مدرس وحید، احمد

احمد مدرس وحید

نام	احمد مدرس وحید
نام های دیگر
نام پدر
متولد
محل تولد
رحلت
اساتید
برخی آثار
کد مولف	AUTHORCODE04626AUTHORCODE

احمد مدرس وحید یا حاج میرزا آقا باغمیشه‎ای، از علمای معاصر و بنام دیار آذربایجان و تبریز است که اجازه اجتهادش را از دست حضرت آیت‎الله سید محسن حکیم و حضرت آیت‎الله سید ابوالقاسم خویی گرفت.

احمد مدرس وحید یا حاج میرزا آقا باغمیشه‎ای مشهور به «حاج میرزا آقا»، از علمای بنام دیار آذربایجان و تبریز است. او در سال 1334ق به دنیا آمد. تنها دو سال داشت که پدرش توسط اشرار به شهادت رسید و گرد یتیمی بر چهره‎اش نشست.

ادامه زندگی برای او و خانواده البته دشوار بود و مرارت‎های زیادی را متحمل شد، بااین‎حال در نوجوانی به تحصیل علوم آل‎محمد(ص) علاقه‎مند شد و در این راه محضر استادانی مانند حضرات آیات حاج سید عبدالحجت ایروانی، حاج میرزا فتاح شهیدی، شیخ علی‎اکبر نحوی، سید حسن خویی و حاج میرزا رضی زنوزی را درک و نزد آنان تلمذ کرد و این در حالی بود که برای امرارمعاش هم به کار روزانه می‎پرداخت.

تلاش و مجاهدت زائدالوصف علمی او موجب شد تا در جوانی اجازه اجتهاد خود را از محضر بزرگانی مانند حضرت آیت‎الله سید محسن حکیم و حضرت آیت‎الله سید ابوالقاسم خویی دریافت دارد.

سیره عملی

درباره سیره عملی آیت‎الله حاج میرزا آقا باغمیشه‎ای، سخنان فراوانی نقل شده است:

نقل است که ایشان هیچ‎وقت اجازه نمی‎داد تا شاگردان و علاقه‎مندانش در پشت سر او حرکت کنند و این کار را خلاف اخلاق می‎دانست.

وی به خواندن مداوم و مستمر زیارت عاشورا اهتمام داشت و همگان را به مداومت در خواندن این زیارت ارجمند فرا می‎خواند. دعای توسل و زیارت امام زمان(عج) از دیگر متونی است که آیت‎الله باغمیشه‎ای به خواندن مستمر آنان تشویق می‎کرد و البته خود نیز به آن‎ها مقید بود.

ایشان تلاش داشت تا در گذران زندگی روزانه خود، از وجوهات فراوانی که نزدش بود، استفاده نکند و برای امرارمعاش، به حلاجی و پشم پاک‎کُنی اشتغال داشت.

همچنین همراهی ایشان با نهضت انقلابی امام نیز در تاریخ ثبت است و از علمایی بوده که به کار تقسیم شهریه امام خمینی(ره) در تبریز مبادرت می‎ورزید.

رحلت

ایشان عمر خود را در اقامه جماعت، تألیف، تدریس، وعظ و خطابه و تربیت شاگردان و البته حضور در میان عموم مردم و کار روزانه حلاجی گذراند و سرانجام در نهمین روز از مردادماه سال 1363ش و درحالی‎که هفتاد بهار از زندگی خود را پشت سر گذاشته بود، وفات یافت و شاگردان، دوستداران و علاقه‎مندانش را سوگوار ساخت. پیکر مطهرش را برای تشییع و تدفین به قم منتقل و در قبرستان باغ بهشت قم و نزدیک مقبره علمای این قبرستان به خاک سپرده شد.

آثار

او یکی از شارحان گمنام نهج‎البلاغه بوده که این شرح را در 20 جلد به رشته تحریر درآورده است. از دیگر آثار و یادگارهای بر جای مانده از او می‎توان به الدرّ المنثور في شرح زیارة العاشور، شرح خطبه حضرت صدیقه کبری(س)، شرح دعای مکارم‎الاخلاق و شرح دعای کمیل اشاره کرد.

منبع مقاله

مصاحبه حسن شیخ حائری به نقل از خبرگزاری فارس؛ به آدرس اینترنتی: http://www.farsnews.com/13950509000288

وابسته‌ها

شرح نهج البلاغة