ترجمه عربی شرح تیماطیوس بر آنیمای ارسطو: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
    جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
    خط ۶۴: خط ۶۴:
    وی در مقاله دومش در شرح مقاله دوم [[ارسطو]]، حواس پنج‎گانه را شرح می‎دهد<ref>ر.ک: همان، ص89-136</ref>.
    وی در مقاله دومش در شرح مقاله دوم [[ارسطو]]، حواس پنج‎گانه را شرح می‎دهد<ref>ر.ک: همان، ص89-136</ref>.


    او در مقاله اولش در شرح مقاله سوم [[ارسطو]] می‎نویسد: اما اینکه حس دیگری غیر از حواس خمس وجود ندارد، از طریق اشیایی که بیان شد، تصدیق به آن حاصل می‎شود. ما پیش از این هم در این شک نکردیم که آیا قوای حاسه لمس، به‎خاطر کثرت موضوعات ملموس [در وزن و سردی و گرمی و ...]، بیش از یک قوه باشد؛ بلکه قوه حس، یک قوه بیش نیست<ref>ر.ک: همان، ص137</ref>.
    او در مقاله اولش در شرح مقاله سوم [[ارسطو]] می‎نویسد: اما اینکه حس دیگری غیر از حواس خمس وجود ندارد، از طریق اشیایی که بیان شد، تصدیق به آن حاصل می‎شود. ما پیش از این هم در این شک نکردیم که آیا قوای حاسه لمس، به‎خاطر کثرت موضوعات ملموس [در وزن و سردی و گرمی و...]، بیش از یک قوه باشد؛ بلکه قوه حس، یک قوه بیش نیست<ref>ر.ک: همان، ص137</ref>.


    ثامسطیوس در شرح مقاله سومش بر مقاله سوم [[ارسطو]] چنین می‎نویسد: از آنجایی که نفس از حیوان (زندگان) است، به‎طور خاص بر دو قوه حاکمه و محرکه تحدید می‎شود. قوه حاکمه مربوط به انجام تمییز و حس است و قوه محرکه انجام‎دهنده حرکت در مکان است... حال آیا قوه محرکه، جزئی از نفس است که در مقدار یا معنی از آن انفراد می‎یابد، یا تمام نفس است؟ اگر جزء باشد، آیا غیر از قوایی مانند فکری و غضبی و شهوانی است که عادت به ذکر آنها تعلق گرفته، یا یکی از آنها است<ref>ر.ک: همان، ص215</ref>.
    ثامسطیوس در شرح مقاله سومش بر مقاله سوم [[ارسطو]] چنین می‎نویسد: از آنجایی که نفس از حیوان (زندگان) است، به‎طور خاص بر دو قوه حاکمه و محرکه تحدید می‎شود. قوه حاکمه مربوط به انجام تمییز و حس است و قوه محرکه انجام‎دهنده حرکت در مکان است... حال آیا قوه محرکه، جزئی از نفس است که در مقدار یا معنی از آن انفراد می‎یابد، یا تمام نفس است؟ اگر جزء باشد، آیا غیر از قوایی مانند فکری و غضبی و شهوانی است که عادت به ذکر آنها تعلق گرفته، یا یکی از آنها است<ref>ر.ک: همان، ص215</ref>.

    نسخهٔ ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۰۵

    ترجمه عربی شرح تیماطیوس بر آنیمای ارسطو
    نام کتاب ترجمه عربی شرح تیماطیوس بر آنیمای ارسطو
    نام های دیگر کتاب
    پدیدآورندگان ثامسطيوس (شارح)

    ارسطو (نويسنده)

    حیری، اسحق بن حنین (مترجم)

    زبان فارسی
    کد کنگره
    موضوع
    ناشر [بي نا]
    مکان نشر [بي جا]
    سال نشر
    کد اتوماسیون AUTOMATIONCODE37537AUTOMATIONCODE

    معرفی اجمالی

    ترجمه عربی شرح تیماطیوس بر آنیمای ارسطو، کتابی است به زبان عربی از اسحاق بن حنین با موضوع فلسفه. در واقع اسحاق بن حنین در این اثر، به ترجمه شرح ثامسطیوس بر آنیما (كتاب النفس)، اثر ارسطو دست زده است. ثامسطیوس در هفت مقاله، مقالات سه‎گانه ارسطو درباره نفس را شرح کرده است (دو مقاله در شرح مقاله اول، دو مقاله در شرح مقاله دوم و سه مقاله در شرح مقاله سوم).

