآغاز تفسيرنگارى در اسلام است با زندگى مفسرانى چون:[[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن مسعود، پس از آن مفسران شيعى قرون دوم تا پانزدهم هجرى به همراه تفاسيرى كه نگاشته‌اند معرفى مى‌شوند.مفسرانى چون:مجاهد بن جبير، طاووس بن كيسان، زيد بن على بن الحسين، سكوني در قرن دوم، ابوالعباس اسفراينى، اسماعيل سكونى، هشام بن محمد بن سائب | در قرن اول هجرى كه سرآغاز تفسيرنگارى در اسلام است با زندگى مفسرانى چون:[[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن مسعود، پس از آن مفسران شيعى قرون دوم تا پانزدهم هجرى به همراه تفاسيرى كه نگاشته‌اند معرفى مى‌شوند.مفسرانى چون:مجاهد بن جبير، طاووس بن كيسان، زيد بن على بن الحسين، سكوني در قرن دوم، ابوالعباس اسفراينى، اسماعيل سكونى، هشام بن محمد بن سائب كلبى، يونس بن عبدالرحمن و...، در قرن سوم، على ابن ابراهيم قمى، فرات كوفى، ابوزيد بلخى و...در قرن چهارم، نيشابورى خزاعى، مقرى، [[شيخ مفيد]]، [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] و...در قرن پنجم، [[طبرسی، فضل بن حسن|طبرسى]]،[[راغب اصفهانی، حسین بن محمد|راغب اصفهانى]]، فتال نيشابورى و...در قرن ششم، عبدالرشيد استرآبادى، [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر|روزبهان بقلى]] و...در قرن هفتم، قطب‌الدين شيرازى، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] و...در قرن هشتم، آنسى، ابن متوج، مقداد سيورى، سراج‌الدين جنيد و... | ||
در قرن نهم، معين‌الدين شيرازى، كاشفى سبزوارى، [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سكّاكى]] [[کاشانی، فتحالله بن شکرالله|ملا فتح اللّه كاشانى]] و...در قرن دهم كه روزگار تفاسير فارسى قرآن كريم است، مجتهد كركى عاملى، زين‌العابدين خوانسارى، فيّاضى، خواجه دهدار شيرازى،[[شوشتری، نورالله بن شریف‌الدین|قاضى نوراللّه شوشترى]] و...در قرن يازدهم، بحرينى حويزى، توني، حرّ عاملى، سيد هاشم بحراني،[[علامه مجلسى]] دوم، سيد نعمت‌اللّه جزايرى و...در قرن دوازدهم، موسوى شيرازى، مدرس اصفهانى، عبدالنبى تسوجى، نور على شاه اصفهاني، سيد رضا شبّر، نواب لاهيجى و...در قرن سيزدهم، ميرزا محمد باقرلنگرودى، محمد صادق خوئى، ميرزا محمد باقرتنكابنى، محمدحسین شهرستاني، ملا على استرآبادى، صفى على شاه و...در قرن چهاردهم،[[صدر، محمدباقر|سيد محمد باقرصدر]]، امام موسى صدر، [[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمد شيرازى]]، [[طباطبایی، محمدحسین|سيد محمدحسین طباطبايى]]، [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]]، [[محقق، مهدی|مهدى محقق]]، بانو امين اصفهانى، [[قرشی بنابی، علی‌اکبر|سيد على اكبر قرشى]] ارموى و...در قرن پانزدهم هجرى. | در قرن نهم، معين‌الدين شيرازى، كاشفى سبزوارى، [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سكّاكى]] [[کاشانی، فتحالله بن شکرالله|ملا فتح اللّه كاشانى]] و...در قرن دهم كه روزگار تفاسير فارسى قرآن كريم است، مجتهد كركى عاملى، زين‌العابدين خوانسارى، فيّاضى، خواجه دهدار شيرازى، [[شوشتری، نورالله بن شریف‌الدین|قاضى نوراللّه شوشترى]] و...در قرن يازدهم، بحرينى حويزى، توني، حرّ عاملى، سيد هاشم بحراني،[[علامه مجلسى]] دوم، سيد نعمت‌اللّه جزايرى و...در قرن دوازدهم، موسوى شيرازى، مدرس اصفهانى، عبدالنبى تسوجى، نور على شاه اصفهاني، سيد رضا شبّر، نواب لاهيجى و...در قرن سيزدهم، ميرزا محمد باقرلنگرودى، محمد صادق خوئى، ميرزا محمد باقرتنكابنى، محمدحسین شهرستاني، ملا على استرآبادى، صفى على شاه و...در قرن چهاردهم، [[صدر، محمدباقر|سيد محمد باقرصدر]]، امام موسى صدر، [[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمد شيرازى]]، [[طباطبایی، محمدحسین|سيد محمدحسین طباطبايى]]، [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]]، [[محقق، مهدی|مهدى محقق]]، بانو امين اصفهانى، [[قرشی بنابی، علی‌اکبر|سيد على اكبر قرشى]] ارموى و...در قرن پانزدهم هجرى. | ||
