تاریخ اسماعیلیان قهستان: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره روش و محتواى اين اثر چند نكته گفتنى است:

#نويسنده محترم، روش تحقيق خودش را براى توليد كتاب حاضر به صورت دقيق و جزئى بدين‌ترتيب شرح داده است: يك- با تحقيق و مطالعه در كتب تاريخى به مطالعه اديان و مذاهب پرداختم و در اين مورد پس از آگاهى از ديدگاه اديان به مطالعه فرق اسلامى اقدام كردم؛ دو- پس از آگاهى و آشنايى مختصر، به برگه‌بردارى از آثارى كه در مورد اسماعيليان و منطقه قهستان مطالبى در برداشتند پرداختم و مطالب به دست آمده را با يكديگر مقابله و مقايسه و نقد كردم و با توجّه به اسناد و مدارك برگرفته از كتب تاريخى به شناسايى مراكز اسماعيليه در گذشته و حال پرداختم؛ سه- با توجّه به اسناد تاريخى لازم شد كه از خود منطقه بازديد جامعى به عمل آورم؛ لذا با سفر به بيرجند و مناطق ديگر جنوب خراسان كه روزگارى قهستان ناميده مى‌شد، به تحقيقات محلّى اقدام كردم؛ چهار- با توجّه به اسناد و مدارك به دست آمده از كتب و اسناد تاريخى و راهنمايى معمّران محلّى، نزديك به پنجاه قلعه از آثار اسماعيليان كه بسيارى از آن‌ها به كلّى ويران شده بودند، شناسايى شدند و از جاهايى كه حداقل به صورت سرپا باقى مانده بودند عكس گرفتم. اين گردش‌ها و تحقيق در كتب تاريخى باعث شدند كه به ناچار بخش جغرافياى تاريخى تا حدودى به تفصيل بيشتر نوشته شود؛ پنج هم‌چنين براى آگاهى از اسماعيليان باقيمانده در قهستان، به دهات اسماعيلى‌نشين خشك و يهن و كلاته بالا و زمانى و سده مسافرت كردم و با عدّه‌اى از معلّمان و مهتران اسماعيليان و كلانتران سابق آنان به‌طور مستقيم يا با واسطه، تماس برقرار كردم. بسيارى از اطّلاعاتى كه درمورد اسماعيليان فعلى قهستان به دست آمده حاصل تلاش سى روزه‌اى بود كه ضمن آن معلّمان و معمّرين اسماعيلى مطالبى در اختيارم گذاشتند. در اينجا لازم مى‌دانم كه از آقاى ملّا زين‌العابدين چاه حوضى معلّم رسمى اسماعيليان و گروهى از دوستان فرهنگى كه ذكر نامشان را لازم ندانستند، تشكّر كنم. در كنار اين روش براى قسمتى از كارم كه مربوط به عمليات فداييان و رفيقان اسماعيلى بود از روش آمارى استفاده كردم.<ref>مقدمه مؤلف، ص 15- 16</ref>

#يكى ديگر از امتيازات جالب كتاب حاضر، عبارت از اين نكته است كه نويسنده، ارزيابى خودش از منابع پژوهش در موضوع اسماعيليان قهستان را به صورت دقيق نوشته و همچنين آن منابع را با تقسيم به منابع اصلى (محلّى، تاريخ عمومى و منابع كلامى) و منابع فرعى طبقه‌بندى كرده و به اصطلاح پيشينه تحقيق را به صورت علمى توضيح داده است..<ref>همان، ص 16- 23</ref>او همچنين كاستى‌ها و مشكلات تحقيق و نيز ارزيابى‌هاى محققان ديگر را نيز مطرح كرده است.<ref>همان، ص 24- 27</ref>