قطعى بودن يا ظنى بودن دلالت ظواهر بر معانى خود: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ش' به 'ش ') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR02797J1.jpg | |||
| عنوان =رسائل أصولیة | |||
| | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | |||
| | [[سبحانی تبریزی، جعفر]] (نويسنده) | ||
| زبان =عربی | |||
| | | کد کنگره =BP 159/8 /س2ر5 | ||
| موضوع = | |||
اصول فقه شیعه - قرن 14 | |||
| ناشر = | |||
موسسه امام صادق علیه‌السلام | |||
|زبان | | مکان نشر =قم - ایران | ||
| سال نشر = 1383 ش | |||
|کد کنگره | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE2797AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
|موضوع | | کتابخانۀ دیجیتال نور =14278 | ||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
|ناشر | | پیش از = | ||
}} | |||
|مکان نشر | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
|کد | |||
| | |||
'''قطعى بودن يا ظنى بودن دلالت ظواهر بر معانى خود''' تأليف [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله شيخ جعفر سبحانى]]، یکی از مجموعه مقالاتى است كه با نام [[رسائل أصولية]] و با هدف تحقيق پاره‌اى از مسائل اصولى كه نقش مهمى در استنباط احكام دارند، تدوين شده است. | '''قطعى بودن يا ظنى بودن دلالت ظواهر بر معانى خود''' تأليف [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله شيخ جعفر سبحانى]]، یکی از مجموعه مقالاتى است كه با نام [[رسائل أصولية]] و با هدف تحقيق پاره‌اى از مسائل اصولى كه نقش مهمى در استنباط احكام دارند، تدوين شده است. | ||
| خط ۵۹: | خط ۴۸: | ||
[[حكم مسائل غير منصوص در فقه سنى]] | [[حكم مسائل غير منصوص در فقه سنى]] | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
نسخهٔ ۶ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۳۸
| رسائل أصولیة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سبحانی تبریزی، جعفر (نويسنده) |
| ناشر | موسسه امام صادق علیه‌السلام |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1383 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | اصول فقه شیعه - قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 159/8 /س2ر5 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قطعى بودن يا ظنى بودن دلالت ظواهر بر معانى خود تأليف آيت‌الله شيخ جعفر سبحانى، یکی از مجموعه مقالاتى است كه با نام رسائل أصولية و با هدف تحقيق پاره‌اى از مسائل اصولى كه نقش مهمى در استنباط احكام دارند، تدوين شده است. مشهور اصوليان معتقدند كه دلالت ظواهر الفاظ بر معانى خود، ظنى است. نويسنده، بر خلاف مشهور معتقد به قطعى بودن اين دلالت است و اين نظريه را با دلايلى به اثبات مى‌رساند. يكى از اين دلايل اين است كه تفاهم در ميان همه افراد بر اساس ظواهر انجام مى‌گيرد، حال آنكه هيچ‌يك احتمال خلاف واقع را در الفاظ نمى‌دهند. ديگر اينكه هدايت انبيا بر اساس قطع صورت مى‌پذيرد و اگر دلالت ظواهر قرآنى و كلمات پيامبران ظنى بود، سلسله هدايت منقطع مى‌گشت.
نويسنده، در راستاى اثبات اين نظريه به اشكالات مخالفين و از جمله فخرالدين رازى توجه كرده و به آنها پاسخ داده است.