۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'دايرة المعارف' به 'دايرةالمعارف') |
جز (جایگزینی متن - 'تاج الدين' به 'تاجالدين') |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
خاندان ابن يعيش از موصل برخاسته بود، اما خود او در حلب در سال 553ق چشم به جهان گشود و همانجا پرورش يافت ولى نمىدانيم چرا فيروزآبادى، اصل او را اندلسى دانسته است. وى در جوانى به قصد تحصيل علم از محضر [[ابنانباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] (د 577ق) رهسپار بغداد شد، اما زمانى كه به موصل رسيد، خبر درگذشت وى را شنيد، لذا پس از چندى اقامت در آنجا و استماع حديث از استادانى چون خطيب طوسى و ابن سويدهى تكريتى، به حلب بازگشت. | خاندان ابن يعيش از موصل برخاسته بود، اما خود او در حلب در سال 553ق چشم به جهان گشود و همانجا پرورش يافت ولى نمىدانيم چرا فيروزآبادى، اصل او را اندلسى دانسته است. وى در جوانى به قصد تحصيل علم از محضر [[ابنانباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] (د 577ق) رهسپار بغداد شد، اما زمانى كه به موصل رسيد، خبر درگذشت وى را شنيد، لذا پس از چندى اقامت در آنجا و استماع حديث از استادانى چون خطيب طوسى و ابن سويدهى تكريتى، به حلب بازگشت. | ||
وى در حلب، نحو را نزد ابوالسخاء فتيان حلبى و ابوالعباس مغربى نيروزى فراگرفت و از جمعى چون قاضى ابن ابىعصرون، ابوالحسن طرسوسى، يحيى ثقفى و نيز خالد بن محمد قيسرانى حديث شنيد و قبل از آنكه منصب اقراء را در حلب برعهده گيرد، براى ديدار با | وى در حلب، نحو را نزد ابوالسخاء فتيان حلبى و ابوالعباس مغربى نيروزى فراگرفت و از جمعى چون قاضى ابن ابىعصرون، ابوالحسن طرسوسى، يحيى ثقفى و نيز خالد بن محمد قيسرانى حديث شنيد و قبل از آنكه منصب اقراء را در حلب برعهده گيرد، براى ديدار با تاجالدين كندى به دمشق رفت و كندى در نوشتهاى مقام علمى او را بسيار ستود. | ||
ابن يعيش بيشتر عمر خود را در حلب گذراند. حلب در آن روزگار به يكى از مراكز بزرگ علم و ادب تبديل شده بود و دانشپژوهان بسيارى از نقاط مختلف بدانجا مىآمدند تا از مجالس درس انديشوران آن شهر بهره برند. [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] يكى از همين كسان بود كه در 626ق به حلب آمد و از مجالس درس ابن يعيش- كه در آن زمان در مقصورهى شمالى جامع حلب و نيز مدرسهى رواحيه به تدريس قرائات مشغول بود- بهرهى فراوان برد و همچنين بخش عظيمى از کتاب «اللمع» ابن جنى را نيز نزد وى خواند. | ابن يعيش بيشتر عمر خود را در حلب گذراند. حلب در آن روزگار به يكى از مراكز بزرگ علم و ادب تبديل شده بود و دانشپژوهان بسيارى از نقاط مختلف بدانجا مىآمدند تا از مجالس درس انديشوران آن شهر بهره برند. [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] يكى از همين كسان بود كه در 626ق به حلب آمد و از مجالس درس ابن يعيش- كه در آن زمان در مقصورهى شمالى جامع حلب و نيز مدرسهى رواحيه به تدريس قرائات مشغول بود- بهرهى فراوان برد و همچنين بخش عظيمى از کتاب «اللمع» ابن جنى را نيز نزد وى خواند. |
ویرایش