میناگر، غلامرضا: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''غلامرضا ميناگر''' در سال 1340ش در شهرستان بروجرد، به دنيا آمد. | ||
تحصيلات ابتدايى را در مدرسه گوياى شهرستان دورود -كه پدرش مدير آن بود- به اتمام رساند. سپس دوره متوسطه را با بازگشت خانوادهاش به بروجرد ادامه داد. در اين ميان، علاقه مفرط به علوم دينى و الهى پيدا نمود، بهطورى كه قصد داشت تا قبل از انقلاب كه دوران نوجوانى وى بود؛ به حوزه علميه قم هجرت كند اما مواجه با ممانعتهايى شد. | تحصيلات ابتدايى را در مدرسه گوياى شهرستان دورود -كه پدرش مدير آن بود- به اتمام رساند. سپس دوره متوسطه را با بازگشت خانوادهاش به بروجرد ادامه داد. در اين ميان، علاقه مفرط به علوم دينى و الهى پيدا نمود، بهطورى كه قصد داشت تا قبل از انقلاب كه دوران نوجوانى وى بود؛ به حوزه علميه قم هجرت كند اما مواجه با ممانعتهايى شد. | ||
خط ۵۴: | خط ۵۱: | ||
== منبع مقاله== | == منبع مقاله== | ||
پايگاه اطلاعرسانى انديشوران حوزه، يكشنبه 19 تيرماه 1390. | پايگاه اطلاعرسانى انديشوران حوزه، يكشنبه 19 تيرماه 1390. | ||
== وابستهها == | == وابستهها == |
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۱۰
نام | میناگر، غلامرضا |
---|---|
نام های دیگر | |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE10342AUTHORCODE |
غلامرضا ميناگر در سال 1340ش در شهرستان بروجرد، به دنيا آمد.
تحصيلات ابتدايى را در مدرسه گوياى شهرستان دورود -كه پدرش مدير آن بود- به اتمام رساند. سپس دوره متوسطه را با بازگشت خانوادهاش به بروجرد ادامه داد. در اين ميان، علاقه مفرط به علوم دينى و الهى پيدا نمود، بهطورى كه قصد داشت تا قبل از انقلاب كه دوران نوجوانى وى بود؛ به حوزه علميه قم هجرت كند اما مواجه با ممانعتهايى شد.
پس از انقلاب اسلامى و در اولين بهار تحصيلى، به اين درخواست جامعه عمل پوشاند. در مدرسه علميه وليعصر همان شهر به تحصيل دروس مقدماتى پرداخت و در سال بعد، به منظور درك بيشتر و بهتر اساتيد، به قم مهاجرت نمود.
او پس از اتمام مقدمات در مدرسه امام صادق(ع)، سطح را از محضر اساتيد برجسته حوزه علميه قم از قبيل حضرات آيات «وجدانى فخر»، «اعتمادى» و «پايانى» فرا گرفت و پس از آن، بيش از ده سال از خارج فقه و اصول آيات عظام: «مكارم شيرازى» و اساتيدى چون «هادوى تهرانى» بهره گرفت.
در سال 1372ش جزء اولين دانشجويانى بود كه در رشته فلسفه دانشگاه مفيد مشغول به تحصيل شد و در سال 1376ش موفق به اخذ مدرك ليسانس گرديد. در سال 1382ش به دفاع از پاياننامه سطح سه حوزه در موضوع فلسفه تحت عنوان: «وحدت و كثرت از ديدگاه فيلسوفان مسلمان و غرب» پرداخت.
ايشان از سال 1379 تا 1386ش، ضمن تقبل مسئوليت دبيرى گروههاى فلسفه و كلام پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامى و نيز جلسات پاسخ به شبهات، از اين فرصت استفاده نموده و مبادرت به نوشتن مقالات و كتابهايى به منظور ارتقاء فكر فرهنگى، اعتقادى جامعه نموده است كه برخى چاپ شده و برخى نيز به زودى به چاپ خواهد رسيد. همچنين وى در خلال تحصيلات حوزوى خود، از توفيق تدريس دروس مقدمات، فقه، اصول، منطق و فسلفه نيز بىنصيب نبوده است.
آثار
- آشنايى با فيلسوفان مسلمان (خواجه نصيرالدين طوسى).
- بحران مدرنيته و اسلام.
- نياز بشر به دين.
منبع مقاله
پايگاه اطلاعرسانى انديشوران حوزه، يكشنبه 19 تيرماه 1390.