طهطاوی، رفاعة رافع: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'پزشك' به 'پزشک') |
جز (جایگزینی متن - 'ابى طالب' به 'ابى‌طالب') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«رفاعة رافع الطهطاوى» از رهبران نهضت علمى در مصر مى‌باشد كه در سال 1216 ه1801/م در شهر «طهطا» به دنيا آمد. وى در خانواده‌اى شريف النسب به دنيا آمد. نسب او به حسين بن على بن | «رفاعة رافع الطهطاوى» از رهبران نهضت علمى در مصر مى‌باشد كه در سال 1216 ه1801/م در شهر «طهطا» به دنيا آمد. وى در خانواده‌اى شريف النسب به دنيا آمد. نسب او به حسين بن على بن ابى‌طالب عليهما‌السلام منتهى مى‌شود. رفاعة در شانزدهمين سال زندگانى‌اش به «الازهر» وارد شد و نزد برخى علماء الازهر به تحصيل علم پرداخت. پس از شش سال تحصيل در اين مركز علمى در سال 1821 م، در سن 21 سالگى به تدريس در «الازهر» پرداخت و پس از دو سال تدريس را رها كرد و به سپاه نظامى كه توسط محمد على تشكيل شده بود پيوست. در سال 1826م حكومت مصر تصميم گرفت گروهى را براى تحصيل علوم انسانى به فرانسه گسيل دارد. محمد على به همراه ايشان سه تن از علماى «الازهر» براى اقامه نماز و وعظ و ارشاد روانه كرد كه رفاعة الطهطاوى يكى از آن سه تن بود. رفاعة طى مدت اقامت در فرانسه به آموختن زبان فرانسه پرداخت. طهطاوى در سال 1831م به مصر بازگشت و اولين كارى كه به عهده گرفت كار ترجمه متون در دانشكدۀ پزشکى بود. از آن پس در سال 1833م به مدرسه «الطوبجية» نقل مكان كرد تا در آنجا به كار ترجمه متون هندسى و فنون نظامى بپردازد. وى به تأسيس مدرسه و موسسه‌اى براى آموزش زبانهاى بيگانه اقدام نمود. | ||
در زمان حكومت خديوى عباس رفاعة به سودان فرستاده شد و پس از مرگ وى، رفاعه در سال 1854م به قاهره بازگشت و به فعاليت خود در زمينه‌هاى علمى و ترجمه ادامه داد. | در زمان حكومت خديوى عباس رفاعة به سودان فرستاده شد و پس از مرگ وى، رفاعه در سال 1854م به قاهره بازگشت و به فعاليت خود در زمينه‌هاى علمى و ترجمه ادامه داد. | ||
نسخهٔ ۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۵۴
| نام | طهطاوی، رفاعه رافع |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1290 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | نهایه الایجاز فی سیره ساکن الحجاز (سیره الرسول صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1610AUTHORCODE |
«رفاعة رافع الطهطاوى» از رهبران نهضت علمى در مصر مى‌باشد كه در سال 1216 ه1801/م در شهر «طهطا» به دنيا آمد. وى در خانواده‌اى شريف النسب به دنيا آمد. نسب او به حسين بن على بن ابى‌طالب عليهما‌السلام منتهى مى‌شود. رفاعة در شانزدهمين سال زندگانى‌اش به «الازهر» وارد شد و نزد برخى علماء الازهر به تحصيل علم پرداخت. پس از شش سال تحصيل در اين مركز علمى در سال 1821 م، در سن 21 سالگى به تدريس در «الازهر» پرداخت و پس از دو سال تدريس را رها كرد و به سپاه نظامى كه توسط محمد على تشكيل شده بود پيوست. در سال 1826م حكومت مصر تصميم گرفت گروهى را براى تحصيل علوم انسانى به فرانسه گسيل دارد. محمد على به همراه ايشان سه تن از علماى «الازهر» براى اقامه نماز و وعظ و ارشاد روانه كرد كه رفاعة الطهطاوى يكى از آن سه تن بود. رفاعة طى مدت اقامت در فرانسه به آموختن زبان فرانسه پرداخت. طهطاوى در سال 1831م به مصر بازگشت و اولين كارى كه به عهده گرفت كار ترجمه متون در دانشكدۀ پزشکى بود. از آن پس در سال 1833م به مدرسه «الطوبجية» نقل مكان كرد تا در آنجا به كار ترجمه متون هندسى و فنون نظامى بپردازد. وى به تأسيس مدرسه و موسسه‌اى براى آموزش زبانهاى بيگانه اقدام نمود.
در زمان حكومت خديوى عباس رفاعة به سودان فرستاده شد و پس از مرگ وى، رفاعه در سال 1854م به قاهره بازگشت و به فعاليت خود در زمينه‌هاى علمى و ترجمه ادامه داد.
مهمترين آثار وى عبارتند از: تخليص الابريز فى تلخيص باريز، مناهج الالباب المصرية في مباهج الآداب العصرية، المرشد الأمين في تربية البنات و البنين، انوار توفيق الجليل في أخبار مصر و توثيق بنى اسماعيل، نهاية الايجاز في سيرة ساكن الحجاز و...