کنی تهرانی، علی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type='authorfatherName'| | |data-type='authorfatherName'|على بن قاسم | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type='authorbirthDate'| | |data-type='authorbirthDate'|1220ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type='authorTeachers'| | |data-type='authorTeachers'|صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر، قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
'''ملا على كنى تهرانى''' عالم، فقيه اصولى، رجالى، محدث، اديب و مرجع تقليد، فرزند قربان‌على بن قاسم، در سال 1220ق متولد شد. اصل او از آمل مازندران است. جدش در قريه كن از توابع تهران سكنى گزيد و ملا على در آن‌جا به‌دنيا آمد. پس از طى مراحل مقدماتى و فراگيرى ادبيات، به عتبات رفت و در حوزه درس صاحب | '''ملا على كنى تهرانى''' عالم، فقيه اصولى، رجالى، محدث، اديب و مرجع تقليد، فرزند قربان‌على بن قاسم، در سال 1220ق متولد شد. اصل او از آمل مازندران است. جدش در قريه كن از توابع تهران سكنى گزيد و ملا على در آن‌جا به‌دنيا آمد. پس از طى مراحل مقدماتى و فراگيرى ادبيات، به عتبات رفت و در حوزه درس [[صاحب جواهر]]، [[صاحب ضوابط]]، سيد اسدالله بن سيد محمدباقر و شيخ مشكور حولاوى حاضر شد و در لغت، فقه، اصول، حديث، رجال و تفسير متبحر گشت. سپس به تهران بازگشت و به تدريس و زعامت امور دينى پرداخت. ميرزا حسين نايب‌الصدر و ملا محمدعلى خوانسارى از شاگردان وى بودند. در سال 1306ق در تهران درگذشت و در جوار حضرت عبدالعظيم(ع)، دفن شد. | ||
== آثار:== | == آثار:== | ||
نسخهٔ ۲۲ ژوئن ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۰۱
| نام | کنی تهرانی، علی |
|---|---|
| نام های دیگر | تهرانی، ملا علی
تهرانی کنی، علی کنی، ملا علی کنی طه‍ران‍ی، ح‍اج ملا علی ملا علی کنی |
| نام پدر | على بن قاسم |
| متولد | 1220ق |
| محل تولد | تهران |
| رحلت | 1306 هـ.ق |
| اساتید | صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر، قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر |
| برخی آثار | توضیح المقال فی علم الرجال / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده |
| کد مولف | 11167 |
ملا على كنى تهرانى عالم، فقيه اصولى، رجالى، محدث، اديب و مرجع تقليد، فرزند قربان‌على بن قاسم، در سال 1220ق متولد شد. اصل او از آمل مازندران است. جدش در قريه كن از توابع تهران سكنى گزيد و ملا على در آن‌جا به‌دنيا آمد. پس از طى مراحل مقدماتى و فراگيرى ادبيات، به عتبات رفت و در حوزه درس صاحب جواهر، صاحب ضوابط، سيد اسدالله بن سيد محمدباقر و شيخ مشكور حولاوى حاضر شد و در لغت، فقه، اصول، حديث، رجال و تفسير متبحر گشت. سپس به تهران بازگشت و به تدريس و زعامت امور دينى پرداخت. ميرزا حسين نايب‌الصدر و ملا محمدعلى خوانسارى از شاگردان وى بودند. در سال 1306ق در تهران درگذشت و در جوار حضرت عبدالعظيم(ع)، دفن شد.
آثار:
- الاستصحاب؛
- الاوامر؛
- ايضاح المشتبهات فى تفسير الكلمات المشكلة القرانية؛
- توضيح المقال فى علم الدراية و الرجال؛
- تلخيص المسائل؛
- القضاة و الشهادات؛
- احكام العقود و الخيارات؛
- البيع؛
- الطهارة؛
- الصلوة؛
- رساله ارشاد الامة
- رساله عمليه به فارسى.
وابسته‌ها
توضیح المقال في علم الرجال / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده