۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{وابستهها}}' به '{{وابستهها}} ') |
جز (جایگزینی متن - 'ر.ك:' به 'ر.ک:') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR02989J1.jpg | |||
| عنوان =تدوین القرآن | |||
| | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآوران = | |||
| | [[کورانی، علی]] (نويسنده) | ||
| زبان =عربی | |||
| | | کد کنگره =BP 72/4 /ک9ت4 | ||
| موضوع = | |||
قرآن - تاریخ | |||
|زبان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
قرآن - تحریف | قرآن - تحریف | ||
قرآن - جمع و گردآوری | قرآن - جمع و گردآوری | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | دار القرآن الکريم | ||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
| سال نشر = | |||
|مکان نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE2989AUTOMATIONCODE | |||
| | | چاپ =1 | ||
| | | تعداد جلد =1 | ||
| | | کتابخانۀ دیجیتال نور =12922 | ||
| | | کد پدیدآور = | ||
|کد | | پس از = | ||
| | | پیش از = | ||
}} | |||
خط ۶۰: | خط ۴۹: | ||
#بعضى اساسا اين مطلب را كه آنچه نزد ما موجود است همان قرآن نازلشده از طرف خداوند است را انكار نمودهاند.<ref>متن، ص27 و 28</ref> | #بعضى اساسا اين مطلب را كه آنچه نزد ما موجود است همان قرآن نازلشده از طرف خداوند است را انكار نمودهاند.<ref>متن، ص27 و 28</ref> | ||
وى به نوعى ديگر از تحريف، به نام «تحريف معنوى يا تأويلى» اشاره مىكند. پس از آن به طرح مسائل اصل كتاب مىپردازند و ريشه اين نسبت ناروا به شيعيان را كه از سوى عدهاى از وهابىمسلكان وارد شده، حضور تفكر والاى امامت در جامعه اسلامى كه تهديدى براى منافع دشمنان است دانسته و بعد از ارائه عقايد يكى از نويسندگان وهابى به نام «احسان ظهير» مىنويسد: «... از طرفى علماى شيعه در مورد اصالت قرآن ادله زيادى دارند. [[شيخ صدوق]]، مفيد، [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] و صدها تن از بزرگان شيعه، همگى قائل به اعجاز و عدم تحريف قرآن هستند». مؤلف در جواب مستشكل كه مىگويد: «شيعه بهدروغ مدعى عدم تحريف شده و در حقيقت تقيه مىكند»، مىفرمايد: «تقيه روش عقلى، شرعى و مستند به قرآن بوده كه شيعه هرگاه در اقليت قرار مىگرفتند با آن روش خود را از خطرات حفظ مىنمودند».<ref>ر. | وى به نوعى ديگر از تحريف، به نام «تحريف معنوى يا تأويلى» اشاره مىكند. پس از آن به طرح مسائل اصل كتاب مىپردازند و ريشه اين نسبت ناروا به شيعيان را كه از سوى عدهاى از وهابىمسلكان وارد شده، حضور تفكر والاى امامت در جامعه اسلامى كه تهديدى براى منافع دشمنان است دانسته و بعد از ارائه عقايد يكى از نويسندگان وهابى به نام «احسان ظهير» مىنويسد: «... از طرفى علماى شيعه در مورد اصالت قرآن ادله زيادى دارند. [[شيخ صدوق]]، مفيد، [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] و صدها تن از بزرگان شيعه، همگى قائل به اعجاز و عدم تحريف قرآن هستند». مؤلف در جواب مستشكل كه مىگويد: «شيعه بهدروغ مدعى عدم تحريف شده و در حقيقت تقيه مىكند»، مىفرمايد: «تقيه روش عقلى، شرعى و مستند به قرآن بوده كه شيعه هرگاه در اقليت قرار مىگرفتند با آن روش خود را از خطرات حفظ مىنمودند».<ref>ر.ک: متن، ص48-46</ref> | ||
اگر كسى به ديده انصاف در روايات شيعه و سنى بنگرد، درمىيابد كه اعتقاد شيعيان به حفظ قرآن از تحريف، بسيار قوىتر از اهل سنت بوده و مطالبى در روايات اهل سنت هست كه بهتآور و غير قابل توجيه است. در ادامه به اعتقاد شيعه مبنى بر امانت گرانسنگ بودن قرآن و سنت رسول خدا(ص) در بين مردم اشاره و با بررسى تاريخ اسلام، آغاز انحراف را عمل كردن برخلاف سنت با طرح شعار «حسبنا كتاب الله» و تثبيت موقعيت ديگران كه توانستند جو عمومى را به نفع خود تغيير دهند، مىداند و پس از بيان اقدامات بعدى اينها در كنار گذاشتن قرآن تدوينشده على(ع)، وادار كردن على و فاطمه(ع) به تسليم در برابر حكومت و ساير خيانتها، اين وقايع را مضمون پيشگويى پيامبر(ص) مىداند كه فرمودند: «نبينيم كسى بر تخت تكيه بزند و امر و نهى مرا بشنود و بگويد آن را در كتاب خدا پيدا نكرديم».<ref>همان، ص61-55</ref> | اگر كسى به ديده انصاف در روايات شيعه و سنى بنگرد، درمىيابد كه اعتقاد شيعيان به حفظ قرآن از تحريف، بسيار قوىتر از اهل سنت بوده و مطالبى در روايات اهل سنت هست كه بهتآور و غير قابل توجيه است. در ادامه به اعتقاد شيعه مبنى بر امانت گرانسنگ بودن قرآن و سنت رسول خدا(ص) در بين مردم اشاره و با بررسى تاريخ اسلام، آغاز انحراف را عمل كردن برخلاف سنت با طرح شعار «حسبنا كتاب الله» و تثبيت موقعيت ديگران كه توانستند جو عمومى را به نفع خود تغيير دهند، مىداند و پس از بيان اقدامات بعدى اينها در كنار گذاشتن قرآن تدوينشده على(ع)، وادار كردن على و فاطمه(ع) به تسليم در برابر حكومت و ساير خيانتها، اين وقايع را مضمون پيشگويى پيامبر(ص) مىداند كه فرمودند: «نبينيم كسى بر تخت تكيه بزند و امر و نهى مرا بشنود و بگويد آن را در كتاب خدا پيدا نكرديم».<ref>همان، ص61-55</ref> | ||
خط ۹۸: | خط ۸۷: | ||
[[تدوین قرآن]] | [[تدوین قرآن]] | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | [[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | ||
[[رده:علوم قرآنی]] | [[رده:علوم قرآنی]] |
ویرایش