انصاری، موسی بن یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رضى الدين' به 'رضى‌الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'شرف الدين' به 'شرف‌الدين') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«شرف‌الدين موسى بن يوسف انصارى شافعى» در سال 946ق در خانواده‌اى كه همگى به كار قضاوت اشتغال داشتند، در دمشق متولد شد. در ده سالگى پدر را از دست داد و تحت سرپرستى عموى خويش درآمد. ابن يوسف به آموختن قرآن كريم و فراگيرى فقه و حديث از محضر مشايخ زمان خود پرداخت و از بسيارى از مشايخ حديث در زمان خويش، اجازات متعددى دريافت نمود. اما از آن‌جا كه موضوع مورد علاقه وى تاريخ و شرح حال ادبا، شعرا و همانند ايشان بود، به مطالعه كتب تاريخى و تراجم پرداخت و حتى خود وى چندين بار كتاب معروف «وفيات الاعيان» [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] را استنساخ نمود. همچنين كتاب «البدايه و النهايه» [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]]، «طبقات الفقهاء الشافعية»، «عيون التاريخ» ابن شاكر كتبى، «الوافى بالوفيات» [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]، «[[تاریخ بغداد|تاريخ بغداد]]» [[خطيب بغدادى]] و «[[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ دمشق]]» [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] و بيشتر كتب شافيعه را خواند. او در 21 سالگى حج گذارد. وى مدتى به عنوان قاضى در محاكم قضايى اشتغال داشت. | |||
درباره زندگى او به آگاهى‌هايى بيش از اين دست نيافتيم. | درباره زندگى او به آگاهى‌هايى بيش از اين دست نيافتيم. | ||
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۴۰
| نام | انصاری، موسی بن یوسف |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1002 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE5164AUTHORCODE |
«شرف‌الدين موسى بن يوسف انصارى شافعى» در سال 946ق در خانواده‌اى كه همگى به كار قضاوت اشتغال داشتند، در دمشق متولد شد. در ده سالگى پدر را از دست داد و تحت سرپرستى عموى خويش درآمد. ابن يوسف به آموختن قرآن كريم و فراگيرى فقه و حديث از محضر مشايخ زمان خود پرداخت و از بسيارى از مشايخ حديث در زمان خويش، اجازات متعددى دريافت نمود. اما از آن‌جا كه موضوع مورد علاقه وى تاريخ و شرح حال ادبا، شعرا و همانند ايشان بود، به مطالعه كتب تاريخى و تراجم پرداخت و حتى خود وى چندين بار كتاب معروف «وفيات الاعيان» ابن خلكان را استنساخ نمود. همچنين كتاب «البدايه و النهايه» ابن اثير، «طبقات الفقهاء الشافعية»، «عيون التاريخ» ابن شاكر كتبى، «الوافى بالوفيات» صفدى، «تاريخ بغداد» خطيب بغدادى و «تاريخ دمشق» ابن عساكر و بيشتر كتب شافيعه را خواند. او در 21 سالگى حج گذارد. وى مدتى به عنوان قاضى در محاكم قضايى اشتغال داشت.
درباره زندگى او به آگاهى‌هايى بيش از اين دست نيافتيم.
اساتيد
شيخ احمد بن تينه، يونس عيثاوى شافعى، شهاب الدين بن رضى‌الدين غزى، شهاب الدين بن حجر مكى هيتمى، محمد بن عبدالرحمن بن على بن بكر علقمى، محمد بن عبدالعزيز بن عمر بن محمد بن فهد هاشمى و...
آثار
از او آثار زيادى، چه در زمينه تاريخ و چه غير آن، بر جاى نمانده است، از اين رو آن‌چه از نوشته‌هاى وى به دست ما رسيده، غالبا عبارت است از تراجمى كه از اين جا و آن‌جا و از زمان‌هاى گوناگون و اشخاص متعدد گردآورده است.
تأليفات وى، به جز «نزهة الخاطر»، همگى خطى هستند كه عبارتند از:
التذكرة الايوبية، الروض العاطر فيما تيسر من اخبار اهل القرن السابع و....