۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
غنی سازی متن
جز (جایگزینی متن - 'خاك' به 'خاک') |
(غنی سازی متن) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR09244.jpg|بندانگشتی|غروی تبریزی، علی]] | [[پرونده:NUR09244.jpg|بندانگشتی|غروی تبریزی، علی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |غروی تبریزی، علی | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | آیت‌الله غروی تبریزی | ||
غروی، علی | غروی، علی | ||
آیت الله شهید ميرزا على غروى تبريزى | |||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1309 هـ.ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
| | |شهادت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1377 هـ.ش یا 1419 هـ.ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE9244AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۴: | ||
آيت‌الله غروى در سن دو سالگى، پدر بزرگوارش را از دست داد. | آيت‌الله غروى در سن دو سالگى، پدر بزرگوارش را از دست داد. | ||
== | == تحصیلات == | ||
ايشان از سن شش سالگى، به تحصيل علم و بهره‌جويى از محضر اساتيد پرداخت. مقدمات و بخشى از كتاب‌هاى دوره سطح را در تبريز آموخت. كتاب «الحاشية في المنطق» و «معالم‌الدين» و برخى ديگر از كتاب‌هاى درسى را نزد استاد شيخ على اصغر، معروف به باغميشه‌اى فراگرفت. پس از پشت سر گذاشتن اين مقدمات، به شهر مقدس قم آمد و در آنجا ساكن شد. «فرائد الأصول» [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]] را نزد علامه شيخ محمد مجاهد تبريزى، «[[كتاب المكاسب|مكاسب]]» را نزد آيت‌الله سيد حسن قاضى و «[[كفاية الأصول]]» [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] را در محضر آيت‌الله [[موسوی خوانساری، احمد|سيد احمد خوانسارى]] آموخت. | ايشان از سن شش سالگى، به تحصيل علم و بهره‌جويى از محضر اساتيد پرداخت. مقدمات و بخشى از كتاب‌هاى دوره سطح را در تبريز آموخت. كتاب «الحاشية في المنطق» و «معالم‌الدين» و برخى ديگر از كتاب‌هاى درسى را نزد استاد شيخ على اصغر، معروف به باغميشه‌اى فراگرفت. پس از پشت سر گذاشتن اين مقدمات، به شهر مقدس قم آمد و در آنجا ساكن شد. «فرائد الأصول» [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]] را نزد علامه شيخ محمد مجاهد تبريزى، «[[كتاب المكاسب|مكاسب]]» را نزد آيت‌الله سيد حسن قاضى و «[[كفاية الأصول]]» [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] را در محضر آيت‌الله [[موسوی خوانساری، احمد|سيد احمد خوانسارى]] آموخت. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۱: | ||
پس از تحصيلات در قم، به نجف اشرف رهسپار گشت و براى هميشه در آنجا ماندگار شد. در نجف اشرف، در درس گروهى از اساتيد برجسته فقه و اصول حضور يافت و به موازات حضور در بحث‌هاى اساتيد، بحث خارج را نيز در مسجد [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]] و مدرسه دارالحكمه، تدريس مى‌نمود. تدريس بحث خارج را از سال 1379ق / 1339ش و در سن سى سالگى آغاز نمود و دوره كامل خارج «[[كتاب المكاسب|مكاسب]]» را نيز تدريس مى‌كرد. جلسات درس ايشان، بزرگ‌ترين و مهم‌ترين بحث‌هاى خارج در نجف بشمار مى‌رفت. | پس از تحصيلات در قم، به نجف اشرف رهسپار گشت و براى هميشه در آنجا ماندگار شد. در نجف اشرف، در درس گروهى از اساتيد برجسته فقه و اصول حضور يافت و به موازات حضور در بحث‌هاى اساتيد، بحث خارج را نيز در مسجد [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]] و مدرسه دارالحكمه، تدريس مى‌نمود. تدريس بحث خارج را از سال 1379ق / 1339ش و در سن سى سالگى آغاز نمود و دوره كامل خارج «[[كتاب المكاسب|مكاسب]]» را نيز تدريس مى‌كرد. جلسات درس ايشان، بزرگ‌ترين و مهم‌ترين بحث‌هاى خارج در نجف بشمار مى‌رفت. | ||
== | == اساتید== | ||
=== اساتید ایشان در قم === | |||
# [[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد محمد حجت كوه‌كمره‌اى]]؛ | # [[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد محمد حجت كوه‌كمره‌اى]]؛ | ||
# سيد [[بروجردی، حسین|حسين بروجردى]]؛ | # سيد [[بروجردی، حسین|حسين بروجردى]]؛ | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۹: | ||
# [[موسوی خوانساری، احمد|سيد احمد خوانسارى]]. | # [[موسوی خوانساری، احمد|سيد احمد خوانسارى]]. | ||
== استادان ايشان در نجف اشرف== | === استادان ايشان در نجف اشرف=== | ||
# حسين حلى؛ | # حسين حلى؛ | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۱: | ||
== آثار== | == آثار== | ||
