۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'صفى الدين' به 'صفى‌الدين'
جز (جایگزینی متن - 'تاج الدين' به 'تاج‌الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'صفى الدين' به 'صفى‌الدين') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
«جلال‌الدين | «جلال‌الدين صفى‌الدين ابوجعفر محمد بن تاج‌الدين على بن محمد بن رمضان معروف به ابن طقطقى» (660-709ق1262/-1309م)، عالم، اديب، مورخ، نويسنده و نقيب سادات علوى عراق بوده است. | ||
نسب او به قاسم رسى مى‌رسد. پدرش تاج‌الدين على از عالمان بنام و از ثروتمندان بزرگ بود و نقابت علويان را به عهده داشت. وى داراى زمين‌هاى بسيار در سواحل فرات و دجله بود. | نسب او به قاسم رسى مى‌رسد. پدرش تاج‌الدين على از عالمان بنام و از ثروتمندان بزرگ بود و نقابت علويان را به عهده داشت. وى داراى زمين‌هاى بسيار در سواحل فرات و دجله بود. | ||
صفى‌الدين محمد، ابتدا در حله مى‌زيست و پس از قتل پدر در 680ق1281/م (يا 672ق1273/م) مقام نقابت علويان كوفه، بغداد، كربلا و نجف را به دست آورد. او نسبت به پدر از نفوذ اجتماعى و سياسى و اقتصادى كمترى برخوردار بود و غالبا به سفر مى‌پرداخت. از اربل، بصره، كوفه و اصفهان ديدار كرد و در 696ق1297/م به ايران آمد و به مراغه رفت و در 700ق1301/م وارد تبريز شد. | |||
در 701ق1302/م، به موصل رفت و در اين شهر کتاب مشهورش «الفخري» يا «الآداب السلطانية» را نوشت و آن را به فخرالدين بن عيسى حاكم مغولى موصل تقديم كرد. | در 701ق1302/م، به موصل رفت و در اين شهر کتاب مشهورش «الفخري» يا «الآداب السلطانية» را نوشت و آن را به فخرالدين بن عيسى حاكم مغولى موصل تقديم كرد. | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
13. تاج‌الدين على بن عبدالحميد حسينى؛ | 13. تاج‌الدين على بن عبدالحميد حسينى؛ | ||
14. | 14. صفى‌الدين عبدالمؤمن ارموى؛ | ||
15. امير فخرالدين بغدى بن قشتمر؛ | 15. امير فخرالدين بغدى بن قشتمر؛ | ||