۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - ':م' به ': م') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
# مترجم در مقدمهاش – که زمان و مکان نگارشش را مشخص نکرده - یادآور شده است: «... اصل انتخاب علم و راه تحصیل آن، چون امر مهم و قابل توجهی است، لاجرم محتاج به راهنما و معین میباشد و در این زمینه اگرچه کلمات و عبارات و احیاناًً تصنیفاتی از خامه پرفیض علما و دانشمندان بر صفحات اوراق نقش بسته شده است، ولی درعینحال میتوان از بین تمام کتابها، «آداب المتعلمين» تصنیف سلطانالمحققین استاد الحكماء و المتكلمين مرحوم عالم بزرگوار [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسی]]، ملقب به نصير الملة والدين را نام برد. این کتاب در عین صغر حجم و اختصار، کتابی است بسیار ارزنده و پربار که برای مفید و مستفید قرائتش لازم و ضروری میباشد؛ لذا چون عبارات آن به زبان تازی نوشته شده و برخی از فارسیزبانان که مبتدی بوده و احیاناً از استفاده مطالب پرارزش آن محروم میباشند، ازاینرو، این بیمایه آن را صرفا ترجمه کرده و از هرگونه شرح و توضیحی در ذیل کلمات آن احتراز نمودم تا بدین وسیله از اختصار و کمحجم بودنش خارج نشده و احیاناً راغبین به آن بتوانند پیوسته آن را بههمراه خود داشته و از دستورالعملها و وصایای بسیار مفید و سازنده آن بهرهمند شوند و نام آن را أنيس الطالبين نهادم و...» <ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص3-4</ref>. | # مترجم در مقدمهاش – که زمان و مکان نگارشش را مشخص نکرده - یادآور شده است: «... اصل انتخاب علم و راه تحصیل آن، چون امر مهم و قابل توجهی است، لاجرم محتاج به راهنما و معین میباشد و در این زمینه اگرچه کلمات و عبارات و احیاناًً تصنیفاتی از خامه پرفیض علما و دانشمندان بر صفحات اوراق نقش بسته شده است، ولی درعینحال میتوان از بین تمام کتابها، «آداب المتعلمين» تصنیف سلطانالمحققین استاد الحكماء و المتكلمين مرحوم عالم بزرگوار [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسی]]، ملقب به نصير الملة والدين را نام برد. این کتاب در عین صغر حجم و اختصار، کتابی است بسیار ارزنده و پربار که برای مفید و مستفید قرائتش لازم و ضروری میباشد؛ لذا چون عبارات آن به زبان تازی نوشته شده و برخی از فارسیزبانان که مبتدی بوده و احیاناً از استفاده مطالب پرارزش آن محروم میباشند، ازاینرو، این بیمایه آن را صرفا ترجمه کرده و از هرگونه شرح و توضیحی در ذیل کلمات آن احتراز نمودم تا بدین وسیله از اختصار و کمحجم بودنش خارج نشده و احیاناً راغبین به آن بتوانند پیوسته آن را بههمراه خود داشته و از دستورالعملها و وصایای بسیار مفید و سازنده آن بهرهمند شوند و نام آن را أنيس الطالبين نهادم و...» <ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص3-4</ref>. | ||
# کتاب حاضر متأسفانه مستند نیست و مترجم محترم هیچ ارجاع، استناد و توضیحی به هیچ نوعی – درونمتنی، پاورقی، پینوشت و... - نیاورده است. | # کتاب حاضر متأسفانه مستند نیست و مترجم محترم هیچ ارجاع، استناد و توضیحی به هیچ نوعی – درونمتنی، پاورقی، پینوشت و... - نیاورده است. | ||
#:مترجم محترم حتی نشانی آیات و روایات را نیز ذکر نکرده است و به همین جهت برخی از اشتباهات در آن رخنه کرده است؛ مثلاً نوشته شده: «لقوله تعالى: إنّما الأعمال بالنّيات» و مترجم ترجمه کرده: «به دلیل فرموده حق تعالى که فرموده: إنّما الأعمال بالنّيات»؛ صرفا اعمال بهواسطه نیت تحقّق میپذیرند» <ref>ر.