# التنقيح في شرح العروة الوثقى، شامل تقريرات فقهى آيت‌الله خويى؛ | # التنقيح في شرح العروة الوثقى، شامل تقريرات فقهى آيت‌الله خويى؛ | ||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
ايشان از دو مرجع وقت، آيت‌الله شيخ محمدحسين کاشفالغطاء و [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] اجازه اجتهاد دارند. | ايشان از دو مرجع وقت، آيت‌الله شيخ محمدحسين کاشفالغطاء و [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] اجازه اجتهاد دارند. | ||
== شاگردان | == شاگردان == | ||
# شيخ على مروجى، استاد بحث خارج حوزه علميه قم؛ | # شيخ على مروجى، استاد بحث خارج حوزه علميه قم؛ | ||
# [[حیدری، کمال|سيد كمال حيدرى]]، استاد بحوث معقول حوزه علميه قم؛ | # [[حیدری، کمال|سيد كمال حيدرى]]، استاد بحوث معقول حوزه علميه قم؛ | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۰: | ||
ايشان همان طور كه در بازدهى علمى و تدريس ممتاز بود، در شيوه سلوك گران‌مايه خود نيز بى‌همتا و نمونه بود. روزانه بيست ساعت در امور تدريس، مطالعه، تأليف و پژوهش سپرى مى‌نمود و از نظر ورع و التزام به آداب و مستحبات دينى و دقت و امانت در نگهدارى و هزينه حقوق شرعيه، زبانزد همگان بود، به‌طورى كه آيت‌الله كوه‌كمره‌اى درباره ايشان فرمودند: «آرزو دارم كه همه حقوق شرعيه را در خانه‌اى گرد آورم و كليدش را به دست اين شيخ بسپارم». | ايشان همان طور كه در بازدهى علمى و تدريس ممتاز بود، در شيوه سلوك گران‌مايه خود نيز بى‌همتا و نمونه بود. روزانه بيست ساعت در امور تدريس، مطالعه، تأليف و پژوهش سپرى مى‌نمود و از نظر ورع و التزام به آداب و مستحبات دينى و دقت و امانت در نگهدارى و هزينه حقوق شرعيه، زبانزد همگان بود، به‌طورى كه آيت‌الله كوه‌كمره‌اى درباره ايشان فرمودند: «آرزو دارم كه همه حقوق شرعيه را در خانه‌اى گرد آورم و كليدش را به دست اين شيخ بسپارم». | ||
==شهادت== | |||
آيت‌الله ميرزا على غروى پس از زيارت مرقد مطهر امام حسين عليه‌السلام در راه بازگشت در شب جمعه 23 صفر 1419هـ ق (28/3/1377هـ ش) در كنار پست خروجى بازرسى سازمان امنيت عراق به اتفاق همراهانش حاج شيخ محمدعلى فقيه لبنانى (متولد: بيروت،1974م) دامادش و مستخدم و راننده اش به شهادت رسيد. مرجع شهيد همانند حضرت ابوالفضل عليه‌السلام ابتدا توسط دژخيمان صدام به گلوله بسته شد و بعد چشمهاى وى را هدف قرار دادند و بعد از آن دستهاى وى را قطع كردند. بعد از سرنگونى رژيم صدام پرونده قاتلان آن مرجع والامقام پيدا و روشن شد كه توسط مأموران ضد اطلاعات صدام انجام گرفته است. | |||
جريان شهادت ايشان، به نقل از يكى از نزديكان، به شرح زير مى‌باشد: | جريان شهادت ايشان، به نقل از يكى از نزديكان، به شرح زير مى‌باشد: | ||
| خط ۱۰۹: | خط ۱۰۸: | ||
«عصر پنج‌شنبه 23 صفر [1419ق / 1377ش]، قرار بود كه به زيارت سيدالشهداء مشرف شود. | «عصر پنج‌شنبه 23 صفر [1419ق / 1377ش]، قرار بود كه به زيارت سيدالشهداء مشرف شود. | ||
دختر بزرگش آمد و گفت: آقا من از شما خواهش مى‌كنم كه زيارت نرويد؛ چون قلب من گواهى بد مى‌دهد و حالم طور ديگرى است. هرچه دخترش اصرار كرد كه به زيارت نرود و فقط اين هفته از زيارت صرف نظر كند، فايده‌اى نداشت و شهيد غروى فرمود: «من نمى‌خواهم حتى براى يك هفته هم كه شده، زيارت تعطيل شود». لذا به زيارت سيدالشهداء(ع) رفت. وقتى ايشان زيارت مى‌كند، موقع برگشتن، سنگ‌هايى را بر سر راه مى‌بينند. وقتى راننده به خاکى مى‌زند، مجبور مى‌شود سرعت را كم كند كه ناگهان عده‌اى كه پشت تپه‌ها كمين كرده بودند، ماشين را به رگبار مى‌بندند و ايشان را به شهادت مى‌رسانند. پيكر | دختر بزرگش آمد و گفت: آقا من از شما خواهش مى‌كنم كه زيارت نرويد؛ چون قلب من گواهى بد مى‌دهد و حالم طور ديگرى است. هرچه دخترش اصرار كرد كه به زيارت نرود و فقط اين هفته از زيارت صرف نظر كند، فايده‌اى نداشت و شهيد غروى فرمود: «من نمى‌خواهم حتى براى يك هفته هم كه شده، زيارت تعطيل شود». لذا به زيارت سيدالشهداء(ع) رفت. وقتى ايشان زيارت مى‌كند، موقع برگشتن، سنگ‌هايى را بر سر راه مى‌بينند. وقتى راننده به خاکى مى‌زند، مجبور مى‌شود سرعت را كم كند كه ناگهان عده‌اى كه پشت تپه‌ها كمين كرده بودند، ماشين را به رگبار مى‌بندند و ايشان را به شهادت مى‌رسانند. | ||
پيكر پاك شهيد را مخفيانه و بدون تشييع به خاك سپردند. نماز هم ابتدا توسط حاج سيد حسين بغدادى اقامه شد، اما چون وى در اثر اندوه و گريه زياد نتوانست نماز را ادامه دهد، شاگرد بزرگوارش حاج سيد على حسينى بغدادى نماز را اقامه كرد و بعد در وادى السلام نجف همراه با ياران شهيدش به خاك سپرده شد. به دستور [[سیستانی، علی|آيت‌الله سيستانى]] مقبره اى براى وى درست شد كه هم اكنون زيارتگاه دوستداران شهيدان راه فضيلت است. | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||