    ساختار

    در این کتاب یکباره و بدون هیچ مقدمه و... با ترجمه متن اصلی مواجه می‎شویم. محتوای مطالب، ضمن ترجمه سه مقاله و در هفت بخش (دو مقاله از ثامسطیوس در شرح مقاله اول، دو مقاله از وی در شرح مقاله دوم و سه مقاله از او در شرح مقاله سوم ارسطو درباره نفس) بیان شده است.

    گزارش محتوا

    «معلم اول - ارسطوی کبیر - نخستین متفکری بوده است که به‎طور منظم و منقح، مسائل مربوط به نفس را تبویب و تدوین نموده است. همچنین نخستین کتاب مستقل در این‎باره - ‎درباره نفس - ‎نوشتاری جامع و روشمند، از آثار ارزشمند ارسطو محسوب می‎شود. ارسطو در این کتاب، نفس را صورت بدن انگاشته و در ارتباط با نظریه ماده - صورت خود - که رکن رکین مابعدالطبیعه او محسوب می‎شود، نفس را در بحث طبیعیات وارد می‎نماید. مباحث ارسطو، تعریف نفس، انواع نفوس و قوا و کارکردهای نفس را شامل می‎شود و باید دانست که این مباحث در طول تاریخ اندیشه - ‎چه در سنت فلسفه غربی و چه در تفکر فلسفی اسلامی - ‎همواره محل تضارب و تلاقی تفاسیر و برداشت‎های گوناگون بوده است»[۱].

    «نسخه ای از كتاب النفس ارسطو یافت شده است که در آن فارابی به خط خود یادداشت کرده است که این کتاب را صد بار خوانده است»[۲].

    به گفته ابن ندیم، كتاب النفس، سه مقاله از ارسطوست. حنین آن را به‎صورت کامل به سریانی ترجمه کرد و اسحاق به عربی. البته در ترجمه اسحاق، اندکی از کتاب جا مانده بود که وی در ترجمه مجدد، آن را هم افزود. ثامسطیوس تمام این کتاب را شرح کرده؛ هریک از مقاله‎های اول و دوم را در دو مقاله و مقاله سوم را در سه مقاله[۳].

    اسحاق گفته: این کتاب را از روی یک نسخه ردیء (ناخوانا) به عربی ترجمه کردم و بعد از سی سال نسخه‎ای را یافتم که در نهایت جودت (وضوح و خوانایی) بود و نسخه خودم را با آن مقابله کردم و آن نسخه، شرح ثامسطیوس بود[۴].

    ثامسطیوس خطیب و حکیمی از مفسران کتاب‎های ارسطوست که کاتب یولیانس مرتد بود. او بسیاری از کتاب‎های ارسطو را شرح کرده در میان حکمای یونان روش ارسطو را اختیار کرد. وی به وزارت رسید. کتاب‎های او به‎وسیله یحیی بن عدی و دیگران به عربی ترجمه شد. بوعلی تقریرات و شروح ثامسطیوس را بر سایر شروح ترجیح داده است[۵].