ک: متن کتاب، ص11-12</ref>. | #: مترجم محترم حتی نشانی آیات و روایات را نیز ذکر نکرده است و به همین جهت برخی از اشتباهات در آن رخنه کرده است؛ مثلاً نوشته شده: «لقوله تعالى: إنّما الأعمال بالنّيات» و مترجم ترجمه کرده: «به دلیل فرموده حق تعالى که فرموده: إنّما الأعمال بالنّيات»؛ صرفا اعمال بهواسطه نیت تحقّق میپذیرند» <ref>ر.ک: متن کتاب، ص11-12</ref>. | ||
#:درحالیکه این عبارت، آیه نیست و روایت است. | #:درحالیکه این عبارت، آیه نیست و روایت است. | ||
# همچنین برای اثر حاضر هیچ فهرستی، حتی فهرست مطالب هم تنظیم نشده است. | # همچنین برای اثر حاضر هیچ فهرستی، حتی فهرست مطالب هم تنظیم نشده است. | ||
# البته مقابله تفصیلی ترجمه حاضر با متن اصلی، مسئلهای تخصصی است و فرصتی فراخ میطلبد، ولی برای مقایسه اجمالی شایسته است به این نمونه توجه شود: | # البته مقابله تفصیلی ترجمه حاضر با متن اصلی، مسئلهای تخصصی است و فرصتی فراخ میطلبد، ولی برای مقایسه اجمالی شایسته است به این نمونه توجه شود: | ||
#:«فصل دوم: در بیان نیت. | #:«فصل دوم: در بیان نیت. | ||
#:متن: «الفصل الثّاني في النّية. لا بدّ لطالب العلم من النّية في تعلّم العلم؛ إذ النّية هو الأصل في جميع الأحوال لقوله تعالى: «إنّما الأعمال بالنّيات» و لقوله(ص): «لكلّ امرئ ما نوى». فينبغي أن ينوي المتعلّم بطلب العلم رضاء اللّه تعالى و إزالة الجهل عن نفسه و عن سائر الجهّال و إبقاء الإسلام و إحياء الدّين بالأمر بالمعروف و النّهي عن المنكر من نفسه و من متعلّقاته و من الغير بقدر الإمكان فينبغي لطالب العلم أن يصير في المشاقّ و يجتهد بقدر الوسع؛ فلا يصرف عمره في الدّنيا الحقيرة الفانية و لا يذلّ نفسه بالطّمع و يجتنب عن الحقد و يحترز عن التّكبّر». | #: متن: «الفصل الثّاني في النّية. لا بدّ لطالب العلم من النّية في تعلّم العلم؛ إذ النّية هو الأصل في جميع الأحوال لقوله تعالى: «إنّما الأعمال بالنّيات» و لقوله(ص): «لكلّ امرئ ما نوى». فينبغي أن ينوي المتعلّم بطلب العلم رضاء اللّه تعالى و إزالة الجهل عن نفسه و عن سائر الجهّال و إبقاء الإسلام و إحياء الدّين بالأمر بالمعروف و النّهي عن المنكر من نفسه و من متعلّقاته و من الغير بقدر الإمكان فينبغي لطالب العلم أن يصير في المشاقّ و يجتهد بقدر الوسع؛ فلا يصرف عمره في الدّنيا الحقيرة الفانية و لا يذلّ نفسه بالطّمع و يجتنب عن الحقد و يحترز عن التّكبّر». | ||
