۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شرح التعرف لمذهب التصوف (تصحیح محمد روشن) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۵ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۳۲
، ۵ مارس ۲۰۱۸لینک درون متنی
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (') |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR11002J1.jpg|بندانگشتی|شرح التعرف لمذهب التصوف]] | [[پرونده:NUR11002J1.jpg|بندانگشتی|شرح التعرف لمذهب التصوف]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | |+ | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type= | ! نام کتاب!! data-type="bookName" |شرح التعرف لمذهب التصوف | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
|data-type= | | data-type="otherBookNames" |التعرف لمذهب التصوف. شرح | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type= | | data-type="authors" |[[مستملی، اسماعیل بن محمد]] (نويسنده) | ||
[[روشن، محمد]] (تصحیح و تحشیه) | [[روشن، محمد]] (تصحیح و تحشیه) | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
|data-type= | | data-type="language" |فارسی | ||
|- | |- | ||
|کد کنگره | |کد کنگره | ||
|data-type= | | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |BP 282/5 /ک8 ت7028 1363 | ||
|- | |- | ||
|موضوع | |موضوع | ||
|data-type= | | data-type="subject" |تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 | ||
عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 | عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type= | | data-type="publisher" |اساطير | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishPlace" |تهران - ایران | ||
|- | |- | ||
|سال نشر | |سال نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishYear" | 1363 هـ.ش | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type= | | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE11002AUTOMATIONCOD | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''شرح التعرف لمذهب التصوف'''، به زبان فارسى، شرحى است گسترده، نوشته [[مستملی، اسماعیل بن محمد|خواجه امام ابوابراهيم اسماعيل بن محمد مستملى بخارى]]. | |||
متنى كه اين شرح پيرامون آن نگاشته شده است، كتابى فشرده و موجز به زبان عربى با نام «التعرف لمذهب التصوف» است و توسط [[کلاباذی، ابوبکر محمد|ابوبكر بن ابواسحق، محمد بن ابراهيم بن يعقوب نجارى كلابادى]] به رشته تحرير درآمده است و يكى از مهم‌ترين آثار عرفانى است. | |||
متنى كه اين شرح پيرامون آن نگاشته شده است، كتابى فشرده و موجز به زبان عربى با نام «التعرف لمذهب التصوف» است و توسط ابوبكر بن ابواسحق، محمد بن ابراهيم بن يعقوب نجارى كلابادى به رشته تحرير درآمده است و يكى از مهم‌ترين آثار عرفانى است. | |||
شرح حاضر، از مهم‌ترين و معتبرترين و كهن‌ترين متن صوفيانه زبان فارسى است(گذشته از اين، نسخه‌اى خطى از آن، به اعتبارى در شمار دومين نسخه خطى تاريخ‌دار زبان فارسى است). | شرح حاضر، از مهم‌ترين و معتبرترين و كهن‌ترين متن صوفيانه زبان فارسى است(گذشته از اين، نسخه‌اى خطى از آن، به اعتبارى در شمار دومين نسخه خطى تاريخ‌دار زبان فارسى است). | ||
اين شرح، به نام‌هاى متعدد خوانده شده است، از | اين شرح، به نام‌هاى متعدد خوانده شده است، از قبيل «نور المريدين و فضيحة المدعين»، «نور المريدين شرح تعرف لمذهب التصوف»، «كشف المحجوب شرح التصوف». | ||
شارح، در مقدمه‌اى كوتاه، انگيزه خويش را از نوشتن اين شرح، اجابت درخواست اصحاب خويش مبنى بر تأليف كتابى مشتمل بر ديانات و معاملات و حقايق و مشاهدات و اشارات به پارسى بيان كرده است. | شارح، در مقدمه‌اى كوتاه، انگيزه خويش را از نوشتن اين شرح، اجابت درخواست اصحاب خويش مبنى بر تأليف كتابى مشتمل بر ديانات و معاملات و حقايق و مشاهدات و اشارات به پارسى بيان كرده است. | ||
| خط ۶۳: | خط ۵۹: | ||
شارح، همه جا با ماتن هم‌داستان نيست، بلكه در مواردى نه چندان كم، ديده مى‌شود كه با نظر وى موافق نمى‌باشد. گاه، از سر هم‌دلى به توجيه رأى‌هاى ماتن مى‌پردازد، ولى در بيشتر موارد، خود استدلال مى‌كند و نارسايى استنباط مصنف را باز مى‌نمايد، اما حكم كلى آن است كه با وى، در كليت، هم‌رأى و هم‌داستان است. | شارح، همه جا با ماتن هم‌داستان نيست، بلكه در مواردى نه چندان كم، ديده مى‌شود كه با نظر وى موافق نمى‌باشد. گاه، از سر هم‌دلى به توجيه رأى‌هاى ماتن مى‌پردازد، ولى در بيشتر موارد، خود استدلال مى‌كند و نارسايى استنباط مصنف را باز مى‌نمايد، اما حكم كلى آن است كه با وى، در كليت، هم‌رأى و هم‌داستان است. | ||
شارح، در بزرگداشت خلفاى راشدين به مبالغه مى‌پردازد، اما هيچ‌گاه احترام خاندان گرامى پيامبر را فرو نمى‌گذارد. وى، هرچند، امام على را، امام بر حق مى‌داند و معاويه را ياغى مى‌خواند، اما دشنام به وى را روا نمى‌شمارد. | شارح، در بزرگداشت خلفاى راشدين به مبالغه مى‌پردازد، اما هيچ‌گاه احترام خاندان گرامى پيامبر را فرو نمى‌گذارد. وى، هرچند، [[امام على(ع)|امام على]] (ع) را، امام بر حق مى‌داند و معاويه را ياغى مى‌خواند، اما دشنام به وى را روا نمى‌شمارد. | ||
نثر كتاب، نثر استوار و ساده و بى‌تكلف سده پنجم است و همچون برخى از نوشته‌هاى اين دوره، ناهم‌آهنگ است. | نثر كتاب، نثر استوار و ساده و بى‌تكلف سده پنجم است و همچون برخى از نوشته‌هاى اين دوره، ناهم‌آهنگ است. | ||