المسائل العزّية الثانية: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی « كتاب المسائل العزية الثانية كتاب كوچكى است كه از 7 سؤال و جواب تشكيل شده است....» ایجاد کرد)
    (بدون تفاوت)

    نسخهٔ ‏۲۸ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۸:۰۳

    كتاب المسائل العزية الثانية كتاب كوچكى است كه از 7 سؤال و جواب تشكيل شده است.

    چهار مسأله از اين مسائل مربوط به علم كلام، يك مسأله مربوط به رجال، يك مسأله مربوط به اصول فقه و يك مسأله نيز فقهى مى‌باشد.

    بنابراين اين كتاب را مى‌توان مجموعه‌اى از مسائلى از علوم مختلف اسلامى دانست.

    از اين كتاب در هيچ كدام از تراجم معتبر ذكرى به ميان نيامده و نسخه‌اى از آن ذكر نشده است و همان‌طور كه در مقدمۀ كتاب ذكر شده است فقط يك نسخۀ خطى از آن در كتابخانۀ آستان قدس رضوى وجود دارد.

    علت تأليف

    اين كتاب به درخواست شخصى كه مؤلف از وى تعبير به السيد الأجل الفقيه العالم عز‌الدين أدام الله تأييده نموده است، نوشته شده است و به همين دليل آن را «العزيّة» ناميده‌اند.

    آنچنان كه در خطبۀ كتاب آمده است محقق حلّى به دليل مشكلات و اشتغالاتى كه داشته است با تأخير به اين سؤالات جواب داده است و سعى نموده است كه در نهايت اختصار به آنان پاسخ دهد.

    وى در خطبۀ كتاب مى‌نويسد: فأخذت فيما رسمه مقتصرا على نص الجواب غير متطاول للتطويل و الأسهاب، جامعا بين ذلك و بين الإشارة إلى الدلالة و الإمارة.

    تأليف و انتشار

    از تاريخ دقيق تأليف كتاب اطلاع دقيقى در دست نيست. كتاب موجود در سال 1413ق توسط كتابخانۀ آیت‌الله مرعشى قده در مجموعۀ الرسائل التسع چاپ شده است.

    محقق و مصحح آن فاضل ارجمند حجت‌الاسلام شيخ رضا استادى مى‌باشد.

    نسخه

    همان‌طور كه در مقدمۀ كتاب آمده است فقط از يك نسخۀ متعلق به كتابخانۀ آستان قدس رضوى كه مربوط به قرن هشتم است استفاده شده است.

    فهرست مطالب

    كتاب شامل هفت مسأله است كه عبارتند از:

    1. آيا قدرت در يك زمان به بيش از يك چيز تعلّق مى‌گيرد؟
    2. آيا مطلوب در تكليف مجرد فعل، يا وجه فعل يا هر دوى آنهاست؟
    3. آيا اراده به معناى داعى است يا چيز بيشتر از آن؟
    4. آيا قدرت باقى مى‌ماند يا نابود مى‌شود؟
    5. آيا منظور از نسخ در علم اصول فقه چيست؟
    6. منظور از «عدة من أصحاب» در كتاب رجال شيخ طوسى چيست؟
    7. آيا در مالى كه خمس آن داده نشده است وصى بايد آن را از اصل تركه خارج كند يا از ثلث آن؟