ختلی، اسحاق بن ابراهیم: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
(لینک درون متنی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00594.jpg|بندانگشتی|ختلی، اسحاق بن ابراهیم]] | [[پرونده:NUR00594.jpg|بندانگشتی|ختلی، اسحاق بن ابراهیم]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ختلی، اسحاق بن ابراهیم | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | ختلی، ابوالقاسم اسحاق بن ابراهیم بن محمد | ||
الختلی، ابیالقاسم اسحاق بن ابراهیم | الختلی، ابیالقاسم اسحاق بن ابراهیم | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |ابراهیم | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |203ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |بغداد | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |283 هـ.ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[الدیباج]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE594AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوالقاسم اسحاق بن ابراهيم بن محمد بن خازم بن سنين بغدادى'''، در حدود سال 203ق، به دنيا آمد. اطلاع زيادى از وى در دست نيست؛ همينقدر مىدانيم كه اجداد وى، از مردمان منطقهاى به نام ختل، از نواحى جيحون، بودند و به همين دليل، به «ختلى» معروف مىباشند. | |||
وى، به عراق، شام و جزيرة العرب، مسافرتهايى داشته و از علما و اكابر مشايخ آن ديار، استماع حديث فرموده و سپس در بغداد، مستقر گرديده است. او، در اين شهر، داراى شاگردان زيادى بوده و افراد بسيارى از وى، نقل حديث كردهاند. | وى، به عراق، شام و جزيرة العرب، مسافرتهايى داشته و از علما و اكابر مشايخ آن ديار، استماع حديث فرموده و سپس در بغداد، مستقر گرديده است. او، در اين شهر، داراى شاگردان زيادى بوده و افراد بسيارى از وى، نقل حديث كردهاند. | ||
علماى رجال، نسبت به وى نظرات گوناگونى دادهاند؛ بهگونهاى كه [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبى]]، در كتب خويش، از او بهعنوان «امام محدث» ياد كرده است؛ در حالى كه | علماى رجال، نسبت به وى نظرات گوناگونى دادهاند؛ بهگونهاى كه [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبى]]، در كتب خويش، از او بهعنوان «امام محدث» ياد كرده است؛ در حالى كه [[دارقطنی، علی بن عمر|دارقطنى]]، وى را با عنوان «ليس بالقوى» و حاكم، با عناوين «ضعيف» و «ليس بالقوى» وصف نموده است. | ||
ابن نقطه، در «استدراك» و دارقطنى، معتقدند كه وى داراى تصانيف زيادى است، اما غير از «كتاب الديباج»، اثر ديگرى از او در دست نيست. | ابن نقطه، در «استدراك» و دارقطنى، معتقدند كه وى داراى تصانيف زيادى است، اما غير از «كتاب الديباج»، اثر ديگرى از او در دست نيست. |
نسخهٔ ۲۵ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۲۱
نام | ختلی، اسحاق بن ابراهیم |
---|---|
نام های دیگر | ختلی، ابوالقاسم اسحاق بن ابراهیم بن محمد
الختلی، ابیالقاسم اسحاق بن ابراهیم بغدادی، ابوالقاسم اسحاق بن ابراهیم |
نام پدر | ابراهیم |
متولد | 203ق |
محل تولد | بغداد |
رحلت | 283 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار | الدیباج |
کد مؤلف | AUTHORCODE594AUTHORCODE |
ابوالقاسم اسحاق بن ابراهيم بن محمد بن خازم بن سنين بغدادى، در حدود سال 203ق، به دنيا آمد. اطلاع زيادى از وى در دست نيست؛ همينقدر مىدانيم كه اجداد وى، از مردمان منطقهاى به نام ختل، از نواحى جيحون، بودند و به همين دليل، به «ختلى» معروف مىباشند.
وى، به عراق، شام و جزيرة العرب، مسافرتهايى داشته و از علما و اكابر مشايخ آن ديار، استماع حديث فرموده و سپس در بغداد، مستقر گرديده است. او، در اين شهر، داراى شاگردان زيادى بوده و افراد بسيارى از وى، نقل حديث كردهاند.
علماى رجال، نسبت به وى نظرات گوناگونى دادهاند؛ بهگونهاى كه ذهبى، در كتب خويش، از او بهعنوان «امام محدث» ياد كرده است؛ در حالى كه دارقطنى، وى را با عنوان «ليس بالقوى» و حاكم، با عناوين «ضعيف» و «ليس بالقوى» وصف نموده است.
ابن نقطه، در «استدراك» و دارقطنى، معتقدند كه وى داراى تصانيف زيادى است، اما غير از «كتاب الديباج»، اثر ديگرى از او در دست نيست.
وى، در روز جمعه، دوم شوال 283ق، درگذشته است.
منابع
مقدمه مصحح بر كتاب الديباج، نوشته اسحاق بن ابراهيم ختلى.