زبدة الأصول (شيخ بهايي): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR11904J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|سال نشر | |سال نشر | ||
|data-type='publishYear'| | |data-type='publishYear'| 1423 هـ.ق | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type='automationCode'| | |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE11904AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
== پیوندها == | == پیوندها == | ||
== وابسته‌ها == | |||
[[زبدة الأصول مع حواشي المصنف علیها]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۹۹: | خط ۱۰۲: | ||
[[رده:اصول فقه (آثارکلی)]] | [[رده:اصول فقه (آثارکلی)]] | ||
[[رده:اصول فقه شیعه]] | [[رده:اصول فقه شیعه]] | ||
نسخهٔ ۷ ژوئن ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۲۰
| نام کتاب | زبدة الأصول ( شیخ بهایی، محمد بن حسین ) |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | شیخ بهایی، محمد بن حسین (نويسنده)
کریم، فارس حسون (محقق) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 158/87 /ش9ز2 1381 |
| موضوع | اصول فقه شیعه - قرن 11ق. |
| ناشر | مرصاد |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1423 هـ.ق |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE11904AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى:
«زبده الاصول» اثر شيخ بهايى، شامل كتاب زبده الاصول و حاشيه بر آن است. اين اثر به نظر مؤلف متنى است بدون حشو و زوايد و اطاله كلام و متضمن خلاصه‌اى از علم اصول است و لذا آن را «زبده» ناميده است..
ساختار:
كتاب از پنج بخش كلى با عنوان منهج تشكيل شده است كه هر منهج نيز مشتمل بر فصولى است.
گزارش محتوا:
منهج اول:
مقدمات در ابتداى كتاب، شامل سه مطلب است، مطلب اول احوال و مبادى منطقى و در نه فصل از جمله فصولى در تعريف علم اصول، در جزيى و كلى و نيز در ذاتى و عرضى و در احكام قضايا و قياس استثنائى مى‌باشد.
مطلب دوم در مبادى لغوى در شش فصل تنظيم شده است كه احوال معنا،اشتراك و ترادف، حقيقت و مجاز و مشتق از آن جمله است.
مطلب سوم در مبادى احكام بوده و شامل فصول و مسايل متعدد از قبيل حد حكم، حسن و قبح، حد واجب، واجب كفايى و مخير، صحيح، باطل و مباح مى‌باشد.
منهج دوم:
با عنوان ادله شرعيه شامل چهار مطلب است: كتاب، سنت، اجماع و استصحاب. برخى از عناوين فصول اين بخش عبارتند از:
فصلى در تواتر قرآن، تعبدبه آن، خبر واحد، در تزكيه راوى،و سرانجام تذنيب در قياس.
منهج سوم:
اين بخش از كتاب با عنوان مشتركات كتاب و سنت در هفت مطلب آمده است: مطلب اول در امر و نهى و شامل فصل مره و تكرار، وفور و تراخى
مطلب دوم در عام و خاص و شامل چهارده فصل از جمله تخصيص و اقسام آن، تخصيص كتاب و سنت، تنافى عام و خاص و استثناء
چهار مطلب بعدى، مطلق و مقيد، مجمل و مبين، ظاهر و مأول، منطوق و مفهوم است و مطلب آخر در سنخ مى‌باشد.
منهج چهارم:
در اجتهاد و تقليد و در چهار فصل اجتهاد نبى، تصويب و تخطئه و تقليد در اصول دين تدوين است.
منهج پنجم:
آخرين منهج كتاب در ترجيحات است و ترجيح به متن و مدلول را مورد واكاوى قرار داده است
وضعيت كتاب:
فهارس آيات، احاديث، آثار و اقوال،اعلام، فرق و طوائف و مذاهب،امكنه،بقاع و بلدان، مصادر تحقيق و موضوعات در انتهاى اثر آمده است.
منابع مقاله:
مقدمه و متن كتاب