    وی در مقاله اول خودش بر شرح مقاله اول ارسطو (بخش اول کتاب) می‎نویسد: ما در این کتاب به اندازه وسع و درک از فلسفه ارسطو به شرح نظر او درباره نفس پرداخته‎ایم و آنچه نیاز به توضیح دارد را توضیح داده و به مواردی تذکر داده و مواردی را هم تلخیص کرده‎ایم و در تلخیص رعایت اعتدال را کرده‎ایم. در میان کتاب‎های ارسطو، با حجم انبوهشان، کتاب نفس برتر از سایرین است. ارسطو در هنگام شروع کلام درباره نفس پس از شریف دانستن همه علوم، برخی را به‎خاطر وثاقت برهانشان و برخی دیگر را به‎خاطر شرف موضوعشان، برتر از دیگر علوم می‎شمارد؛ مثلا در مقایسه هریک از هندسه و نجوم با یکدیگر، هندسه به‎خاطر میزان صحت و دقتش و نجوم به‎خاطر طبیعت موضوعش بر دیگری برتری دارند. اما علم نفس جامع هر دو امر، یعنی هم شرافت در صحت و هم شرافت در موضوع، است[۶].

    ثامسطیوس در مقاله اولش در شرح مقاله دوم (بخش سوم کتاب) می‎نویسد: به حد کافی از پیشینیان درباره نفس به ما اطلاعات رسیده است و ما در اینجا از جهت دیگری بحث را شروع می‎کنیم و به دنبال تلخیص این مطلب هستیم که نفس چیست؟ روشن است که حد نفس باید مطابق با تمامی آنچه باشد که بتوان به آن نفس گفت، نه فقط نفس انسان. البته تعاریف پیشینیان از نفس خلاف این امر است و فقط به نفس انسان انصراف دارد[۷].

    وی در مقاله دومش در شرح مقاله دوم ارسطو، حواس پنج‎گانه را شرح می‎دهد[۸].

    او در مقاله اولش در شرح مقاله سوم ارسطو می‎نویسد: اما اینکه حس دیگری غیر از حواس خمس وجود ندارد، از طریق اشیایی که بیان شد، تصدیق به آن حاصل می‎شود. ما پیش از این هم در این شک نکردیم که آیا قوای حاسه لمس، به‎خاطر کثرت موضوعات ملموس [در وزن و سردی و گرمی و...]، بیش از یک قوه باشد؛ بلکه قوه حس، یک قوه بیش نیست[۹].

    ثامسطیوس در شرح مقاله سومش بر مقاله سوم ارسطو چنین می‎نویسد: از آنجایی که نفس از حیوان (زندگان) است، به‎طور خاص بر دو قوه حاکمه و محرکه تحدید می‎شود. قوه حاکمه مربوط به انجام تمییز و حس است و قوه محرکه انجام‎دهنده حرکت در مکان است... حال آیا قوه محرکه، جزئی از نفس است که در مقدار یا معنی از آن انفراد می‎یابد، یا تمام نفس است؟ اگر جزء باشد، آیا غیر از قوایی مانند فکری و غضبی و شهوانی است که عادت به ذکر آنها تعلق گرفته، یا یکی از آنها است[۱۰].

    وضعیت کتاب

    کتاب، فهرست مطالب و... ندارد. پاورقی‎ها علاوه بر ارجاعات، حاوی مطالب مفیدی در شرح مطلب هستند که گاهی به زبان عربی و گاهی به انگلیسی می‎باشند. کنار پاراگراف‎ها، شماره‎های مربوط به شماره‎بندی آثار ارسطو وجود دارد.

    پانویس

    1. خبرگزاری مهر
    2. انسان‎شناسی و فرهنگ
    3. ر.ک: ابن ندیم، الفهرست، ص351
    4. ر.ک: همان، ص352
    5. ر.ک: لغتنامه دهخدا، ثامسطیوس
    6. ر.ک: متن کتاب، ص2-3
    7. ر.ک: همان، ص43
    8. ر.ک: همان، ص89-136
    9. ر.ک: همان، ص137
    10. ر.ک: همان، ص215

    منابع مقاله

    1. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، «الفهرست»، دار المعرفة، بیروت (از روی نسخه کتابخانه دیجیتال نور).
    2. انسان شناسی و فرهنگ
    3. خبرگزاری مهر
    4. لغتنامه دهخدا.
    5. مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها

    ارسطو

    ارسطو عند العرب

    ارسطو اخلاق نیکوماخوس

    پیوندها