#:ترجمه: «فصل دوّم در بیان نیت. قطعا و مسلّما طالب علم در مقام تعلّم مىباید داراى نیت باشد؛ زیرا نیت اصل در تمام احوال و حالات میباشد؛ به دلیل فرموده حق تعالى که فرموده: «إنّما الأعمال بالنّيات»؛ «صرفا اعمال بهواسطه نیت تحقّق میپذیرند» و کلام درربار حضرت نبوى(ص) که چنین نقل شده: «لكلّ امرئ ما نوى»؛ «براى شخص است آنچه را که نیت میکند». پس شایسته است که طالب دانش و خواهان علم در طىّ تحصیلش خشنودى حق تعالى را در نظر داشته و همّتش برطرف کردن جهل و نادانى از خود و دیگر نادانان بوده و قصدش ابقای اسلام و احیای دین بهواسطه وادار کردن خود و وابستگان و دیگران را به اعمال حسنه و بازداشتن از افعال قبیحه و زشت بوده و تا حدّ امکان در این راه بکوشد. بنابراین شایسته است طالب علم خود را در مشاقّ و زحمات طاقتفرسا قرار داده و بهمقدارى که قدرت دارد در این زمینه پاى فشرده و استقامت نماید، عمر گرانمایه را در تحصیل دنیاى پست و زودگذر صرف نکرده و ابدا نفس خویش را بهواسطه طمع و چشمداشت به حطام و سرمایه دنیوى ذلیل نکند، از کینهورزى و تکبّر خوددارى و اجتناب کند»» <ref>ر.ک: همان</ref>. | #:ترجمه: «فصل دوّم در بیان نیت. قطعا و مسلّما طالب علم در مقام تعلّم مىباید داراى نیت باشد؛ زیرا نیت اصل در تمام احوال و حالات میباشد؛ به دلیل فرموده حق تعالى که فرموده: «إنّما الأعمال بالنّيات»؛ «صرفا اعمال بهواسطه نیت تحقّق میپذیرند» و کلام درربار حضرت نبوى(ص) که چنین نقل شده: «لكلّ امرئ ما نوى»؛ «براى شخص است آنچه را که نیت میکند». پس شایسته است که طالب دانش و خواهان علم در طىّ تحصیلش خشنودى حق تعالى را در نظر داشته و همّتش برطرف کردن جهل و نادانى از خود و دیگر نادانان بوده و قصدش ابقای اسلام و احیای دین بهواسطه وادار کردن خود و وابستگان و دیگران را به اعمال حسنه و بازداشتن از افعال قبیحه و زشت بوده و تا حدّ امکان در این راه بکوشد. بنابراین شایسته است طالب علم خود را در مشاقّ و زحمات طاقتفرسا قرار داده و بهمقدارى که قدرت دارد در این زمینه پاى فشرده و استقامت نماید، عمر گرانمایه را در تحصیل دنیاى پست و زودگذر صرف نکرده و ابدا نفس خویش را بهواسطه طمع و چشمداشت به حطام و سرمایه دنیوى ذلیل نکند، از کینهورزى و تکبّر خوددارى و اجتناب کند»» <ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
#:چنانکه مشاهده میشود، ترجمه مذکور، صحیح است و از نظر زبانی رسا است و اشکال خاصی در آن مشاهده نمیشود؛ جز آنکه عبارت «احیای دین بهواسطه وادار کردن خود و وابستگان و دیگران را به اعمال حسنه و بازداشتن از افعال قبیحه و زشت»، برگردان مناسبی برای «إحياء الدّين بالأمر بالمعروف و النّهي عن المنكر من نفسه و من متعلّقاته و من الغير»، نیست؛ زیرا امر به معروف و نهی از منکر، اصطلاحی شناختهشده است و نیازی به ترجمه ندارد و اگر هم قرار بر ترجمه باشد، امر و نهی به معنای وادارکردن و بازداشتن نیست. | #:چنانکه مشاهده میشود، ترجمه مذکور، صحیح است و از نظر زبانی رسا است و اشکال خاصی در آن مشاهده نمیشود؛ جز آنکه عبارت «احیای دین بهواسطه وادار کردن خود و وابستگان و دیگران را به اعمال حسنه و بازداشتن از افعال قبیحه و زشت»، برگردان مناسبی برای «إحياء الدّين بالأمر بالمعروف و النّهي عن المنكر من نفسه و من متعلّقاته و من الغير»، نیست؛ زیرا امر به معروف و نهی از منکر، اصطلاحی شناختهشده است و نیازی به ترجمه ندارد و اگر هم قرار بر ترجمه باشد، امر و نهی به معنای وادارکردن و بازداشتن نیست. |
ویرایش