نويسنده قبل از شروع بحث در تفاسير هر قرن، مختصرى دربارۀ ويژگى‌ها و شرايط آن قرن به سخن پرداخته سپس به معرفى تفاسير و مفسران شيعى مى‌پردازد. | نويسنده قبل از شروع بحث در تفاسير هر قرن، مختصرى دربارۀ ويژگى‌ها و شرايط آن قرن به سخن پرداخته سپس به معرفى تفاسير و مفسران شيعى مى‌پردازد. | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۳: | ||
«طبقات مفسران شيعه» در پنج جلد نگارش يافته است. جلد اول:شامل پيشگفتار مؤلف.بخش اول:تدوين و گردآورى قرآن.بخش دوم: علوم و معارف پيش‌نياز تفسير.بخش سوم:ترجمه و بازگرداني قرآن.بخش چهارم: | «طبقات مفسران شيعه» در پنج جلد نگارش يافته است. جلد اول:شامل پيشگفتار مؤلف.بخش اول:تدوين و گردآورى قرآن.بخش دوم: علوم و معارف پيش‌نياز تفسير.بخش سوم:ترجمه و بازگرداني قرآن.بخش چهارم: | ||
اعترافات دانشمندان و متفكرين خارجى.بخش پنجم:تفسير، تأويل، تطبيق و...، بخش ششم:طبقات مفسران و ادوار تاريخى.بخش هفتم:تقسيم‌بندى استاد [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]]. | اعترافات دانشمندان و متفكرين خارجى.بخش پنجم: تفسير، تأويل، تطبيق و...، بخش ششم: طبقات مفسران و ادوار تاريخى.بخش هفتم:تقسيم‌بندى استاد [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]]. | ||
بخش هشتم:سلسله نور و روشنگرى.در اين بخش نمونه‌هايى از تفاسير معصومين عليهم‌السلام در قسمت‌هاى جداگانه ارائه مى‌شود.در بخش نهم تا دوازدهم به معرفى مفسران قرن اول هجرى تا پايان قرن چهارم هجرى پرداخته مى‌شود.در پايان اين جلد ساير آثار نويسنده معرفى مى‌گردد. | بخش هشتم:سلسله نور و روشنگرى.در اين بخش نمونه‌هايى از تفاسير معصومين عليهم‌السلام در قسمت‌هاى جداگانه ارائه مى‌شود.در بخش نهم تا دوازدهم به معرفى مفسران قرن اول هجرى تا پايان قرن چهارم هجرى پرداخته مى‌شود.در پايان اين جلد ساير آثار نويسنده معرفى مى‌گردد. | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۱: | ||
جلد سوم:در آغاز تقريظ تنى چند از عالمان معاصر دربارۀ اين كتاب درج گشته و پس از آن به معرفى مفسرانى ديگر از قرن دهم هجرى پرداخته شده است.در ادامه مفسران قرن يازدهم تا قرن دوازدهم معرفى گشته‌اند.در پايان اين جلد، مدارك و منابع مورد استفاده در نگارش آن و نيز ساير آثار مؤلف معرفى و فهرست مطالب كتاب درج شده است. | جلد سوم:در آغاز تقريظ تنى چند از عالمان معاصر دربارۀ اين كتاب درج گشته و پس از آن به معرفى مفسرانى ديگر از قرن دهم هجرى پرداخته شده است.در ادامه مفسران قرن يازدهم تا قرن دوازدهم معرفى گشته‌اند.در پايان اين جلد، مدارك و منابع مورد استفاده در نگارش آن و نيز ساير آثار مؤلف معرفى و فهرست مطالب كتاب درج شده است. | ||
جلد چهارم:شامل تقريظ چند تن از علماء دربارۀ كتاب حاضر و معرفى مفسران قرن 13 و 14 هجرى است.در پايان هم فهرست مطالب كتاب آمده است. | جلد چهارم: شامل تقريظ چند تن از علماء دربارۀ كتاب حاضر و معرفى مفسران قرن 13 و 14 هجرى است. در پايان هم فهرست مطالب كتاب آمده است. | ||
جلد پنجم:مشتمل بر تقريظ تنى چند از عالمان و معرفى مفسران قرن پانزدهم هجرى و فهرست مطالب كتاب مى‌باشد. | جلد پنجم: مشتمل بر تقريظ تنى چند از عالمان و معرفى مفسران قرن پانزدهم هجرى و فهرست مطالب كتاب مى‌باشد. | ||
==نقص و كاستى== | ==نقص و كاستى== | ||