علي إمام البررة: تفاوت میان نسخه‌ها

این ارجوزه از آخرین آثار مکتوب نویسنده است که سرودن آن در‌ سال‌ 1410ق پایان یافته و از همان زمان، کار علمی بر روی ارجوزه آغاز شده و تا‌ چند‌ ساعت قبل از رحلت مؤلف، ادامه داشته است<ref>موسوی گرمارودی، سید مرتضی، ص166</ref>

مجموعه حاضر، شامل 166 بیت در بیان فضایل و مناقب و دلایل امامت امیرمؤمنان(ع) است. ناظم‌ پس‌ از حمد و ستایش خدای تعالی به‌ ترتیب‌ فضایل‌ و مناقب‌ و دلایل‌ امامت آن حضرت(ع)‌ را‌ در قالب أورجوزه در بحر مسدس سروده است. در این ابیات، قوافی و ردیف به خوبی مراعات‌ شده‌ است‌<ref>پیامبر و اهل‌بیت(ص)، ص175</ref>

این ارجوزه دوره‌ای کامل از‌ حوادث‌ مختلف‌ زندگانی علی(ع) را در خود جای داده و در‌ آن‌ به احادیث مختلف نبوی اشاره شده است. شارح پس از اینکه به احادیث مربوط به هر‌ یک‌ از‌ مصرع‌ها و ابیات ارجوزه اشاره نموده، به تشریح وقایعی که آن‌ احادیث بدان مناسبت‌ها صادر شده پرداخته و مصادر احادیث را از کتب مختلف شیعه و سنی استخراج نموده است<ref>سلیمانی آشتیانی، مهدی، ص297</ref>

و نیز موارد دیگر که‌ موضوع‌ آن‌ احادیث مختلف است، مانند حدیث ثقلین و منزلت که پیامبر(ص) بارها‌ بیان‌ می‌داشت تا مردم فراموش نکنند و ضایع نسازند. هم‌چنین مواردی را یادآور شده‌اند که می‌توان شعر استاد‌ را‌ به‌ عبارت فصیح‌تر بیان کرد. مرحوم خویی نیز این امر را پسندیده و به رعایت آن در این شرح، سفارش فرموده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص167- 168</ref>

از جمله ویژگی‌های این اثر آن است که شارح، تا پیش از وفات نویسنده، مطالب را خدمت ایشان برده و راهنمایی‌های وی، استفاده کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>

ناظم ارجوزه در پایان تأکید کرده است که شاعر نیست و تنها علاقه به خاندان پیامبر(ص) او را به سرودن این ابیات وا داشته است<ref>ر.ک: همان، ص166</ref>

پاورقی‌ها توسط شارح نوشته شده و در آن‌ها علاوه بر ذکر منابع<ref>ر.ک: پاورقی، ج1، ص131</ref>، به بررسی اسناد روایات متن از حیث صحت و ضعف پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص136</ref>