المسائل البغداديّة: تفاوت میان نسخه‌ها
(لینک درون متنی) |
|||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر کتاب | |نام‌های دیگر کتاب | ||
| data-type="otherBookNames" | | | data-type="otherBookNames" |جوابات المسائل البغدادية | ||
أسئلة بن حاتم | |||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۸: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
اين كتاب كه به صورت سؤال و جواب نوشته شده است در جواب شيخ جمال‌الدين يوسف بن حاتم بن فوز بن مهند شامى مشغرى عاملى (زنده تا 664 ق) تأليف شده است. | اين كتاب كه به صورت سؤال و جواب نوشته شده است در جواب شيخ جمال‌الدين يوسف بن حاتم بن فوز بن مهند شامى مشغرى عاملى (زنده تا 664 ق) تأليف شده است. | ||
نسخهٔ ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۱۸
| نام کتاب | الرسائل التسع |
|---|---|
| نام‌های دیگر کتاب | جوابات المسائل البغدادية
أسئلة بن حاتم |
| پدیدآورندگان | حلی، جعفر بن حسن (نويسنده)
استادی، رضا (محقق) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 182 /م3ر5 |
| موضوع | فقه جعفری - قرن 7ق. |
| ناشر | کتابخانه عمومی آیت‌الله‌مرعشی نجفی(ره) |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1413 هـ.ق |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE166AUTOMATIONCODE |
اين كتاب كه به صورت سؤال و جواب نوشته شده است در جواب شيخ جمال‌الدين يوسف بن حاتم بن فوز بن مهند شامى مشغرى عاملى (زنده تا 664 ق) تأليف شده است.
وى از شاگردان مؤلف و داراى اجازۀ عامى از سيد على بن طاوس (م 664 ق) مى‌باشد كه در سال وفات وى اين اجازه به يوسف بن حاتم داده شده است.
این کتاب بهمراه هشت رساله دیگر و با نام الرسائل التسع منتشر شده است.
عناوين
اين كتاب از 42 سؤال تشكيل شده است كه در ابواب مختلف ضمان، خيار عيب، انفال، قضاء، ديات، أطعمه و أشربه، نكاح، صلاة، صوم، وصيت و ارث تدوين شده است.
مسائل اين ابواب متداخل مطرح شده و از يكديگر تفكيك نشده‌اند.
شيوۀ نگارش
سبك نگارش كتاب به شيوۀ فقه رساله‌اى و فتوائى بوده و گاهى در بعضى از جواب‌ها به صورت فقه استدلالى مى‌باشد. اگر چه بيشتر مباحث كتاب مربوط به فقه اماميّه مى‌باشد امّا بعضى از مباحث نيز فقه مقارنه‌اى و خلافى است.
در الذريعة اين كتاب با نام‌هاى «المسائل البغداديّة»، «جوابات المسائل البغداديّة»، «أسئلة بن حاتم» ذكر شده و در مورد آن توضيحاتى ارائه شده است (الذريعة/2 74، /5 215، /20 339).
در جلد دوم الذريعةصفحۀ 74، تعداد مسائل كتاب را 72 مسأله ذكر كرده است كه ظاهرا صحيح نمى‌باشد.
به همين نام بزرگان ديگرى همچون ابن زهره (م 585 ق) و حاج شيخ عبدالله مامقانى (م 1315 ق) كتاب‌هايى را تأليف نموده‌اند (الذريعة/5 216، /20 339).
تاريخ تأليف
از تاريخ دقيق تأليف كتاب اطلاع دقيقى در دست نيست ولى احتمالا اين كتاب بين سال‌هاى 665 تا 676ق تأليف شده است.
تاريخ انتشار
اين كتاب گاهى به صورت مستقل و گاهى نيز با رسالۀ مصريه چاپ شده است و هم‌چنين در ضمن جوامع الفقه در سال 1276ق چاپ شده است (الذريعة/5 234، /24 306).
كتاب موجود در سال 1413ق توسط كتابخانۀ آیت‌الله مرعشى در مجموعۀ «الرسائل التسع» چاپ شده است، مصحح و محقق آن فاضل ارجمند حجت‌الاسلام شيخ رضا استادى مى‌باشد.
نسخه‌ها
در الذريعة به 6 نسخۀ خطى اشاره نموده كه عبارتند از:
نسخه‌هاى متعلّق به كتابخانه‌هاى:
- سيد حسن صدر الدين
- شيخ هادى كاشف الغطاء مربوط به سال 1060 ق
- ميرزا نصر الله بن حاج مجتهد قزوينى
- شيخ عبدالحسين تهرانى در كربلاء
- آستان قدس رضوى مربوط به سال 987 ق
(الذريعة ج /5 215، 216، 234).
در كتاب مقدمه‌اى بر فقه شيعه (صفحۀ 104)، علاوه بر نسخه‌هاى مذكور نيز به دو نسخه از مدينة العلم و مسجد اعظم اشاره شده است.
در مقدمۀ كتاب موجود، به 6 نسخه كه متعلّق به كتابخانه‌هاى آستان قدس رضوى، مجلس شوراى اسلامى، دانشگاه تهران، سيد روضاتى بوده و قديم‌ترين نسخه، نسخۀ آستان قدس رضوى مربوط به سال 987ق اشاره شده است.
با توجه به تصاويرى كه در مقدمۀ كتاب از نسخه‌هاى خطى آورده شده، به احتمال زياد در چاپ كتاب موجود از نسخۀ آستان قدس رضوى كه به خط احمد بن داود حلى است و نسخه‌هاى ديگر استفاده شده است.
ويژگى‌ها
كتاب المسائل البغدادية، با همۀ اختصار و كوچكى حجم آن داراى ويژگى‌ها و خصوصيات خاص خود مى‌باشد. در اين كتاب علاوه بر مسائلى كه به صورت فقه رساله‌اى جواب گفته شده است بعضى از مسائل آن به صورت مستدل جواب داده شده است به عنوان نمونه در مسألۀ 26 مؤلف مى‌نويسد: و ليس هذه الفروع مما تعرض لها أوائلنا فيذكر عنهم فيها خلاف، بل هو من التفاريع المحدثة و على الباحث استفراغ وسعه في إصابة الحق.
اگر چه مؤلف در موارد زيادى با استناد به عبارت‌هاى سيد مرتضى و شيخ طوسى «قده» به ارائۀ نظريات خود پرداخته است اما خوددارى وى از تقليد و پيروى كوركورانه در مباحث فقهى باعث شده كه وى در موارد زيادى به نظريات فقهى بزرگان قبل از خود اشكال نموده و رد كند، به عنوان نمونه در مسائل 16 و 25 پس از نقل نظريات شيخ طوسى مى‌نويسد: و لست أعرف مستندا هذا الاشتراط و الأخبار مطلقة.
در جاى ديگر نيز در جمع بين اخبار متعارض وى سبك و روش شيخ طوسى را نمى‌پذيرد و در مسألۀ 39 مى‌نويسد: نحن قد بيّنا أنّه لا حاجة إلى التوفيق بينها مع ضعف الأخبار المانعة من الصلاة، و علمنا بالأخبار السليمة الصافية عن الكراهية.
منابع
- الذريعة/2 74، /5 215، /20 339، /24 306
- أعيان الشيعة /10 319